W naszej archidiecezji posługę nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. w 170 parafiach pełni ok. 400 osób, w zdecydowanej większości mężczyźni, ale też siostry i bracia zakonni. Do grona tych, którzy pomagają kapłanom rozdzielać Komunię św., 5 grudnia dołączyła kolejna grupa osób
Podczas uroczystej Mszy św. sprawowanej w archikatedrze lubelskiej bp Józef Wróbel ustanowił 39 nadzwyczajnych szafarzy Komunii św., w tym 5 sióstr zakonnych i jednego brata. Ksiądz Biskup przypomniał, że św. Jan Paweł II w encyklice „Christifidei laici” wskazał na różne formy pracy i posługi w królestwie Bożym; wśród nich jest pokorna służba nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. – Przez ich ręce Chrystus przychodzi do tych, którzy przeżywają swój Adwent, swoje oczekiwanie na spotkanie z Jezusem – mówił bp Wróbel. Pasterz wskazał na liczne zgromadzenia wiernych, podczas których szafarze jako pomocnicy kapłanów będą rozdzielać Komunię św., ale przede wszystkim na chorych pozostających w domach. – Dzięki waszej posłudze spełni się oczekiwanie tych, którzy tylko duchowo mogą łączyć się ze swoją wspólnotą, z Kościołem. Staniecie się pomocni w udzielaniu się Boga. To wielkie wyróżnienie, ale i wielka odpowiedzialność – podkreślał. – Przyjmijcie ten dar z szacunkiem, wdzięcznością i świadomością, że jesteście powołani do wielkiego dzieła w winnicy Pańskiej – mówił bp Wróbel. W odpowiedzi przedstawiciel nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. mówił, że chociaż otrzymanego daru nigdy nie będą godni, dzięki modlitwie Kościoła i pracy nad sobą postarają się nie zawieść pokładanej w nich nadziei.
Zanim nowi szafarze mogli zostać posłani do pracy w parafiach i wspólnotach, najpierw musieli uczestniczyć w kursie, który przygotował ich do podjęcia posługi od strony duchowej, teologicznej i liturgicznej. Jak mówił ks. Maciej Staszak, ceremoniarz archidiecezji lubelskiej odpowiedzialny za nadzwyczajnych szafarzy Komunii św., były także konkretne ćwiczenia, by umieli znaleźć się w różnych sytuacjach. Każda z osób uprawnionych do rozdzielania Komunii św. została wskazana przez proboszcza. Zgodnie z instrukcją Konferencji Episkopatu Polski, nadzwyczajnymi szafarzami mogą być mężczyźni, którzy cieszą się dobrą opinią i prowadzą życie chrześcijańskie według zasad wiary. Do tego zadania biskupi diecezjalni mogą upoważnić także siostry zakonne i niewiasty życia konsekrowanego.
W sobotę 10 września 2016 r. w bolesławieckiej bazylice maryjnej odbył się diecezjalny dzień skupienia nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. Do Bolesławca przybyła ponad 250 osobowa grupa mężczyzn i kobiet, którzy w diecezji legnickiej pełnią tę posługę. Wśród tej wyjątkowej społeczności była spora grupa sióstr zakonnych, które także otrzymały z rąk biskupa diecezjalnego błogosławieństwo do pełnienia tej posługi we wspólnotach zakonnych.
Takie spotkania są elementem formacji stałej szafarzy nadzwyczajnych i odbywają się dwa razy w roku. Szafarze z racji pełnionej posługi w Kościele, są wezwani do pogłębiania chrześcijańskiego powołania i życia, aby we współczesnym świecie stanowić czytelny znak „człowieka eucharystycznego”, który nie tylko uczestniczy, nie tylko przeżywa, nie tylko kształtuje swoją posługę w świetle bogactwa liturgii Kościoła, ale i żyje wymiarem eucharystycznym w codzienności.
– Francesco! Francesco! – głos Marii Giuseppy odbijał się od niskich kamiennych domków przy ul. Vico Storto Valle w Pietrelcinie. Ale chłopca nigdzie nie było widać, mały urwis znów gdzieś przepadł. Może jest w kościele albo na pastwisku w Piana Romana? A tu kabaczki stygną i ciecierzyca na stole. W całym domu pachnie peperonatą. – Francesco!
Maria Giuseppa De Nunzio i Grazio Forgione pobrali się 8 czerwca 1881 r. w Pietrelcinie. W powietrzu czuć już było zapach letniej suszy i upałów. Wieczory wydłużały się. Panna młoda pochodziła z rodziny zamożnej, pan młody – z dużo skromniejszej. Miłość, która im się zdarzyła, zniwelowała tę różnicę. Żadne z nich nie potrafiło ani czytać, ani pisać. Oboje szanowali religijne obyczaje. Giuseppa pościła w środy, piątki i soboty. Małżonkowie lubili się kłócić. Grazio często podnosił głos na dzieci, a Giuseppa stawała w ich obronie. Sprzeczki wywoływały też „nadprogramowe”, zdaniem męża, wydatki żony. Nie byli zamożni. Uprawiali trochę drzew oliwnych i owocowych. Mieli małą winnicę, która rodziła winogrona, a w pobliżu domu rosło drzewo figowe. Dom rodziny Forgione słynął z gościnności, Giuseppa nikogo nie wypuściła bez kolacji. Grazio ciężko pracował. Gdy po latach syn Francesco zapragnął być księdzem, ojciec, by sprostać wydatkom na edukację, wyjechał za chlebem do Ameryki. Kapłaństwo syna napawało go dumą. Wiele lat później, już w San Giovanni Rotondo, Grazio chciał ucałować rękę syna. Ojciec Pio jednak od razu ją cofnął, mówiąc, że nigdy w życiu się na to nie zgodzi, że to dzieci całują ręce rodziców, a nie rodzice – syna. „Ale ja nie chcę całować ręki syna, tylko rękę kapłana” – odpowiedział Grazio Forgione, rolnik z Pietrelciny.
Nazywany świętym naszych czasów – św. Pio z Pietrelciny - dziś 23 września wspominany w liturgii przez Kościół. W Rzymie odbędą się uroczystości z okazji jego święta, którym przewodniczyć będzie kard. Pietro Parolin. Z kolei w katedrze w Salerno wierni będą mieli okazję oglądać Różę Świętego Pio, ofiarowaną przez niego Matce Bożej z Pompejów.
Św. Ojciec Pio odszedł do Pana 23 września 1968 roku. Trzy dni przed śmiercią poprosił o przekazanie do sanktuarium Matki Bożej w Pompejach róży, z bukietu podarowanego mu przez jednego z wiernych. Dziż tę różę, która nie utraciła swojej pierwotnej wspaniałej woni będą mogli oglądać wierni w katedrze w Salerno, gdzie o godzinie 18.30 rozpocznie się uroczysta Msza św., której przewodniczyć będzie arcybiskup diecezji Salerno-Kampania-Acerno, Andrea Bellandi.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
