Weszliśmy w czas Wielkiego Postu. Czas nawrócenia i pokuty.
To wyjątkowa okazja do przeanalizowania własnego życia i udzielenia
sobie odpowiedzi na fundamentalne pytania. Jaki jest sens mojego
życia? Co w moim życiu jest najważniejsze? Co w nim należałoby zmienić?
Wielki Post to czas kontemplacji. W Słowniku Wyrazów
Obcych czytamy, że kontemplacja (z łac. contemplatio, fr. contemplation)
to pogrążenie w myślach, rozmyślanie, rozpamiętywanie, medytacja
oraz przyglądanie się czemuś w skupieniu. W tym miejscu należy uświadomić
sobie, jak wielkie znaczenie w naszym ziemskim życiu odgrywa cisza.
Jak mało miejsca ona w tym życiu zajmuje. Jest w błędzie ten, kto
twierdzi, że jedyną i główną przyczyną takiego stanu rzeczy jest
brak czasu (czy często brakuje go nam na oglądanie telewizji?). Cisza
bowiem - jako siostra samotności (w tym przypadku z wyboru) - z natury
swojej jest bardzo wymagająca. Aby się w niej w pełni zatopić należy
z czegoś zrezygnować lub coś poświęcić. A przede wszystkim należy
zadać sobie trud (nie rzadko wymaga to również odwagi) dotarcia do
swojego wnętrza, do najdalszych zakątków własnej duszy i własnego
sumienia. Mówi się, że cisza w specyficzny sposób otwiera ludzkie
oczy, pozwalając tym samym dostrzec to, co dotychczas było niewidoczne,
niewidzialne. I to jest prawda. Bowiem czy biegnąc można dostrzec
krople deszczu na delikatnych płatkach róży? Czy można podziwiać
śpiew ukrytego w zaroślach słowika, stojąc obok włączonego silnika?
To naprawdę jest również bardzo ważne. Choćby z tej przyczyny, że
owe doświadczenia i przeżycia - z pozoru bardzo błahe - pozwalają
nam zbliżyć się do Największej Prawdy.
Cisza jest najtrwalszym fundamentem dobrej modlitwy.
Ralph Martin, jedna ze znaczących postaci w światowym ruchu odnowy
charyzmatycznej, pisze: "Dobrze jest trwać w milczeniu przed Panem.
Czasami to milczenie jest dziełem Ducha w nas... Możemy tak trwać
w milczeniu przez cały czas modlitwy: nie jest to głuche milczenie
pustki lub snu, to milczenie wypełnione Bożą obecnością".
Trwajmy więc w milczeniu wpatrzeni w Krzyż, na którym
zawisło ciało Zbawiciela.
Pomóż w rozwoju naszego portalu