Reklama

Śluby wieczyste Sióstr Nazaretanek

„Jezusa na wieki”´

Niedziela częstochowska 34/2003

Andrzej Woszczyna

Pamiątkowe zdjęcie sióstr z bp. Antonim Długoszem i przełożonymi: s. Janice Fulmer i s. Marią Stachurską

Pamiątkowe zdjęcie sióstr z bp. Antonim Długoszem i przełożonymi: s. Janice Fulmer i s. Marią Stachurską

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Bóg wybiera i powołuje ludzi do życia konsekrowanego, by stali się darem dla drugiego człowieka i darem dla Kościoła, by stali się świadkami Jego Królestwa Miłości. Bóg, Który jest Miłością, powołuje ludzi do szczególnej służby w Kościele i we współczesnym świecie, by nigdy nie zabrakło świadków Jego Miłości.

Na to szczególne wybranie Mistrza z Nazaretu odpowiedziało 14 sióstr ze Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu, które 26 lipca br. w archikatedrze częstochowskiej złożyły śluby wieczyste. Powiedziały swoje „kocham” Bogu na wieki. Przyjęły wolę Bożą, by stać się darem dla świata, drugiego człowieka i dla Kościoła.
Do tego wyjątkowego i ważnego dnia prowadziła długa droga, kilka lat formacji w Zgromadzeniu, wiele godzin spędzonych na modlitwie i osobistej rozmowie z Chrystusem, rekolekcje, wierne i z miłością w sercu kroczenie drogą Nazaretu, rozmiłowanie w charyzmacie Zgromadzenia, odkrytym przez bł. Marię od Pana
Jezusa Dobrego Pasterza, wiernie z ofiarowaniem własnego życia podjętym i wypełnionym przez Błogosławione Siostry Męczenniczki z Nowogródka.
Za bezpośrednie przygotowanie sióstr do złożenia wieczystych ślubów czystości, ubóstwa i posłuszeństwa odpowiedzialna była s. Mirona Domaradzka.
Uroczystej Eucharystii w archikatedrze Świętej Rodziny przewodniczył i homilię wygłosił bp Antoni Długosz. Wraz z Księdzem Biskupem koncelebrowali Mszę św. licznie przybyli kapłani. Uroczystościom towarzyszył piękny śpiew chóru sióstr nazaretanek i asysta kleryków z Wyższego Seminarium Duchownego. Komentarz obrzędów liturgicznych prowadził ks. prał. Grzegorz Ślęzak. Obecne były siostry nazaretanki, także rodziny sióstr profesek, przełożone domów zakonnych z s. Janice Fulmer, przełożoną generalną, s. Marią Stachurską, przełożoną Prowincji Krakowskiej.
W homilii Dostojny Celebrans przypomniał, że w ślubach wieczystych wyraża się tajemnica miłości. Człowiek z miłości ofiarowuje swoje życie Jezusowi. Ksiądz Biskup nawiązał do tajemnicy powołania. „Często w świecie, w życiu codziennym słyszymy o kimś, że jest z powołania. Jest kapłan z powołania, są rodzice z powołania, jest siostra zakonna z powołania. Co to znaczy być nazaretanką z powołania?” - podkreślił Kaznodzieja. Nawiązując do prawdy o powołaniu człowieka przez Jezusa i odpowiedzi człowieka na to wezwanie, Ksiądz Biskup przedstawił każdą z sióstr profesek, ukazując ich misję w Zgromadzeniu, talenty i charyzmaty. Dostojny Celebrans powiedział także, iż uroczystość ślubów wieczystych to święto dla całego Zgromadzenia nazaretańskiego, dla rodzin i dla Kościoła.
Życzył siostrom, aby były wierne tej drodze, temu powołaniu, które odkryła i zrealizowała w swoim życiu błogosławiona Matka Siedliska.
Po homilii rozpoczął się obrzęd złożenia profesji wieczystej. Po uroczystym odśpiewaniu hymnu do Ducha Świętego Veni Sancte Spiritus (Przybądź, Duchu Święty) siostry profeski trwały w modlitwie błagalnej leżąc krzyżem, podczas gdy całe zgromadzenie liturgiczne wzywało wstawiennictwa Świętych w Litanii. Następnie każda z sióstr złożyła śluby wieczyste, podpisała tekst ślubowania na ołtarzu i wręczyła go na ręce matki generalnej - s. Janice Fulmer. Po specjalnym błogosławieństwie siostry otrzymały znaki zewnętrzne złożonych ślubów czystości, ubóstwa i posłuszeństwa: obrączkę z napisem Dilectus meus mihi et ego illi (Mój Miły jest mój, a ja jestem Jego) - znak przymierza zawartego z Bogiem i zaślubin na wieki z Oblubieńcem, i całkowitego Jemu ofiarowania własnego życia oraz świecę - znak Chrystusa, z Którym siostry mają kroczyć przez całe swoje życie w miłości i nadziei. Świece te zostały włożone we wcześniej przygotowany na ołtarzu świecznik, a następnie - po uroczystości w archikatedrze - przeniesione do kaplicy domu zakonnego, by tam przed Bogiem spłonąć do końca, jako znak szczególnego i całkowitego zawierzenia swojego życia Bogu. Obrzęd profesji zakończył akt wieczystego włączenia do Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu, odczytany w języku angielskim przez Matkę Generalną s. Janice Fulmer, a następnie w języku polskim przez s. Marię Stachurską.
Na zakończenie uroczystej Mszy św. siostry profeski podziękowały wszystkim za obecność i przygotowanie uroczystości. Podziękowały samemu Bogu za ich poślubienie i wybranie. Podziękowały Księdzu Biskupowi za przewodniczenie uroczystej celebrze i wygłoszenie Słowa Bożego. Wyraziły miłość i wdzięczność swoim rodzicom - za dar życia i wychowania, rodzeństwu - za wspólne wzrastanie w domu rodzinnym i bycie razem w wielu ważnych chwilach życia, a także siostrom przełożonym i całemu zgromadzeniu nazaretańskiemu. Zawierzyły swoje powołanie i misję w Kościele Maryi, prosząc równocześnie wszystkich zebranych o modlitwę, by dochowały wierności Nazaretowi.

Swoje „tak” na wieki powiedziały Bogu:
s. M. Bogumiła od Pana Jezusa Dobrego Pasterza,
s. M. Emanuela od Jezusa,
s. Maria Monika od Trójcy Świętej,
s. M. Leonika od Miłości Boga Ojca,
s. M. Inez od Oblicza Jezusa,
s. M. Gabriela od Miłości Trójcy Świętej,
s. M. Beata od Jezusa Miłości Ukrzyżowanej,
s. M. Justyna od Eucharystii,
s. M. Agata od Boga Ojca Bogatego w Miłosierdzie,
s. M. Urszula od Jezusa Dobrego Pasterza,
s. M. Małgorzata od Miłości Boga w Trójcy Świętej,
s. M. Michaela od Krzyża,
s. M. Jolanta od Miłosiernych Serc Jezusa i Maryi,
s. M. Bogusława od Jezusa Eucharystycznego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Wincenty á Paulo

27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie. Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia. Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”, a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie Ewangelii ubogim. W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi i chorymi w szpitalach i przytułkach. Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku 1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla Jana II Kazimierza. W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
CZYTAJ DALEJ

Parlament Słowacji: nie ma innych płci niż męska oraz żeńska

2025-09-27 07:23

[ TEMATY ]

Słowacja

Adobe Stock

Słowaccy parlamentarzyści przyjęli w piątek zmiany w konstytucji, które wzmacniają wartości konserwatywne. Do ustawy zasadniczej wprowadzono regulację o nadrzędności prawa krajowego w kwestiach „tożsamości narodowej”. Dotyczy to m.in. uznania wyłącznie dwóch płci.

Konstytucja Słowacji uznaje wyłącznie biologiczną płeć mężczyzny i kobiety. Jedną z poprawek wprowadzonych w trakcie debaty parlamentarnej jest artykuł, zgodnie z którym kraj gwarantuje równość między mężczyznami i kobietami w zakresie wynagrodzenia za wykonaną pracę. Wprowadzono zakaz adopcji dzieci przez pary jednopłciowe. Uznano też, że edukacja dzieci w kwestiach seksualnych będzie podlegać nadzorowi rodziców.
CZYTAJ DALEJ

Prymas Polski: świeccy nie są gośćmi w Kościele, są u siebie

2025-09-27 17:55

[ TEMATY ]

abp Wojciech Polak

Fot. Archidiecezja Gnieźnieńska/ B. Kruszyk

Wierni świeccy nie są gośćmi w Kościele, są u siebie, dlatego są wezwani do aktywnego i odpowiedzialnego zatroszczenia się o swój dom - mówił Prymas Polski abp Wojciech Polak podczas inauguracji kolejnego roku w Prymasowskim Studium Teologiczno-Pastoralnym w Gnieźnie, w którym przygotowanie do przyjęcia posług rozpoczynają m.in. przyszli katechiści, akolici i lektorzy.

Wierni świeccy nie są gośćmi w Kościele, są u siebie, dlatego są wezwani do aktywnego i odpowiedzialnego zatroszczenia się o swój dom - mówił Prymas Polski abp Wojciech Polak podczas inauguracji kolejnego roku w Prymasowskim Studium Teologiczno-Pastoralnym w Gnieźnie, w którym przygotowanie do przyjęcia posług rozpoczynają m.in. przyszli katechiści, akolici i lektorzy.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję