Przestań mówić Bogu, co ma robić. Bóg to nie handlarz, modlitwa to nie stragan! – zauważyła kiedyś moja znajoma siostra zakonna. Zrównała tym z ziemią moje dotychczasowe przekonania w materii codziennej modlitwy.
Pohandlować z Bogiem
Wyprosić, wytargować, ugrać, przekupić – dobrym postępowaniem, szantażem, formułką. Handlujemy z Bogiem, traktując modlitwę jako środek płatniczy w prowadzonych przez nas transakcjach z Niebem. Boga traktujemy jak sprzedawcę, który ma uosabiać Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Składamy zażalenia na wadliwy (naszym zdaniem) i niezgodny z zamówieniem produkt (czyt. otrzymane dobro).
Mam wrażenie, że nasze, a na pewno moje modlitwy niekiedy do bólu przypominają sobotni poranek targowy. Dzień dobry, Panie Boże, potrzeba mi tylko jednego: zrób tak, żeby szef przyjął mój projekt. W zamian będę dla niego wyrozumiała, obiecuję. I będę odmawiać koronkę, regularnie! Czemu, Boże, nie dajesz mi tego, o co Cię proszę? Lekceważysz mnie? Ignorujesz? Udowodnij, że istniejesz (sic!).
Reklama
Kiedy przedstawimy Bogu całą listę konkretnych spraw, oczekujemy ich spełnienia. I możemy poczekać. Może się bowiem okazać, że zamiast wymarzonych muchomorów przyjedzie dostawa pieczarek. Ktoś się pomylił?
Premium quality
Ile już mieliśmy podobnych sytuacji, kiedy z masochistycznym zapałem chcieliśmy ściągnąć na siebie nieszczęście. Rzecz jasna, gdy wznosiliśmy nasze modły, nie postrzegaliśmy sprawy w taki sposób. Nie mamy przecież mocy, którą dysponuje Bóg. Jedynie On, wszechmocny, widzi nieskończenie więcej i w szerszej perspektywie. Wydaje się nigdy nie stracić na aktualności znane wszystkim stwierdzenie, które celnie ujmuje istotę sprawy: Jeśli chcesz rozśmieszyć Boga, opowiedz Mu o swoich planach.
Podczas gdy skrupulatnie przedstawiamy Bogu gotowy plan na nasze życie wraz z kosztorysem, On daje nam rzeczy tysiąc razy lepsze. To dzieje się na naszych oczach, a my wołamy: Zwrot! Reklamacja! Nie zdajemy sobie sprawy, że On przygotował dla nas najlepszy plan. Od nas zależy, czy zechcemy go realizować i iść drogą, którą przygotował dla nas z miłości. Jak trudno zauważyć, że wszystko, co nas spotyka, jest całkowicie za friko w jakości premium i o wiele lepsze, niż na to zasługujemy.
Reklama
Za drogo!
Niekiedy modlitwa przybiera formę pertraktacji, konsumenckiej analizy potrzeb i możliwości. Panie Boże, jestem na to za słaby. Za dużo ode mnie wymagasz. To ponad moje siły. Jak mam przebaczyć, zapomnieć, otwierać się na ludzi, którzy stracili moje zaufanie i grają nie fair? Wiem, co powiesz: MIŁOSIERDZIE. Wybacz mi, Panie, tym razem nie dam rady, boję się. Nie mam na to siły, jestem za wrażliwa, zbyt ufna, łatwowierna. Chesz, żebym znowu zaryzykowała i wystawiała się na zranienia? Ulubiona formuła – za dużo ode mnie wymagasz, nie dam rady. Wiem to. Ciekawe skąd?...
Guaranteed products
Ile ludzi, tyle spraw do negocjowania. W zasadzie wszystkie sprowadzają się do jednego: za bardzo ufamy sobie, zamiast uwierzyć Bogu i Jego Słowu. Kurczowo trzymamy się własnego zawężonego obrazu siebie, nierzadko na własne życzenie pozbawiając się szczęścia. Wciąż zapominamy, Kto nas stworzył, w związku z czym lepiej zna granice naszych możliwości. Wchodzimy w ten sposób w kompetencje Boga, ograniczając możliwość Jego działania. A przecież to niezawodny Producent, który wystawił nam kartę gwarancyjną na wieczność i w każdej chwili jest gotowy naprawiać nasze życie.
Zamiast handlu
Jest w Ewangeli fragment, który celnie obrazuje, jakiej postawy mamy się wystrzegać, a którą naśladować. Faryzeusz i celnik. Obaj rozmawiają z Bogiem. Pierwszy prawie nie dostrzega Boga, jest skoncentrowany na sobie, gardzi innymi, nie widzi swych błędów. Sam sobie wystarcza. Zamiast spotkać się z Bogiem, minął się z Nim. Celnik natomiast świadom swoich grzechów, nie stara się usprawiedliwiać, ale skupia się na miłosierdziu Boga. Staje przed Nim w prawdzie o sobie samym z nadzieją, że wybaczy mu błędy. Ta Ewangelia nie neguje dobrych uczynków, postów faryzeusza ani nie usprawiedliwia grzechu celnika, ale zwraca uwagę na dwa aspekty: jak mamy się modlić i czym jest modlitwa. Rozmową z Bogiem. Im bardziej szczera, prosta, skoncentrowana na Bogu, tym lepsza. „Modlitwa nie polega na tym, żeby dużo myśleć, ale na tym, żeby bardzo kochać” – mawiała św. Teresa z Avila.
* * *
Modlitwa wytrwała, pokorna i gorąca
bez wątpienia osiąga niebo, z którego
nie powróci niewysłuchana.
(Św. Bernard)
* * *
Modlitwa nie zmienia postanowień Boga,
ale zmienia tego, kto się modli.
(Søren Kierkegaard)
* * *
Jeśli ktoś się modli, Pan Bóg w nim oddycha.
(Ks. Jan Twardowski)
