9 marca. I Niedziela Wielkiego Postu.

"Czas się wypełnił i bliskie jest Królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię" (Mk 1,15). Te słowa wyrażają istotę i sens pokuty. W miarę, jak duch ludzki zwraca się do Boga, gruntowniej odrywa się od zła. Wtedy też może łatwiej poznać, do jakiego stopnia Bóg nas ukochał i jak dalece jest nam wierny.

10 marca. Poniedziałek po I Niedzieli Wielkiego Postu.

Człowiek ma tylko jedno serce, którym powinien kochać Boga i bliźniego. Dlatego Jezus mówi: "Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili" (Mt 25, 40). Te słowa wyrzucają nam małość i grzech, ale także podkreślają wszelkie dobre czyny wykonane dla bliźnich. One będą przemawiały za nami do Boga.

11 marca. Wtorek po I Niedzieli Wielkiego Postu.

Oto czas, w którym obficiej, niż w inne okresy roku kościelnego, słuchamy słowa Bożego i staramy się je wykonywać. Aby umocnić się na tej drodze, trzeba się gorliwiej modlić. Na potrzebę modlitwy wskazują słowa dzisiejszej Ewangelii.

12 marca. Środa po I Niedzieli Wielkiego Postu.

Czytanie z Księgi Proroka Jonasza odkrywa przed nami prawdę o Bożym miłosierdziu: mieszkańcy Niniwy wezwani do pokuty przyjęli słowo Boże i ocalili swe życie. Nam Bóg także niesie ratunek, posyłając swoje Słowo. Starajmy się, wzorem niniwitów, przyjąć je szczerym sercem.

13 marca. Czwartek po I Niedzieli Wielkiego Postu.

Z ufnością i wytrwale modliła się królowa Estera, wstawiając się do Boga za swymi krajanami gnębionymi w niewoli babilońskiej. Jej modlitwa była oparta na wierze, że Najwyższy nie opuszcza tych, z którymi zawarł Przymierze i którym dał obietnice. Bóg jest naszym Ojcem; możemy być pewni Jego opieki.

14 marca. Piątek po I Niedzieli Wielkiego Postu.

Trzeba mieć poczucie odpowiedzialności za swoje czyny. Przypomina o tym czytane dzisiaj proroctwo Ezechiela. Słowo Boga posłane do naszych serc pomoże dokonywać właściwych wyborów.

15 marca. Wspomnienie św. Klemensa Marii Hofbauera, kapłana.

Urodził się na Morawach w 1751 r. W 33. r. życia wstąpił do Zakonu Redemptorystów. Skierowany przez przełożonych do Warszawy założył przy kościele św. Benona klasztor, przy którym pracował 21 lat, zyskując miano apostoła Warszawy. Zmarł 15 marca 1820 r. w Wiedniu. Był obcokrajowcem, którego wspominamy w Polsce z wdzięcznością i włączamy do szeregu naszych dobroczyńców.