Książka Szczecińskie cmentarze Bogdana Frankiewicza jest jego dziełem wydanym pośmiertnie. Autor, znany i ceniony szczeciński archiwista i historyk regionalista, zmarł 3 lipca br., przeżywszy niespełna 80 lat.
Niniejsze opracowanie doktora B. Frankiewicza jest pierwszym tego rodzaju. Autor daje charakterystykę 91 małych i większych nekropolii znajdujących się w granicach administracyjnych Szczecina według stanu z 1990 r.
Szczecin jest miejscem pochówków obywateli różnych nacji - Niemców, Polaków, Żydów, Rosjan, Francuzów, Szwedów. Fakt ten obrazuje historię miasta oraz jego wielonarodowy charakter. Do 1945 r. istniało w granicach Wielkiego Szczecina 35 cmentarzy przykościelnych, parafialnych lub komunalnych. Niektóre z nich istnieją nadal. Autor podaje, że według przeprowadzonej w 1985 r. analizy dalszych możliwości grzebania zmarłych na istniejących jeszcze pięciu cmentarzach w: Szczecinie Gumieńcach - cmentarz centralny przy ul. Ku Słońcu o pow. 153 ha (w okresie międzywojennym był trzecim w Europie po hamburskim - Ohlsdorfer Friedhof - 387 ha i wiedeńskim - Wiener Zentralfriedhof - 198 ha), Szczecinie Dąbiu - cmentarz komunalny przy ul. Goleniowskiej, Szczecinie Płoni - cmentarz komunalny przy ul. Ceramicznej, Szczecinie Wielgowo - cmentarz komunalny przy ul. Urodzajnej i w Szczecinie Zdrojach - cmentarz komunalny przy ul. Poległych, wyłoniły się ponownie problemy ze znalezieniem i przygotowaniem odpowiednich terenów. Zlikwidowane przez polskie władze cmentarze pełnią dzisiaj role parków i zieleńców miejskich, a na niektórych małych cmentarzach znalazło się nowe budownictwo mieszkaniowe.
Książka B. Frankiewicza jest świadectwem przywiązywania istotnej wagi do roli, jaką odegrały minione pokolenia w tworzeniu wartości materialnych i duchowych, z których osiągnięć korzystają pokolenia współczesne. Historia narodów wskazuje, że przetrwały tylko te cywilizacje, które dbały o swoje nekropolie.