Reklama

Aspekty

Święcenia diakonatu

11 maja to dla naszej diecezji ważna data – przyjęcie święceń diakonatu przez trzech alumnów Wyższego Seminarium Duchownego

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 19/2019, str. 7

[ TEMATY ]

diakonat

Kl. Tomasz Dragańczuk

Od lewej alumni: Dawid Klepusewicz, Wojciech Lisiewicz i Paweł Mikołajczak na kilka dni przed przyjęciem święceń diakonatu

Od lewej alumni: Dawid Klepusewicz, Wojciech Lisiewicz i Paweł
Mikołajczak na kilka dni przed przyjęciem święceń diakonatu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przygotowywali się do tego wydarzenia przez pięć lat. Jak dzisiaj patrzą na seminarium? W czym im pomogła formacja? Jakie refleksje im towarzyszą przed przyjęciem święceń pierwszego stopnia?

Wyjątkowość w Bożych oczach

– Ogólnie mogę powiedzieć, że seminarium nauczyło mnie życia – w takim sensie, że ze swojej natury jest to miejsce, w którym człowiek poznaje prawdę o sobie, może skonfrontować się nie tylko z tym, jak sam siebie widzi, ale też z tym, jak inni go postrzegają – mówi Dawid Klepusewicz. – Wszelkie zalety i wady w tym środowisku po prostu wychodzą na światło dzienne. Co też daje nadzieję, bo pokazuje, co należy w sobie pielęgnować i rozwijać, a nad czym trzeba pracować.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Nauczyłem się też otwartości na innych, życzliwości do nich, większej śmiałości w kontaktach. Ale też większej asertywności. I dziś też już wiem, że jestem wyjątkowy w oczach Boga i że właśnie dzięki temu, jaki jestem, mogę głosić innym Boga. Takiego On mnie stworzył i takim mną chce się posługiwać.

Codzienne życie we wspólnocie seminaryjnej, ale też przebywanie z ludźmi np. w czasie praktyk nauczyło mnie relacji i z duchownymi, i ze świeckimi różnych stanów, z różnych ruchów, tymi blisko Kościoła i tymi od Kościoła oddalonymi.

Maksymalnie dopasowany plan

Reklama

– Seminarium na pewno pomogło mi odkryć moje mocne i słabe strony, co bardzo pomaga w pracy duszpasterskiej, bo mam świadomość, w jakich przestrzeniach mogę się realizować, w czym pomogą mi umiejętności dane od Pana Boga – uważa Paweł Mikołajczak. – Kiedy byłem na czwartym roku, ojciec duchowny zaskoczył mnie, mówiąc, że jak wrócę z praktyk, to już powinienem podjąć decyzję – czy idę do kapłaństwa, czy daję sobie spokój, bo to kompletnie nie moja droga. Wtedy było to niespodziewane, bo zawsze myślałem, że na podjęcie decyzji mam czas do diakonatu. Ale dzisiaj wiem, że to bardzo pomogło mi rozpocząć piąty rok. Pierwsze cztery lata seminarium pokazały mi, czy wiem, w co wchodzę. Czy chcę takiego życia: jako wikariusz na pierwszej i kolejnych parafiach, może jako proboszcz, może jako ksiądz emeryt. Dziś wiem, że chcę to wybrać i zaufać Chrystusowi, że to też jest Jego droga dla mnie. Bo skoro taki jest Boży plan, to znaczy, że jest maksymalnie do mnie dopasowany. Oczywiście mogę wybrać inaczej i Pan Bóg też mi będzie błogosławił, ale zawsze miałbym poczucie, że to już nie jest moje i że uciekłem przed tym, czego – dobrze wiem – On chciał ode mnie.

Zbliżenie do Boga

– Nigdy nie byłem ministrantem. Seminarium było więc dla mnie miejscem, gdzie pierwszy raz mogłem stanąć po drugiej stronie ołtarza i nauczyć się poprawnego służenia do Mszy św. – podkreśla Wojciech Lisiewicz. – Od samego początku dbano tu jednak, żeby nasza obecność w kościele nie była wyuczoną musztrą, ale sposobem modlitwy. Odkrywanie tajników liturgii pomogło mi zbliżyć się do Boga i lepiej Go poznać. Ostatnie kilka lat to też czas spotkań z ludźmi i to w nowych dla mnie okolicznościach. Mam tu na myśli m.in. oazy wakacyjne albo czas spędzony z osobami starszymi lub niepełnosprawnymi. Cieszę się, że miałem szansę poznać sposoby działania różnych grup religijnych i zobaczyć, jak oni wcielają w życie Ewangelię. W końcu wypełniony po brzegi plan dnia wyrobił we mnie umiejętność wykorzystywania i cieszenia się z każdej, nawet krótkiej, chwili. Mam nadzieję, że rozsądny podział między pracę, modlitwę i wypoczynek pomoże mi w przyszłości dobrze działać duszpastersko, ale i nie zaniedbać kontaktu z Bogiem ani własnego zdrowia.

Diakon znaczy sługa

Nowo wyświęceni diakoni będą w Kościele sługami słowa, sakramentów i miłości bliźniego. Będą głosić i wyjaśniać słowo Boże w homiliach, będą mogli udzielać sakramentu chrztu i błogosławić związki małżeńskie. W trakcie Mszy św. będą posługiwać biskupowi i prezbiterom, a także rozdzielać Ciało i Krew Pańską. Są również posłani do chorych i ubogich. Są zobowiązani do życia w bezżeństwie. Codziennie odmawiają Liturgię Godzin.

2019-05-08 08:13

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Lourdes: międzynarodowy kongres diakonów stałych

[ TEMATY ]

diakonat

kongres

Grażyna Kołek

W Lourdes rozpoczął się 7 września międzynarodowy kongres diakonów stałych. Uczestniczy w nim ok. 200 diakonów oraz ich małżonek, którzy do maryjnym sanktuarium w południowej Francji przybyli ze wszystkich stron świata.

Organizatorem spotkania jest Międzynarodowe Centrum Diakonatu (IDZ) z siedzibą w niemieckim Rottenburgu. Stowarzyszenie ma na celu rozwijanie znaczenia diakonatu na świecie i rozwija związane z tym inicjatywy oświatowe. Patronat nad centrum sprawuje biskup Rottenburga Gebhard Fürst. Będzie on – obok kard. Luisa Antonio Tagle - jednym z referentów spotkania w Lourdes.
CZYTAJ DALEJ

Nie możecie służyć Bogu i Mamonie!

2025-09-16 12:42

Niedziela Ogólnopolska 38/2025, str. 20

[ TEMATY ]

homilia

S. Amata CSFN

W czytaniu, które pochodzi z Księgi Amosa, prorok nawiązuje do realiów społecznych w jego czasach, czyli w VIII wieku przed Chrystusem. Mimo że upłynęło ponad 2700 lat, nauczanie to wcale nie straciło na aktualności, bo wciąż istnieje bezlitosne wyzyskiwanie biednych przez bogaczy.

Znamienne, że chodzi o bogaczy, którzy są religijni, ale zachowując dni święte, z niecierpliwością wyczekują ich końca, aby mogli wrócić do niesprawiedliwych praktyk, takich jak fałszowanie miar i wag. Najbardziej bezwzględni posuwają się o wiele dalej: „Będziemy kupować biednego za srebro, a ubogiego za parę sandałów, i plewy pszeniczne będziemy sprzedawać”.
CZYTAJ DALEJ

Leon XIV przyjął prezydenta Niemiec. Rozmowy o Ukrainie i Gazie

2025-09-22 17:40

[ TEMATY ]

Papież Leon XIV

Vatican Media

Leon XIV przyjął w poniedziałek na prywatnej audiencji prezydenta Niemiec Franka-Waltera Steinmeiera, któremu towarzyszyła małżonka Elke. Rozmowy dotyczyły m.in. wojny na Ukrainie i sytuacji humanitarnej w Gazie.

Po audiencji prezydent Niemiec spotkał się z dziennikarzami na konferencji prasowej na Cmentarzu Teutońskim w Watykanie. „Było to dla mnie i mojej żony wielkim zaszczytem, że zostaliśmy dzisiaj przyjęci przez Papieża Leona XIV na audiencji prywatnej. Mieliśmy okazję długo rozmawiać, wymieniać się opiniami, oczywiście na temat sytuacji globalnej, wojny i pokoju oraz sytuacji Kościołów chrześcijańskich” – powiedział Steinmeier, który jest wyznania protestanckiego. Jego żona, Elke, jest katoliczką
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję