Parafia w Masłowie przeżywała jubileusz stu lat istnienia. Centralne uroczystości odbywały się w niedzielę 19 kwietnia. Eucharystii dziękczynnej przewodniczył biskup kielecki Jan Piotrowski. Wraz z nim przy ołtarzu modliło się blisko dwudziestu kapłanów. Wszystkich parafian oraz gości powitał ks. proboszcz Piotr Motyka.

W kościele wraz z parafianami zgromadzili się licznie przybyli goście związani i zaprzyjaźnieni z parafią w Masłowie, wśród nich kapłani, siostry zakonne. Były obecne władze samorządowe z wójtem Gminy Masłów Tomaszem Lato, przewodniczącym Rady oraz radnymi oraz sołtysi, Koła Gospodyń Wiejskich w strojach regionalnych, poczty sztandarowe ochotniczych straży pożarnych. Historię powstania parafii w Masłowie przybliżyła zgromadzonym Lucyna Zgrzebnicka.

Początkowo mieszkańcy modlili się w kaplicy św. Mikołaja wzniesionej w I połowie XIX wieku, dzięki staraniom ks. Stanisława Ćwiklińskiego z parafii katedralnej. Po jej rozbudowie w 1876 r. masłowianie rozpoczęli starania o powstanie osobnej parafii. W 1890 r. kaplica została powierzona opiece duszpasterskiej parafii św. Wojciecha w Kielcach. 19 kwietnia 1918 r. bp Łosiński erygował parafię w Masłowie pw. Przemienienia Pańskiego. W jej skład wchodziły wioski: Brzezinki, Wola Kopcowa, Dąbrowa, Cedzyna oraz Masłów. Probostwo bp Łosiński powierzył ks. Józefowi Marszałkowi. Był on budowniczym kościoła w Masłowie, wznoszonego w latach 1927-37. Świątynię, inspirowaną stylem gotyku i romantyzmu, zaprojektował prof. Karol Sas-Zburzycki. Ołtarz główny ukazujący scenę Przemienienia Pańskiego wykonał rzeźbiarz Józef Gosławski, podobnie jak stacje Drogi Krzyżowej.

Ksiądz Biskup nawiązał w homilii do początków parafii w Masłowie, wspomniał pracę i ofiarność mieszkańców podczas budowania kościoła i najważniejsze momenty w dziejach parafii, a wśród nich pamiętną wizytę Ojca Świętego Jana Pawła II 3 czerwca 1991 r. Od tej pory Masłów i ten kościół przez wszystkich są kojarzone z Janem Pawłem II. – Jak ufam dla wielu spośród was było to osobiste spotkanie z namiestnikiem Chrystusa na ziemi, którzy przybył tu, by umacniać w wierze swoje córki i synów Kościoła kieleckiego – powiedział bp Piotrowski. Przypomniał, że papieskie przesłanie z tego dnia dotyczyło rodziny, a szczególnie IV Przykazania Bożego „Czcij swego ojca i swoją matkę, jak ci nakazał Pan, Bóg twój, abyś długo żył i powodziło ci się na ziemi, którą dał Ci Pan”. IV przykazanie niesie szczególne zobowiązanie dzieci wobec swoich rodziców, ale też jak żadne inne obiecuje Boże błogosławieństwo, którego wyrazem jest życiowe, ziemskie powodzenie – zaznaczył.

Na zakończenie Mszy św. za obecność i wspólną modlitwę biskupowi Janowi podziękowali sołtysi. Na pamiątkę podarowali mu obraz masłowskiej świątyni. Księża pochodzący z parafii Marian Janik i Leszek Janik z okazji jubileuszu ufundowali do kościoła monstrancję oraz kustodię. Muzyczną oprawę uroczystości przygotował chór „Masłowianie” pod dyrekcją Michała Kopcia.

Przeżywanie jubileuszu wiązało się z przygotowaniami duchowymi, na które złożyły się Misje Święte, które trwały cały tydzień. Na placu przed kościołem ustawiono Krzyż Misyjny. Starannie przygotowany program uwzględniał konferencje dotyczące pojednania w rodzinach i sąsiedztwie, Bożego miłosierdzia i przebaczenia, rodziny, „spraw ostatecznych”. To wszystko miało doprowadzić wiernych do opowiedzenia się za Chrystusem. W kościele wierni uczestniczyli we Mszy św. i w nabożeństwach. Były modlitwy z rodzinami, w intencji małżonków z odnowieniem przyrzeczeń małżeńskich. Osobny dzień poświęcono również Maryi. Modlono się także w intencji zmarłych z parafii. W niedzielę 8 kwietnia sprawowana była Msza święta na cmentarzu w Masłowie. Księża misjonarze głosili nauki dla młodzieży, małżonków i rodziców oraz dzieci. Kapłani udzielili sakramentu namaszczenia chorym i osobom starszym.

Ks. proboszcz Piotr Motyka, pracujący w parafii od ośmiu lat, wyraża wdzięczność całej wspólnocie parafialnej za modlitwę i zaangażowanie w przeżywanie jubileuszu, a zwłaszcza za duchowe przygotowania połączone z przystąpieniem wielu osób do sakramentów pokuty i Komunii św., które – jak wierzy – przyniosą wiele owoców, przyczynią się do umocnienia i odnowienia więzi z Bogiem i pojednania w rodzinach i w sąsiedztwie i jeszcze większego skonsolidowania wspólnoty parafialnej.