W tygodniu, w którym Kościół modli się o uświęcenie kapłanów, rozmawiamy z kilkoma księżmi, głównie proboszczami z wieloletnim doświadczeniem. O to, jak wygląda dziś ich duszpasterstwo, z jakimi przeciwnościami muszą się mierzyć, co ich najbardziej niepokoi – pyta Katarzyna Woynarowska.
Rozpoczął się dopiero miesiąc maj. Do pierwszej Pieszej Pielgrzymki Rolników, która wyruszy w lipcu, jest jeszcze kilka tygodni. Pielgrzymka diecezjalna z Gorzowa, Zielonej Góry i Głogowa wyjdzie dopiero na koniec lipca i na początku sierpnia. Czy warto już pisać o pielgrzymce? Tak, bo już dzisiaj musimy rozpocząć duchowe i organizacyjne przygotowania, by wyruszyć na pielgrzymi szlak do Matki Bożej
Niektórzy nie mogą się doczekać tegorocznej pielgrzymki. Chodzą do Matki Bożej od lat. Inni ciągle się zastanawiają, czy i w tym roku wyruszyć. Są także tacy, który obiecują sobie, że w przyszłym roku to już na pewno pomaszerują do Częstochowy. Nie ma co ukrywać. Ten rok jest najlepszy, by podążyć na pielgrzymkę.
Szczypta historii
Nasza diecezja nie ma tradycji pielgrzymek liczących kilkaset lat. Odrodzenie życia katolickiego po II wojnie światowej nie zaowocowało od razu zorganizowaniem własnej pielgrzymki do Częstochowy. Jednak już w 1946 r. odbyła się pierwsza duża diecezjalna pielgrzymka do Matki Bożej Rokitniańskiej do… Gorzowa. W obecności cudownego obrazu z Rokitna ówczesny administrator apostolski zawierzył całą naszą administrację Matce Bożej.
Na piesze pielgrzymki nasi diecezjanie zaczęli chodzić wraz z pielgrzymką warszawską. Kiedy ta rozrosła się do kilkudziesięciu tysięcy pątników, pojawił się pomysł organizowania własnych pielgrzymek diecezjalnych. U nas pierwszy był Głogów, który wyruszył już w 1981 r. Dwa lata później diecezjalna pielgrzymka wyszła z Gorzowa. Zatem od początku lat 80. pielgrzymki ziemi gorzowskiej, głogowskiej i zielonogórskiej zmierzają na Jasną Górę.
Reklama
Co nas czeka?
W tym roku Piesza Pielgrzymka Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej wyruszy na pątniczy szlak pod hasłem: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą”.
– W trakcie pielgrzymki będziemy duchowo przygotowywać się do spotkania z papieżem Franciszkiem podczas Światowych Dni Młodzieży w Krakowie w 2016 r. Głoszone konferencje i ich tematyka nawiązywać będą właśnie do idei i przesłania Dni Młodych. Wszystkie polskie piesze pielgrzymki diecezjalne w tym roku podejmą ten temat. Opracowane zostały specjalne materiały, które będą nam służyły pomocą w tym dziele.
Chcemy także podczas pielgrzymki duchowo przygotować się do 1050. rocznicy chrztu Polski, która przypadnie w przyszłym roku – wyjaśnił ks. Andrzej Wręczycki, kierownik Pieszej Pielgrzymki Gorzowskiej.
Sprawy organizacyjne
Baza gorzowskiej pielgrzymki już pracuje. Kierownikiem jest ks. Andrzej Wręczycki, głównym kwatermistrzem ks. Marcin Pracuk. Organizują się kuchnia i pozostałe służby. Nie sposób pomyśleć o pielgrzymce bez UOP-u… czyli Urzędu Ochrony Pielgrzymki, którym kierują Robert Sołtys i Piotr Pawlak. Kierownikiem pielgrzymki zielonogórskiej jest ks. Krzysztof Kocz, a pielgrzymki głogowskiej ks. Leszek Okpisz.
Już za kilka tygodni pojawią się w naszych parafiach plakaty informujące nas dokładnie o terminie pielgrzymki, najbliższej siedzibie grupy pielgrzymkowej i o spotkaniach organizacyjnych. Warto zatem rozglądać się po parafialnych gablotach. Pielgrzymki mają także swoje strony internetowe oraz profile na Facebooku. Na Youtube znaleźć można filmiki pokazujące, jak wygląda dzień z życia pielgrzyma. Warto polubić pielgrzymkowy profil i w ten sposób będziemy na bieżąco z pątniczymi wiadomościami.
Kierownictwo też się szkoli
Pielgrzymka nazywana jest czasem rekolekcjami w drodze. Ale zanim wszyscy wyruszą do Matki Bożej, samo kierownictwo pielgrzymki musi się także dobrze duchowo przygotować. – W dniach 13-15 kwietnia w Międzywodziu odbyły się rekolekcje dla kierowników i przewodników pielgrzymek. Rekolekcjom przewodniczył bp Krzysztof Zadarko z Koszalina, który z ramienia Konferencji Episkopatu Polski odpowiada za duszpasterstwo pielgrzymkowe w Polsce. Takie rekolekcje to nie tylko czas duchowej refleksji, ale także okazja do wymiany doświadczeń i pomysłów na pielgrzymkę – dodał ks. Andrzej Wręczycki. W rekolekcjach uczestniczyło 50 księży z całej Polski.
Dlaczego warto?
Jest wiele powodów, by pójść na pielgrzymkę. Często chcemy Bogu podziękować przez ręce Matki Bożej za konkretną łaskę. Innym razem musimy przeprosić. Najczęściej idziemy dlatego, że trudem chcemy Boga o coś prosić. – Zapraszam wszystkich do udziału w pieszej pielgrzymce. Myślę, że każdy, kto zakosztował choć raz pielgrzymowania, nie musi być namawiany. Ale ci, którzy się zastanawiają, niech wiedzą, że jest to wspaniały czas spotkania z Bogiem i z drugim człowiekiem. Ten wysiłek, który czasem wydaje się niemożliwy, też może być dobrą ofiarą, którą składamy Bogu, idąc w konkretnej intencji – zaznaczył ks. Wręczycki. A zatem już teraz warto szukać wygodnego obuwia. Niedługo pielgrzymka!
Pod hasłem „Miłość żyje w rodzinie” wyruszyła dziś 11. Rzeszowska Pielgrzymka Piesza do Lwowa. Grupa liczącą 258 osób zamierza pokonać 184 kilometrową trasę i 30 czerwca stanąć przed obliczem Matki Bożej Łaskawej w katedrze lwowskiej.
Krzysztof Świertok
Tegoroczne hasło pielgrzymki nawiązuje do trwającego w archidiecezji lwowskiej Roku Świętości Małżeństwa. „Nasze rozważania, konferencje i modlitwy w dużej mierze będą się koncentrować na darze rodziny, która jest wspólnotą przekazywania miłości i wiary. Codziennie będziemy rozważać historię innych rodzin: Józefa i Wiktorii Ulmów, Karola i Emilii Wojtyłów, Juliusza i Marianny Kolbe, świętych Ludwika i Zelii Martin oraz błogosławionych Luigiego i Marii Beltrame Quattrocchi” – wyjaśnia ks. Władysław Jagustyn, proboszcz parafii św. Krzyża w Rzeszowie i dyrektor pielgrzymki.
Pielgrzymka rozpoczęła się Mszą św. w kościele św. Krzyża w Rzeszowie. Eucharystii przewodniczył bp Jan Wątroba. W homilii biskup mówił o trudzie pielgrzymowania. „Chrystus zaprasza nas na drogę pośród trudów, drogę wąską i bramę wąską, ale to jedyna szansa, byśmy nie tylko w wieczności odnaleźli szczęście, ale już tu na ziemi otrzymali dobra duchowe, o które się modlimy dla siebie i innych” – mówił biskup.
W pielgrzymce uczestniczy dwie siostry zakonne: Terezitta i Zachariasza ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Bogarodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej (Służebniczki Dębickie) pracujące w Tarnowie i trzech kleryków z Wyższego Seminarium Duchownego w Rzeszowie.
Wśród pątników są osoby z całej Polski, m.in. z Białegostoku, Gorzowa Wlk., Gdyni Inowrocławia, Kielc, Krakowa, Lublina, Olkusza, Stalowej Woli, Szczecina, Torunia, Warszawy, Złotoryi. Grupa jest również zróżnicowana wiekowo. Najmłodszy pielgrzym ma 11 lat, a najstarszy 78.
Pielgrzymi codziennie będą pokonywać około 30 kilometrową trasę. Po stronie polskiej zaplanowano dwa noclegi: w Kańczudze i Żurawicy. W czwartek, 27 czerwca pielgrzymi przekroczą granicę. Po stronie ukraińskiej zaplanowano trzy noclegi: w Gródku, Mościskach i Hodowicji.
W niedzielę, 30 czerwca pielgrzymi po pokonaniu najkrótszego, liczącego 20 kilometrów odcinka, dojdą do Lwowa. Po Eucharystii i modlitwie przed obrazem Matki Bożej Łaskawej w lwowskiej katedrze pątnicy i goście, którzy przyjadą do Lwowa autokarami, odwiedzą Cmentarz Łyczakowski oraz Cmentarz Orląt Lwowskich, gdzie odprawią Drogę Krzyżową.
Pod koniec stycznia 2019 r. światowe media nagłośniły sprawę ustąpienia z urzędu szefa biura Kongregacji Nauki Wiary – ks. Hermanna Geisslera po wysunięciu wobec niego przez byłą zakonnicę zarzutów o molestowanie
Włodzimierz Rędzioch Ks. Hermann Geissler
został uniewinniony od zarzucanego
mu czynu przez Najwyższy Trybunał
Sygnatury Apostolskiej.
Media, które nagłaśniały
fałszywe oskarżenia, teraz milczą
Oskarżenie to wysunęła Doris Wagner-Reisinger, twierdząc, że do próby jej seksualnego wykorzystania doszło w 2009 r. w Rzymie przy okazji spowiedzi. Dla mediów była to bardzo „atrakcyjna” wiadomość, bo chodziło o księdza, którego do Watykanu sprowadził sam kard. Joseph Ratzinger. Hermann Geissler urodził się w Austrii niedaleko Innsbrucka w 1965 r. Gdy odkrył w sobie powołanie do kapłaństwa, wstąpił do wspólnoty życia konsekrowanego „Das Werk” (Familia Spiritualis Opus). Przełożeni wkrótce docenili tego bardzo uzdolnionego i wszechstronnie wykształconego młodego kapłana – pracę w Kongregacji Nauki Wiary, u boku jej prefekta kard. Ratzingera, rozpoczął, gdy miał zaledwie 27 lat, i pracował w tej dykasterii aż do momentu wybuchu skandalu.
Dla mnie sprawa ks. Geisslera miała też inny, bardziej osobisty wymiar – agencje podawały informacje o zarzutach pod jego adresem z wykonanym przeze mnie zdjęciem ściągniętym bez mojego pozwolenia z internetu. Był to portret ks. Geisslera na tle obrazu z wizerunkiem kard. Ratzingera. Zrobiłem mu to zdjęcie, gdy udzielił mi wywiadu o swoim dawnym szefie, czyli kard. Ratzingerze (https://www.niedziela.pl/artykul/130330/nd/Pokora-i-zawierzenie-Panu-Bogu). W ten sposób łączono, niejako namacalnie, postać księdza, który miał się dopuścić nadużyć, z osobą Papieża emeryta.
W tej sytuacji 28 stycznia br. ks. Geissler złożył prośbę o dymisję na ręce prefekta kongregacji – kard. Luisa Ladarii Ferrera, który ją przyjął. Wyjaśnił jednak, że ustąpił ze stanowiska, „aby zmniejszyć rozmiary szkód, które już dotknęły kongregację i jego wspólnotę”. Podkreślił przy tym zdecydowanie, że oskarżenia pod jego adresem „nie są prawdziwe”, dlatego czeka na rezultaty procesu kanonicznego w tej sprawie. Poinformował także, że w przyszłości podejmie „ewentualne działania prawne”.
Kim jest dawna zakonnica, która oskarżyła ks. Geisslera? Niemka Doris Wagner należała do wspólnoty zakonnej „Das Werk”, do której należy również kapłan. Według niej, miała być molestowana 10 lat temu, w 2009 r., w Rzymie, gdy spowiadała się u ks. Geisslera. W zgromadzeniu problemy z dawną siostrą zaczęły się o wiele wcześniej – w 2008 r. odkryto, że miała romans i współżyła seksualnie ze współbratem – ks. B. W końcu, w październiku 2011 r., porzuciła wspólnotę i odbyło się to w sposób bezkonfliktowy. Sytuacja zmieniła się w 2012 r., kiedy dawna zakonnica rozpoczęła kampanię medialną i prawną. Zaczęła ukazywać swoją historię w perspektywie „nadużyć, przemocy i manipulacji”. W 2012 i 2013 r. oskarżyła ks. B. o wykorzystywanie seksualne, ale zarówno w Niemczech, jak i w Austrii jej oskarżenia zostały uznane za bezpodstawne. Pomimo tego Wagner zaczęła brać udział w konferencjach, wydała książkę, w której opowiada swoją historię, i wystąpiła w filmie „Female Pleasure” (Kobieca przyjemność), w którym krytykuje Kościół i żąda radykalnych zmian w jego nauczaniu moralnym. Dziś Doris Wagner-Reisinger mieszka w Wiesbaden w Niemczech razem z byłym księdzem, z którym pobrali się cywilnie i mają jedno dziecko.
15 maja br., po przeprowadzeniu procesu kanonicznego, Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej uniewinnił ks. Hermanna Geisslera. Celem procesu było wyjaśnienie, czy kapłan dopuścił się przestępstwa nakłaniania do grzechu przeciwko szóstemu przykazaniu przy okazji spowiedzi (por. Kodeks prawa kanonicznego, kan. 1387). Decyzją samego Papieża to nie Kongregacja Nauki Wiary, kompetentna w sprawach tego rodzaju, zajęła się sprawą ks. Geisslera, który przez 25 lat pracował w tejże dykasterii, ale Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej. Do kompetencji tego trybunału należy bowiem m.in. rozpatrywanie spraw zleconych mu przez Papieża (konstytucja apostolska „Pastor Bonus” o Kurii Rzymskiej, art. 123 § 3). Po dochodzeniu zgodnie z kan. 1717 pięciu sędziów Sygnatury Apostolskiej rozpatrzyło sprawę, a na posiedzeniu 15 maja 2019 r. zdecydowało, że ks. Geissler nie dopuścił się przestępstwa, o które był oskarżany. Wyrok został przekazany kapłanowi listem (prot. n. 54121/19 CG), podpisanym przez kard. Dominique’a Mambertiego – prefekta trybunału i bp. Giuseppego Sciaccę – sekretarza. Jednym słowem, ks. Geissler został uniewinniony, a od decyzji Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej nie ma odwołania.
Niestety, wiadomość ta została prawie całkowicie zignorowana przez media, bo informacja o fałszywych oskarżeniach wysuwanych pod adresem księdza i o jego uniewinnieniu przez najwyższą instancję sądową Stolicy Apostolskiej nie jest dla nich „dobrą wiadomością”.
Afera z Doris Wagner to kolejny przypadek, który świadczy o tym, że była zakonnica po odejściu ze zgromadzenia postawiła sobie za cel walkę z Kościołem i ucieka się do każdej możliwej manipulacji oraz umiejętnie wykorzystuje do tego media.
Pod hasłem „Miłość żyje w rodzinie” wyruszyła dziś 11. Rzeszowska Pielgrzymka Piesza do Lwowa. Grupa liczącą 258 osób zamierza pokonać 184 kilometrową trasę i 30 czerwca stanąć przed obliczem Matki Bożej Łaskawej w katedrze lwowskiej.
Krzysztof Świertok
Tegoroczne hasło pielgrzymki nawiązuje do trwającego w archidiecezji lwowskiej Roku Świętości Małżeństwa. „Nasze rozważania, konferencje i modlitwy w dużej mierze będą się koncentrować na darze rodziny, która jest wspólnotą przekazywania miłości i wiary. Codziennie będziemy rozważać historię innych rodzin: Józefa i Wiktorii Ulmów, Karola i Emilii Wojtyłów, Juliusza i Marianny Kolbe, świętych Ludwika i Zelii Martin oraz błogosławionych Luigiego i Marii Beltrame Quattrocchi” – wyjaśnia ks. Władysław Jagustyn, proboszcz parafii św. Krzyża w Rzeszowie i dyrektor pielgrzymki.
Pielgrzymka rozpoczęła się Mszą św. w kościele św. Krzyża w Rzeszowie. Eucharystii przewodniczył bp Jan Wątroba. W homilii biskup mówił o trudzie pielgrzymowania. „Chrystus zaprasza nas na drogę pośród trudów, drogę wąską i bramę wąską, ale to jedyna szansa, byśmy nie tylko w wieczności odnaleźli szczęście, ale już tu na ziemi otrzymali dobra duchowe, o które się modlimy dla siebie i innych” – mówił biskup.
W pielgrzymce uczestniczy dwie siostry zakonne: Terezitta i Zachariasza ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Bogarodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej (Służebniczki Dębickie) pracujące w Tarnowie i trzech kleryków z Wyższego Seminarium Duchownego w Rzeszowie.
Wśród pątników są osoby z całej Polski, m.in. z Białegostoku, Gorzowa Wlk., Gdyni Inowrocławia, Kielc, Krakowa, Lublina, Olkusza, Stalowej Woli, Szczecina, Torunia, Warszawy, Złotoryi. Grupa jest również zróżnicowana wiekowo. Najmłodszy pielgrzym ma 11 lat, a najstarszy 78.
Pielgrzymi codziennie będą pokonywać około 30 kilometrową trasę. Po stronie polskiej zaplanowano dwa noclegi: w Kańczudze i Żurawicy. W czwartek, 27 czerwca pielgrzymi przekroczą granicę. Po stronie ukraińskiej zaplanowano trzy noclegi: w Gródku, Mościskach i Hodowicji.
W niedzielę, 30 czerwca pielgrzymi po pokonaniu najkrótszego, liczącego 20 kilometrów odcinka, dojdą do Lwowa. Po Eucharystii i modlitwie przed obrazem Matki Bożej Łaskawej w lwowskiej katedrze pątnicy i goście, którzy przyjadą do Lwowa autokarami, odwiedzą Cmentarz Łyczakowski oraz Cmentarz Orląt Lwowskich, gdzie odprawią Drogę Krzyżową.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Redaktor Naczelna Tygodnika Katolickiego „Niedziela” wyznaczyła w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
