Od 15 kwietnia diecezja legnicka ma biskupa pomocniczego. Został nim wrocławski ksiądz – Piotr Wawrzynek. Uroczystość sakry biskupiej odbyła się w katedrze.
Konsekratorami byli: metropolita wrocławski abp Józef Kupny, metropolita łódzki abp Grzegorz Ryś oraz biskup legnicki Andrzej Siemieniewski.
W uroczystości wzięli udział biskupi z sąsiednich diecezji oraz biskupi z Polski, Czech i Niemiec. Przybyło wielu księży, siostry zakonne, parafianie z Wrocławia, z parafii św. Jadwigi, w której bp Piotr pełnił w ostatnich latach posługę proboszcza. Nie mogło zabraknąć kolegów z rocznika święceń i oczywiście rodziny: rodziców, siostry, brata z rodzinami, przyjaciół i znajomych.
Obrzęd święceń biskupich składał się z wielu symboli i gestów.
Po Ewangelii biskup elekt został przedstawiony głównemu konsekratorowi. Asystowali mu: ks. Piotr Góźdź – kolega kursowy oraz ks. Jarosław Święcicki z Polkowic. Odczytany został również dokument Stolicy Apostolskiej mianujący ks. Piotra Wawrzynka na biskupa pomocniczego.
Przejmującym momentem był śpiew Litanii do Wszystkich Świętych, podczas którego przyjmujący sakrę leży krzyżem, a następnie konsekratorzy i pozostali biskupi nałożyli ręce.
Kolejnymi znakami były: namaszczenie Krzyżmem św., przekazanie księgi Ewangelii oraz insygniów: pierścienia, mitry i pastorału, a następnie pocałunek pokoju.
Po komunii św. bp Piotr Wawrzynek w asyście bp. Andrzeja Siemieniewskiego i bp. Marka Mendyka udzielił wiernym pierwszego pasterskiego błogosławieństwa.
Na zakończenie uroczystości nie zabrakło życzeń składanych przez wiernych i gości.
Jako zawołanie nowy biskup pomocniczy przyjął słowa: In Nomine Iesu (W Imię Jezusa), natomiast herb składa się z 3 elementów: kluczy i miecza – atrybutów św. Piotra i Pawła oraz otwartej księgi Pisma św. z greckimi literami Alfa i Omega.
Głównym konsekratorem był abp Józef Kupny metropolita wrocławski, a współkonsekratorami biskup legnicki Andrzej Siemieniewski i metropolita łódzki abp Grzegorz Ryś.
Uroczystość odbyła się w gronie Rodziców i rodziny nowego biskupa, parafian w której przez ostatnie lata były proboszczem, delegacji różnych wspólnot którym towarzyszył swoją troską duszpasterską, delegacje władz, samorządowców, służb mundurowych, organizacji patriotycznych, zgromadzeń zakonnych i licznego grona duchowieństwa. Wśród obecnych biskupów, znaleźli się w większości biskupi z sąsiadujących z diecezją legnicką diecezji z Polski, oraz Czech i Niemiec.
– Francesco! Francesco! – głos Marii Giuseppy odbijał się od niskich kamiennych domków przy ul. Vico Storto Valle w Pietrelcinie. Ale chłopca nigdzie nie było widać, mały urwis znów gdzieś przepadł. Może jest w kościele albo na pastwisku w Piana Romana? A tu kabaczki stygną i ciecierzyca na stole. W całym domu pachnie peperonatą. – Francesco!
Maria Giuseppa De Nunzio i Grazio Forgione pobrali się 8 czerwca 1881 r. w Pietrelcinie. W powietrzu czuć już było zapach letniej suszy i upałów. Wieczory wydłużały się. Panna młoda pochodziła z rodziny zamożnej, pan młody – z dużo skromniejszej. Miłość, która im się zdarzyła, zniwelowała tę różnicę. Żadne z nich nie potrafiło ani czytać, ani pisać. Oboje szanowali religijne obyczaje. Giuseppa pościła w środy, piątki i soboty. Małżonkowie lubili się kłócić. Grazio często podnosił głos na dzieci, a Giuseppa stawała w ich obronie. Sprzeczki wywoływały też „nadprogramowe”, zdaniem męża, wydatki żony. Nie byli zamożni. Uprawiali trochę drzew oliwnych i owocowych. Mieli małą winnicę, która rodziła winogrona, a w pobliżu domu rosło drzewo figowe. Dom rodziny Forgione słynął z gościnności, Giuseppa nikogo nie wypuściła bez kolacji. Grazio ciężko pracował. Gdy po latach syn Francesco zapragnął być księdzem, ojciec, by sprostać wydatkom na edukację, wyjechał za chlebem do Ameryki. Kapłaństwo syna napawało go dumą. Wiele lat później, już w San Giovanni Rotondo, Grazio chciał ucałować rękę syna. Ojciec Pio jednak od razu ją cofnął, mówiąc, że nigdy w życiu się na to nie zgodzi, że to dzieci całują ręce rodziców, a nie rodzice – syna. „Ale ja nie chcę całować ręki syna, tylko rękę kapłana” – odpowiedział Grazio Forgione, rolnik z Pietrelciny.
5 października zapraszamy na pierwsze spotkanie organizacyjne przed wyjazdem na Światowe Dni Młodzieży w Seulu w 2027 roku.
Rozpocznie się Eucharystią w katedrze wrocławskiej o godzinie 16.00. – Będzie jej przewodniczył ks. Tomasz Koprianiuk, dyrektor Krajowego Biura Organizacji ŚDM z Warszawy. A po Mszy św. zapraszamy na spotkanie do budynku biblioteki PWT przy Placu Katedralnym 5a, koło katedry. Będziemy opowiadać o tym, czemu warto udać się na Światowe Dni Młodzieży, usłyszymy świadectw osób, które brały w nich udział. Przedstawiona zostanie także oferta wyjazdu na ŚDM w Seulu – mówi ks. Tomasz Latawiec, diecezjalny koordynator ŚDM archidiecezji wrocławskiej. – Chcemy jako archidiecezja wspólnie przygotować się do tego wyjazdu – dodaje.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
