Reklama

Niedziela Sosnowiecka

Odczytują znaki czasu

O działalności Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus – z s. Konradą Zofią Dubel, postulatorem spraw beatyfikacyjnych założycieli zgromadzenia, o. Anzelma Gądka i Matki Teresy Kierocińskiej – rozmawia Piotr Lorenc.

Niedziela sosnowiecka 34/2021, str. IV

[ TEMATY ]

o. Anzelm Gądek

Karmelitanki Dzieciątka Jezus

Archiwum Generalne Zgromadzenia

Siostry z o. Anzelmem Gądkiem po Kapitule Generalnej Zgromadzenia w Łodzi, lipiec 1969 r.

Siostry z o. Anzelmem Gądkiem po Kapitule Generalnej Zgromadzenia w Łodzi, lipiec 1969 r.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Piotr Lorenc: Jakie dzieła apostolskie podjęło Zgromadzenie sto lat temu, tuż po utworzeniu?

S. Konrada Dubel: Pierwsze dzieła własne Zgromadzenia, po opuszczeniu zakładów Towarzystwa Dobroczynności, były bardzo skromne. Siostry nie miały własnego domu. W tym czasie zamieszkiwały w prowizorycznych warunkach w domu przy ul. Naftowej w Sosnowcu, następnie w domu Schönowskich. Jednakże m. Teresa nawet w skrajnie ubogich warunkach, używając skromnych środków, potrafiła rozpocząć pracę apostolską. Gromadziła ubogie dziewczęta i prowadziła dla nich kursy szycia i haftu, by przy tej okazji uczyć je modlitwy, dawać katolickie wychowanie i formować duchowo przy pomocy Katechizmu czy lektury Dziejów duszy św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Styl życia sióstr, modlitwa i radosna służba ubogim, były siłą ich apostolstwa. Ubodzy Sosnowca nie czuli społecznego dystansu do równie jak oni ubogich sióstr. Gdy jesienią 1925 r. siostry przeprowadziły się wreszcie do swojego, chociaż jeszcze nie zapłaconego, domu przy Wiejskiej 25 (dziś ul. M. Teresy Kierocińskiej), stopniowo organizowały większe dzieła. Kontynuowały pracownię szycia i haftu, gdzie z czasem przychodziło na kursy ok. 80-100 uczennic. W domu, który m. Teresa do swej śmierci spłacała, od 1926 r. siostry urządziły ochronkę dla dzieci, w latach 1933-39 prowadziły przedszkole, freblówkę, a od 1931 r. zorganizowały prywatną szkołę powszechną, która istniała aż do czasu wybuchu wojny. Także w innych fundacjach Zgromadzenia, w Wolbromiu, w Polance Wielkiej, siostry rozwijały podobne dzieła, zwłaszcza ochronki dla dzieci.

Jak wyglądało życie sióstr, działalność i formacja podczas II wojny światowej?

Lata wojny to wyjątkowy rozdział historii Zgromadzenia w Sosnowcu i zarazem czas cudów Opatrzności. Na początku września 1939 r. siostry z m. Teresą odebrały na modlitwie światło Boże, by zostać na miejscu, w Sosnowcu, chociaż już były spakowane na drogę ucieczki na wschód, jak większość mieszkańców. Decyzja m. Teresy okazała się zbawienna. W czasie całej wojny żadna siostra nie zginęła. Natomiast pomimo ciągłego i bardzo wielkiego zagrożenia, rewizji niemieckich, siostry mogły służyć samarytańską pomocą i bliskością ludności cywilnej. Miało to również niezwykły wymiar duchowy. Pod kierownictwem m. Teresy siostry swoimi modlitwami, adoracjami, pokutą z pewnością wypraszały miłosierdzie Boże i były otuchą dla ludzi. Czas wojny to czas szczególnie heroicznej postawy m. Teresy Kierocińskiej. Na ten temat zebrano do dziś wiele świadectw, chociażby do procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożej, i powstało wiele historycznych opracowań. W klasztorze na Wiejskiej 25 siostry zorganizowały kuchnię dla potrzebujących, dożywianie rodzin, dzieci, prowadziły tajne nauczanie, organizowały doraźną pomoc więźniom w Oświęcimiu. Matka Teresa chroniła w klasztorze dziewczęta przed wywożeniem do Niemiec, z narażeniem życia ukrywała rodziny i dzieci żydowskie, zarówno w Sosnowcu, jak i w domu w Czernej, o czym szerzej opowiemy w osobnym artykule. Pośmiertnie została odznaczona Medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. Ostatnio został również zbadany i opracowany temat patriotyzmu m. Teresy i jej współpracy z Armią Krajową okręgu Zagłębia. Nasz dom w Sosnowcu był miejscem ukrywania się żołnierzy podziemia. W tym ciągłym zagrożeniu życia m. Teresa Kierocińska była dla sióstr i dla przybywających do naszego klasztoru ludzi ostoją pokoju.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Czym można tłumaczyć to niezwykłe męstwo sługi Bożej Teresy od św. Józefa?

Matka Teresa mocno „chodziła po ziemi”, była niesamowicie operatywna i odważna – dlatego, że żyła w zjednoczeniu z Chrystusem, w całkowitym zawierzeniu i zaufaniu Bogu. To była jej moc i wewnętrzna siła, chociaż fizycznie była słaba i często cierpiąca. Kontemplowała Pana Jezusa nie tylko w Eucharystii, ale i w drugim człowieku – poniżonym, zagrożonym, niepewnym jutra, cierpiącym. W warunkach wojny przyjmowała kandydatki do zgromadzenia, odbywały się obłóczyny i ceremonie składania ślubów zakonnych. Życie klasztorne szło normalnym rytmem, każdego dnia przyjmowała ubogich. Mówiła siostrom, że nikt nie może odejść od furty głodny. W tym czasie rozdawała i nawet posyłała do Auschwitz ukryte, np. w chlebie, obrazki z Najświętszym Obliczem Pana Jezusa. Znamy w tym temacie przykłady nadzwyczajnych wydarzeń ocalenia ludzi. Ten kult Najświętszego Oblicza wiąże się z rozumieniem tajemnicy dziecięctwa Bożego i całego życia Chrystusa od żłóbka aż po krzyż. Tym charyzmatem żyła m. Teresa. Dlatego właśnie nasz kościół zakonny w Sosnowcu, konsekrowany w 2005 r., nosi wezwanie Najświętszego Oblicza Pana Jezusa. Został on zbudowany jako wotum za ocalenie Zgromadzenia w czasie wojny.

Reklama

Jak okres powojenny wpłynął na rozwój zgromadzenia, co zniszczył komunizm, a co udało się rozwinąć?

Matka założycielka nie doczekała tych czasów, kiedy jawnie prowadzono w Polsce walkę z Bogiem. Zmarła 12 lipca 1946 r. Owszem, zaraz po wojnie przygotowywała siostry do katechizacji dzieci i młodzieży, posyłając je na kursy katechetyczne do Częstochowy. Wiedziała, że będzie potrzebna wielka „Boża armia” głosicieli królestwa Bożego. Nie tylko w Sosnowcu, ale i w każdej powstającej fundacji siostry podejmowały pracę katechetyczną. Były wówczas bardzo liczne klasy i roczniki dzieci i młodzieży, które po wojnie uzupełniały naukę szkolną. Prowadziłyśmy w Sosnowcu własny Dom Dziecka. To dzieło zostało zlikwidowane przez władze komunistyczne na początku lat 60. Sieroty, tak emocjonalnie związane z siostrami, zostały brutalnie wywiezione do państwowych placówek. Podobnie zresztą odebrano nam katolickie przedszkola prowadzone przy naszych domach. Tak jak inne zgromadzenia, siostry Karmelitanki w tym czasie tym mocniej zaangażowały się w pracę przy parafiach. W latach 50., za roztropną radą o. Gądka, powstawały liczne placówki na wioskach, także jako rodzaj zabezpieczenia, by w razie likwidacji dużych klasztorów ostać się w mniejszych wspólnotach, mniej inwigilowanych, gdzie siostry też miały pełne ręce pracy charytatywnej i katechetycznej.

Reklama

Jakie dzieła, przedsięwzięcia obecnie siostry prowadzą?

Po 1989 r., gdy tylko zmieniła się sytuacja polityczna w Polsce, okazało się możliwe wznowienie dzieł własnych, charakterystycznych dla Zgromadzenia. Udało się nam powrócić do prowadzenia przedszkoli, po 30 latach od likwidacji. Obecnie mija następnych 30 lat od tego faktu, i możemy powiedzieć, że Pan Bóg pobłogosławił te dzieła wychowania najmłodszego pokolenia w katolickich przedszkolach. Prowadzimy je przy 7 naszych domach. Oprócz pracy katechetycznej i charytatywnej w parafiach, posługujemy w zakrystiach, dbając o piękno świątyni Pana. Siostry organistki dbają o piękno liturgii, prowadzą chóry i schole dziecięce. Pomagamy ludziom rozwijać życie duchowe przez organizowanie rekolekcji i dni skupienia dla młodzieży i dorosłych, prowadząc również własne domy rekolekcyjne. Przy kilku naszych wspólnotach prowadzone są świetlice dla dzieci, jak chociażby w Wolbromiu czy w Sosnowcu.

Staramy się odczytywać i otwierać także na znaki czasu i potrzeby Kościoła lokalnego. W tym duchu siostry w Siemiatyczach podjęły się prowadzenia warsztatów terapii zajęciowej dla osób niepełnosprawnych czy prowadzenia Okna Życia w Sosnowcu, a także podjęły posługę w Domu Księży Emerytów w Łodzi. Jednakże znakiem czasu okazała się także działalność ewangelizacyjna i misyjna, i tym samym rozwój Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus poza granicami Polski.

2021-08-17 13:39

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

101 lat pracy i modlitwy

Niedziela sosnowiecka 3/2023, str. IV

[ TEMATY ]

Karmelitanki Dzieciątka Jezus

Piotr Lorenc/Niedziela

Pamiątkowe zdjęcie z uroczystości

Pamiątkowe zdjęcie z uroczystości

W ostatnim dniu starego roku Karmelitanki Dzieciątka Jezus świętowały rocznicę powstania zgromadzenia.

Z tej okazji bp Grzegorz Kaszak sprawował w kościele zakonnym Najświętszego Oblicza Pana Jezusa w Sosnowcu uroczystą Mszę św., w której uczestniczyły siostry z sosnowieckiego zgromadzenia.

CZYTAJ DALEJ

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. Co roku we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Poświęca się wówczas krzyżmo oraz oleje chorych i katechumenów. Przez cały rok służą one przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych, oraz konsekracji kościołów i ołtarzy. Namaszczenie krzyżem świętym oznacza przyjęcie daru Ducha Świętego.. Krzyżmo (inaczej chryzma, od gr. chrio, czyli namaszczać, chrisis, czyli namaszczenie) to jasny olej z oliwek, który jest zmieszany z ciemnym balsamem.

CZYTAJ DALEJ

Wierni Chrystusowi

2024-03-28 16:50

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Przedpołudniowa liturgia Mszy św. Krzyżma w sandomierskiej bazylice katedralnej była wyrazem jedności duchowieństwa, które posługuje w Kościele lokalnym.

Wraz z biskupem Krzysztofem Nitkiewiczem, Mszę św. celebrowali biskup pomocniczy senior Edward Frankowski oraz duchowni przybyli z parafii Diecezji Sandomierskiej. W modlitwie uczestniczyło około 500 ministrantów, dziewczęta z ruchów katolickich, wspólnota Wyższego Seminarium Duchownego, siostry zakonne oraz wierni.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję