2019-05-19 14:30

Ewa H. Kowalewska, prezes Human Life International w Polsce / Gdańsk (KAI)

Ostatnie wydarzenia w Polsce mogą i powinny budzić nasz największy niepokój. Agresywne konfrontacje, dezinformacja, manipulacje faktami, dezintegrujące społeczeństwo akcje – wszyscy to odczuwamy. Można wyróżnić zasadnicze dwie linie tego ataku. Pierwsza dotyczy naszych dzieci, druga naszych duszpasterzy.

Zaledwie 20 lat temu Irlandia była krajem jednoznacznie katolickim. W niedzielnej Mszy uczestniczyło ok. 90% obywateli. W 1983 roku społeczeństwo poparło w referendum poprawkę do konstytucji, zapewniającą prawo do życia dla każdego poczętego dziecka i było z tego bardzo dumne. Większość za wielką wartość uznawała liczną, katolicką rodzinę, opartą na małżeństwie mężczyzny i kobiety, która przekazuje wiarę i tradycję swoim dzieciom.

Dzisiejsza Irlandia całkowicie się zmieniła. Demokratycznie wybrany premier Leo Varadkar nie jest chrześcijaninem i publicznie oświadcza, że jest gejem. Doprowadził on do przeprowadzenia dwóch ogólnonarodowych referendów. Pierwsze dotyczące akceptacji tzw. małżeństw jednopłciowych i adopcji przez nie dzieci, drugie na temat wprowadzenia swobody aborcji na życzenie. Obydwa zdecydowanie wygrał, bo młodzi odcięli się od fundamentalnych zasad moralnych, głoszonych przez Kościół katolicki i z radością poparli jego propozycje. Teraz kościoły świecą pustkami, bo kapłani stracili autorytet, mało kto z młodych chce ich słuchać. Katolicka Irlandia przeżywa dramat utraty wiary.

Tak szybko? Jak to możliwe? To ważne pytania, ponieważ te zmiany nie nastąpiły same z siebie, ale były konsekwentnie stymulowane według określonego programu, nazywanego „scenariuszem irlandzkim”.

Nie ulega wątpliwości, że zastosowana tu została fachowo opracowana inżynieria społeczna. Warto się jej przyjrzeć dokładniej, odnosząc się do tych dwóch referendów. W jaki sposób można zmienić poglądy dorosłych ludzi, w dodatku oparte na fundamencie wiary? Oni są odporni, po prostu wiedzą swoje. Zmiany należy więc rozpoczynać od dzieci.

Otóż w Irlandii ok. 30 lat temu wprowadzono do szkół permisywną edukację seksualną według wzorca brytyjskiego. Irlandzkie dzieci otrzymywały wielką dawkę antychrześcijańskiej ideologii od 4 roku życia po kilka godzin w tygodniu. Pod pretekstem tolerancji uczono je akceptacji dla aktywności osób LGBT (do wyboru) oraz swobody seksualnej i co za tym idzie przyzwolenia na przerywanie niechcianej ciąży. To pokolenie po 30 latach przestało chodzić do kościoła i samo zmieniło obowiązujące prawo.

Kościół katolicki w Irlandii, wcześniej posiadający olbrzymią władzę i autorytet, zdecydowanie przegrał. Pojawiło się wielu kapłanów bez powołania, który dopuszczali się nadużyć. Wystarczyło nagłośnienie skandali. W Irlandii było to wyjątkowo łatwe, bo przypadki pedofilii zdarzały się często. Ludzie nie są ślepi, a krzywdzenie dzieci budzi wielki sprzeciw i obrzydzenie oraz utratę zaufania. W tej sytuacji wielu kapłanów bało się (lub nie chciało) protestować przeciwko pierwszemu referendum. Zabrakło odwagi do głoszenia prawdy. Drugie referendum było jakby kontynuacją pierwszej ofensywy. Młodzi już nie chcieli słuchać, zabrakło autorytetu Kościoła i żywej wiary.

Porównajmy to z obecną sytuacją w jeszcze katolickiej Polsce, która na tle ateizującej się Europy została samotną wyspą i usiłuje bronić swoich wartości. Akcja zmiany świadomości społecznej staje się coraz bardziej agresywna i jest prowadzona dwutorowo, podobnie jak w Irlandii.

Warto się zastanowić, skąd ten atak na nasze dzieci! Batalię przeciwko edukacji seksualnej typu brytyjskiego wygraliśmy wiele lat temu. W polskiej szkole obowiązuje, pozytywny i akceptowany przez rodziców, przedmiot „Wychowanie do Życia w Rodzinie”. Właśnie dzięki dobrej podstawie programowej polska młodzież nadal w większości opowiada się za tradycyjną rodziną i ochroną życia. Atak zaczął się od akcji wmawiania, że w polskiej szkole nie ma edukacji seksualnej. Nie jest to prawda, gdyż realizowana jest edukacja seksualna typu „A” – wychowanie do odpowiedzialności i abstynencji seksualnej nastolatków (według Amerykańskiego Instytutu Pediatrii). Wszystkie badania potwierdzają pozytywne efekty tego przedmiotu. Pomimo tego w mediach nieustannie pojawiają się twierdzenia, że trzeba wreszcie edukację seksualną wprowadzić do szkół i wiele osób, nie znając problemu, publicznie je popiera.

Wyraźnie widać, że podstawowym celem ataku jest właśnie szkoła i nasze dzieci. Wbrew podstawie programowej, obowiązującej w szkołach, gminy kilku dużych miast (np. Gdańska czy Warszawy) podjęły akcje wejścia do szkół z promocją zachowań IGBT oraz ideologii gender. Szokiem dla wielu była wypowiedź nowego wiceprezydenta Warszawy Pawła Rabieja, że te propozycje są jedynie programem przejściowym, a celem jest uchwalenie prawa do adopcji dzieci przez tzw. małżeństwa jednopłciowe.

2019-05-25 09:58

prezydent.pl

W krakowskim Szpitalu Uniwersyteckim Para Prezydencka odwiedziła nowo narodzone sześcioraczki oraz ich rodziców Klaudię i Szymona Marców. Andrzej Duda i Agata Kornhauser-Duda rozmawiali też z personelem placówki, w której dzieci przyszły na świat. W spotkaniu wzięło udział ok. 40 osób zaangażowanych w akcję porodową z Oddziału Klinicznego Położnictwa i Perinatologii oraz Oddziału Klinicznego Neonatologii.

– Gratulujemy i bardzo dziękujemy, bo to wydarzenie, które rozsławiło nas na świecie – mówił Prezydent.

Sześcioraczki zdarzają się niezwykle rzadko – raz na 4,7 mld ciąż. Jak poinformowali lekarze, na świecie narodziły się m.in. w USA i w Wielkiej Brytanii. W Polsce taki przypadek zdarzył się po raz pierwszy.

2019-05-26 13:18

BPJG

95. Ogólnopolska Pielgrzymka Służby Zdrowia trwa na Jasnej Górze w dniach 25-26 maja. Na głównej Mszy św. w niedzielę obecni są dyrektorzy i pracownicy szpitali, przychodni, hospicjów, zakładów opieki zdrowotnej, domów pomocy społecznej, lekarze, pielęgniarze i pielęgniarki, laboranci, położne, farmaceuci, fizykoterapeuci, ratownicy medyczni, pracownicy administracji i służb pomocniczych oraz kapelani szpitalni – w sumie ok. 5 tys. osób. Na pielgrzymce obecni są: minister zdrowia Łukasz Szumowski oraz marszałek Senatu Stanisław Karczewski, z zawodu lekarz.

Z pielgrzymami modli się bp Romuald Kamiński, przewodniczący Zespołu KEP ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, „Jesteśmy w trakcie 95. Pielgrzymki Służby Zdrowia na Jasną Górę, już sama ta liczba mówi, że od dawien dawna bardzo poważnie traktowano spotkanie na Jasnej Górze tej grupy – nie można powiedzieć zawodowej, bo jak sama nazwa mówi, to są ludzie, którzy rozumieją swoje powołanie jako powołanie w pełni służebne. I przyjeżdżają przynajmniej raz do roku, a wielu przyjeżdża częściej, ponieważ mają świadomość wyjątkowości swego powołania i potrzeby umacniania, ponieważ służą ludziom w sytuacji wyjątkowej, kiedy człowiek jest słaby, potrzebujący, wymagający delikatności, wymagający, żeby ktoś się nim zajął, żeby wlał nadzieję. Każdy z nas wie, co to znaczy być chorym, i dlatego nie trzeba tutaj nikomu tłumaczyć, jak ważna jest ta osoba, która w tym momencie przy nas stanie. To jest grupa specjalna, ponieważ dotyka całego społeczeństwa, bo któż nie potrzebuje ich pomocy?”

„Jest z nami cała Polska, od Bałtyku aż po Karpat szczyt, z różnych diecezji, małe czy większe delegacje z duszpasterzami, pielęgniarki, położne, rehabilitanci, lekarze, ratownicy, różne zawody medyczne – mówi ks. Arkadiusz Zawistowski, krajowy duszpasterz Służby Zdrowia - Po co przyjechaliśmy? Do domu Matki, bo potrzebny nam jest Jej płaszcz łaski, chcemy się Jej zawierzyć i chcemy duchowo się wzmocnić do tej codziennej, szarej służby drugiemu człowiekowi, choremu, cierpiącemu”.

„Przybywamy w Dzień Matki, to szczególny dzień, bo jesteśmy u Matki, u Maryi, która pokazuje nam, w jaki sposób mamy podchodzić do człowieka, jak mamy człowieka kochać, jak mamy mu służyć, jak mamy przyjmować życie, nawet w trudnej sytuacji - mówi Elżbieta Kortyczko, prezes Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich - My jako ludzie jesteśmy słabi, dlatego potrzebujemy wsparcia duchowego, potrzebujemy Jezusa, potrzebujemy Maryi, i zawierzamy całą Służbę Zdrowia na tej pielgrzymce tutaj, na Jasnej Górze”.

Obecna na pielgrzymce Nela Łabińska, wiceprezes katolickiego Stowarzyszenia Pielęgniarek i Położnych, pracująca w zawodzie pielęgniarskim 40 lat, przy okazji rozmowy chce „bardzo serdecznie podziękować moim koleżankom w powołaniu i w zawodzie, pielęgniarkom i położnym, a także wszystkim tym, którzy pochylają się nie tyle nad łóżkiem, ile przed chorym”.