- W dniu, w którym papież Franciszek został wybrany, jechałem z nim minibusem z Kaplicy Sykstyńskiej [gdzie odbywały się głosowania - KAI] do Domu św. Marty [gdzie kardynałowie mieszkali i się stołowali - KAI]. Padał deszcz, było zimno, siedzieliśmy obok siebie i powiedziałem: „Jorge, chciałbym chwilę z tobą porozmawiać”. Zapytał: „Kiedy?”. Odpowiedziałem: „Zaraz, mamy 40 minut do obiadu”. Zapytał, czy mój pokój jest duży, odpowiedziałem, że tak - taki mi przypadł w losowaniu - a jemu dano mały na piątym piętrze. Dał mi znak: „Zejdę do twojego pokoju”. „Chcę z tobą porozmawiać o Ameryce Łacińskiej, bo dziś po południu będziesz papieżem” - wyjaśniłem. „Beh, si no se vira la tortilla” (Cóż, o ile sprawy nie przybiorą innego obrotu...) - uciął krótko - relacjonuje kard. Ortega.

Rozmowa dotyczyła Ameryki Łacińskiej. Kubański kardynał wspominał czasy, gdy był wiceprzewodniczącym Latynoamerykańskiej Rady Biskupiej (CELAM) i redagował dokumenty o nierównościach społecznych i uzależnieniu kontynentu od Stanów Zjednoczonych. Także dzisiaj różnice między bogatymi i biednymi są bardzo wielkie, ale nie ma tej zależności od Stanów Zjednoczonych i nikomu nie przychodzi na myśl, by napisać o tym w jakimś dokumencie.

- Powiedziałem mu, że cała Ameryka Łacińska jest zjednoczona, a Kuba przewodniczy Wspólnocie Państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów (CELAC). Chcieliśmy dokonać tych zmian z ludźmi, którzy studiowali nauczanie społeczne Kościoła na naszych uniwersytetach, ale tak się nie stało, dokonali tego Hugo Chávez, Evo Morales, Kirchnerowie, Lula da Silva, Rafael Correa, Daniel Ortega - wszyscy oni mieli inspirację z zewnątrz, z rewolucji kubańskiej Fidela Castro. Wydaje mi się, że wobec tych zmian Kościół się waha. Że czeka, aż przeminą te rządy i nadejdą inne, które dadzą mu uprzywilejowaną pozycję. I często to wahanie zamienia się w krytykę. A kard. Bergoglio, który jeszcze nie był papieżem, odpowiedział mi: „Nie, nie, Kościół nie może stać i czekać, tym bardziej w postawie krytycznej. Kościół nie może już być zwykłym widzem, Kościół powinien towarzyszyć tym procesom poprzez dialog” - wspomina kard. Ortega.

Przywołał wówczas słowa, które kilka miesięcy wcześniej usłyszał od Benedykta XVI: „Kościół jest na świecie nie po to, żeby zmieniać rządy, ale by Ewangelią zmieniać serca ludzi, a ci ludzie zmienią świat zgodnie z tym, co zrządzi opatrzność”. Słysząc to zdanie kard. Bergoglio się wzruszył i powiedział: „Co za zdanie! Wypisałbym je na plakacie i umieścił przy wjeździe do wszystkich miast świata” - zacytował kard. Ortega.