Czwartek, 8 stycznia. Dzień Powszedni.
• 1 J 4, 7-10 • Ps 72 • Mk 6, 34-44
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Gdy Jezus ujrzał wielki tłum, zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce niemające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach. A gdy pora była już późna, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest pustkowiem, a pora już późna. Odpraw ich. Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia». Lecz On im odpowiedział: «Wy dajcie im jeść!» Rzekli Mu: «Mamy pójść i za dwieście denarów kupić chleba, żeby dać im jeść?» On ich spytał: «Ile macie chlebów? Idźcie, zobaczcie!» Gdy się upewnili, rzekli: «Pięć i dwie ryby». Wtedy polecił im wszystkim usiąść gromadami na zielonej trawie. I rozłożyli się, gromada przy gromadzie, po stu i pięćdziesięciu. A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by podawali im; także dwie ryby rozdzielił między wszystkich. Jedli wszyscy do syta i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i resztek z ryb. A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn.
Reklama
Dzisiejsze słowa Jezusa: „wy dajcie im jeść” mogą zaskakiwać. Przecież to On jest wszechmogący, jest Panem, Mesjaszem. Do Niego ciągną tłumy, by uleczyć chorych, wskrzesić zmarłych, oczyścić z trądu, doznać cudu rozmnożenia chleba, odzyskać wzrok. Co możemy zdziałać jako ludzie nie mający takich „cudownych mocy”? Tymczasem Jezus mówi: „wy dajcie im jeść”, to znaczy: czyńcie ten świat lepszym. Każdy z nas może czynić dobro i to jest cud, przez który Bóg również działa, karmi tak wielu zgłodniałych miłości.Czy mam świadomość, że moje życie może stać się przestrzenią działania Bożej łaski?.
K.S.
ROZWAŻANIA NA ROK 2026 DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!: "Żyć Ewangelią 2026".

