Reklama

Niedziela Zamojsko - Lubaczowska

Stulecie parafii w Lipsku

Lipsko to nieduża, choć urocza i malownicza wieś położona w województwie lubelskim, w południowej części obecnej gminy Zamość nad rzeką Topornicą. 24 czerwca miejscowa parafia świętuje jubileusz setnej rocznicy powstania. Mszy św. dziękczynnej będzie przewodniczył bp Marian Rojek

Niedziela zamojsko-lubaczowska 25/2019, str. 6

[ TEMATY ]

parafia

100‑lecie

Ks. Krzysztof Hawro

Kościół parafialny wzniesiony dzięki ofiarności mieszkańców Lipska

Kościół parafialny wzniesiony dzięki ofiarności
mieszkańców Lipska

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Parafia rzymskokatolicka w Lipsku została erygowana 21 kwietnia 1919 r. przez biskupa lubelskiego Mariana Fulmana. Powstała na skutek podziału parafii kolegiackiej i została włączona do dekanatu zamojskiego, od roku 1978 należała do dekanatu zamojskiego nowomiejskiego, a obecnie znajduje się w granicach dekanatu krasnobrodzkiego. Ciężkim okresem w dziejach młodej społeczności parafialnej był okres II wojny światowej. W tym czasie wysiedlono Lipsko, pacyfikowano Białowolę (rozstrzelano 52 osoby), wielu ludzi aresztowano lub wywieziono do obozów koncentracyjnych.

Bolesna karta w historii

W połowie stycznia 1943 r. do opuszczonego kościoła zakradli się – jak podaje kronika parafialna – miejscowi złodzieje, którzy wystraszeni uciekają, pozostawiając na strychu kościoła zapaloną świecę, na wskutek czego dochodzi do pożaru i świątynia parafialna uległa spaleniu. Po pożarze, w połowie maja 1943 r. Niemcy rozbierają i wywożą plebanię. W ten sposób kościół, plebania i zabudowania gospodarcze przestają istnieć. Ks. Jakub Kopciński, administrator w Kosobudach, na drugi dzień po wysiedleniu Lipska, z narażeniem własnego życia przybył do świątyni w Lipsku i uratował część rzeczy, które służyły do sprawowania liturgii. W stanie całkowitego zniszczenia zastał parafię w dniu 1 września 1944 r. nowo mianowany jej administrator ks. Andrzej Suchara, którego gorliwość doprowadziła do odbudowy spalonej świątyni.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Odbudowana świątynia

Obecnie istniejący kościół został wybudowany w latach 1949-50 według planów inż. Adama Klimka. Wybudowaną świątynię poświęcono we wspomnienie św. Barbary, 4 grudnia 1950 r. Dwa lata później bp Tomasz Wilczyński dokonał konsekracji świątyni, co miało miejsce 6 lipca 1952 r. Kolejne lata to czas pracy nad wykańczaniem lipskiej świątyni. W latach 1964-74 dokończono wieżę, w której umieszczono dzwon kupiony jeszcze po II wojnie światowej. Otynkowano kościół z zewnątrz, przeprowadzono remont dachu i malowanie wnętrza. Dzięki podjętym pracom budynek jest wyposażony w 3 drewniane ołtarze wykonane przez miejscowych stolarzy.

Reklama

Prace remontowe

W latach 2015-17 ołtarze przeszły gruntowne remonty. Ich odnowienia podjął się obecny proboszcz, ks. Tomasz Winogrodzki, który przy wielkim wsparciu parafian dokonał renowacji, na którą złożyły się zabezpieczenia przed kornikami, złocenie niektórych elementów i malowanie. W ołtarzu głównym są obrazy Chrztu Pana Jezusa i Matki Bożej Częstochowskiej. Dwa ołtarze boczne poświęcono Matce Bożej Nieustającej Pomocy i Jezusowi Miłosiernemu, który poddano renowacji jako wotum dziękczynne za Rok Miłosierdzia. Tu też cześć odbiera bł. ks. Jerzy Popiełuszko, którego relikwie od 2012 r. znajdują się w świątyni parafialnej. W głównej nawie kościoła stoją ławki i konfesjonały wykonane przez miejscowych stolarzy, na chórze muzycznym są 7-głosowe organy, wykonane w 1962 r. przez Antoniego Grygorcewicza z Warszawy. Świątynia parafialna, dzięki wielkiemu zaangażowaniu parafian i ks. proboszcza Tomasza Winogrodzkiego, od roku 2014 przechodzi gruntowny remont.

24 czerwca, w doroczną uroczystość odpustową, parafia w Lipsku będzie świętowała jubileusz setnej rocznicy powstania. Duszpasterze i parafianie zapraszają wszystkich na Mszę św. dziękczynną pod przewodnictwem bp Mariana Rojka, która będzie celebrowana o godz. 12.00.

2019-06-17 13:28

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pieczęć pobożności

Niedziela szczecińsko-kamieńska 22/2019, str. 2-3

[ TEMATY ]

parafia

Szczecin

Archiwum parafii

Kościół św. Stanisława BM w Klęskowie, rok 2000

Kościół św. Stanisława BM w Klęskowie, rok 2000

Zadziwiająca, lecz z drugiej strony jakże podobna do innych jest historia odradzającej się po wojennej zawierusze, ongiś leżącej na obrzeżach, dziś ponownie będącej w granicach miasta, parafii Klęskowo. Dla wielu szczecinian jej nazwa niewiele mówi. Kiedy dookreślimy ją mianem osiedla Bukowego, jednego z największych skupisk mieszkaniowych nie tylko prawobrzeżnej, ale i pozostałych dzielnic Szczecina, większość świetnie zorientuje się, gdzie miejsca tego szukać trzeba

Parafia św. Stanisława BM powstała na fundamencie istniejącej od lat wspólnoty wiernych z samego Klęskowa, jak i rozbudowujących się okolic. Warto w tym miejscu nadmienić, iż miejscowość ta jeszcze przed II wojną światową włączona została w granice tzw. Wielkiego Szczecina. Od tamtej pory jest częścią miasta, z jedną tylko przerwą (w latach 1945-48), kiedy to przynależało do powiatu gryfińskiego. W czasie walk o Szczecin pod koniec marca 1945 r. zostało mocno zniszczone, w znacznym stopniu ucierpiał także sam kościół. Powojenni mieszkańcy początkowo korzystali ze świątyni w Dąbiu, a od 1950 r. z kościoła w Zdrojach, który przywrócono w tym czasie do sprawowania kultu. Okres do schyłku lat 70. obfituje w szereg wydarzeń o charakterze administracyjno-prawnym, regulujących także kwestie przynależności terytorialnej w ramach jurysdykcji parafialnych. Nie sposób ich wszystkich w tym krótkim artykule wymienić, warto jednak zatrzymać się na roku 1976, kiedy to szczeciński Wydział ds. Wyznań za pośrednictwem Kurii – wówczas diecezji szczecińsko-kamieńskiej – wydał zezwolenie na odbudowę zabytkowego kościoła w Klęskowie, co z entuzjazmem zostało przyjęte przez jego mieszkańców, którzy z ochotą przystąpili do gromadzenia niezbędnych materiałów. We wrześniu rozpoczęto prace przy odbudowie, by zakończyć je z końcem lata 1978 r. Rozmiar prac – choć świątynia pozornie nieduża – był ogromny. Jej ruiny miały zachowane mury obwodowe i szczyty. Należało zatem zamontować nowy strop i dach, co w pierwszej kolejności uczyniono, następnie przebudowano prezbiterium, a w północno-wschodnim narożniku dobudowano zakrystię. Tego roku odbyła się pierwsza Msza pasterska, którą 24 grudnia sprawował proboszcz z parafii w Podjuchach, ks. Władysław Szyngiera TChr, który wraz z ks. Stanisławem Rakiejem, także chrystusowcem, oraz inż. Zdzisławem Stande dźwigał ciężar odbudowy wiekowej świątyni. Od owych świąt Bożego Narodzenia aż do poświęcenia kościoła przez bp. Jana Gałeckiego 25 lutego 1979 r. w każdą niedzielę i święto odprawiana była w nim Msza św. dla mieszkańców Klęskowa. Aktu poświęcenia dokonano w asyście kanoników ks. Edwarda Cegły i ks. Andrzeja Offmańskiego, w obecności księży przybyłych z dekanatu Szczecin-Dąbie i z parafii prowadzonych przez księży chrystusowców oraz tłumnie zgromadzonych wiernych. Co ciekawe: data poświęcenia kościoła zbiegła się z datą śmierci patrona świątyni, tego roku bowiem obchodzono w kraju jubileusz 900-lecia męczeństwa tego szczególnego Patrona Polski.

CZYTAJ DALEJ

Zwykła uczciwość

2024-04-23 12:03

Niedziela Ogólnopolska 17/2024, str. 3

[ TEMATY ]

Ks. Jarosław Grabowski

Piotr Dłubak

Ks. Jarosław Grabowski

Ks. Jarosław Grabowski

Duchowni są dziś światu w dwójnasób potrzebni. Bo ludzie stają się coraz bardziej obojętni na sprawy Boże.

Przyznam się, że coraz częściej w mojej refleksji dotyczącej kapłaństwa pojawia się gniewna irytacja. Pytam siebie: jak długo jeszcze mamy czuć się winni, bo jakaś niewielka liczba księży dopuściła się przestępstwa? Większość z nas nie tylko absolutnie nie akceptuje ich zachowań, ale też zwyczajnie cierpi na widok współbraci, którzy prowadzą podwójne życie i tym samym zdradzają swoje powołanie. Tylko czy z powodu grzechów jednostek wolno nakazywać reszcie milczenie? Mamy zaprzestać nazywania rzeczy w ewangelicznym stylu: tak, tak; nie, nie, z obawy, że komuś może się to nie spodobać? Przestać działać, by się nie narazić? Wiem, że wielu z nas, księży, stawia sobie dziś podobne pytania. To stanie pod pręgierzem za nie swoje winy jest na dłuższą metę nie do wytrzymania. Dobrze ujął to bp Edward Dajczak, który w rozmowie z red. Katarzyną Woynarowską mówi o przyczynach zmasowanej krytyki duchowieństwa, ale i o konieczności zmian w formacji przyszłych kapłanów, w relacjach między biskupami a księżmi i między księżmi a wiernymi świeckimi. „Wiele rzeczy wymaga teraz korekty” – przyznaje bp Dajczak (s. 10-13).

CZYTAJ DALEJ

Opole Lubelskie. Wierni Chrystusowi

2024-04-25 17:51

Paweł Wysoki

W niedzielę Dobrego Pasterza abp Stanisław Budzik przeprowadził wizytację parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Opolu Lubelskim.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję