ks. Andrzej Motyka

Urodził się 19 czerwca 1905 r. w KrościenkuMatka Boża podczas objawień w La Salette przekazała orędzie wzywające ludzkość do nawrócenia i pokuty. Jego propagowaniem zajęli się przede wszystkim zakonnicy saletyńscy. Orędzie to już od ponad 60 lat głoszone jest przez nich również w środowisku rzeszowskim, głównie w parafii pw. Matki Bożej Saletyńskiej. Ważną rolę w jego szerzeniu odegrał tam ks. Tadeusz Ptak, wieloletni jej proboszcz i misjonarz ludowy. Niżnym k. Krosna w pobożnej rodzinie rzemieślniczej. Edukację rozpoczął w krośnieńskiej szkole ludowej, a następnie kontynuował ją w saletyńskim Małym Seminarium w Dębowcu (1917-24) oraz, jako kleryk saletyński, na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie (1925-31). Uwieńczeniem jego formacji duchowo-intelektualnej były święcenia kapłańskie, które otrzymał 10 lipca 1930 r. w rzymskiej bazylice św. Jana na Lateranie z rąk kard. Basilio Pompiliego oraz stopnie naukowe, doktora filozofii i licencjusza teologii. Po powrocie do kraju pełnił różne funkcje zakonne i duszpasterskie. Był m. in. wykładowcą w zakonnym Seminarium Duchownym w Dębowcu, proboszczem w Stanisławowie, Trzciance Lubuskiej i Rzeszowie oraz dyrektorem domu rekolekcyjnego w Zakopanem. Po przejściu na emeryturę rezydował najpierw w Zakopanem, a następnie w Zwięczycy. Zmarł 16 kwietnia 1986 r. w Szpitalu Wojewódzkim w Rzeszowie.

Ksiądz Ptak pracował na placówce rzeszowskiej dwukrotnie, najpierw jako misjonarz-rezydent, a później jako proboszcz. Łącznie spędził tam 16 lat życia wpisując się znacząco w historię tamtejszego domu i parafii saletyńskiej. Po raz pierwszy skierowano go tam w lutym 1937 r., a więc niespełna rok po utworzeniu w mieście domu zakonnego. Współuczestniczył więc w jego wyposażaniu oraz organizowaniu duszpasterstwa, m. in. zdobywał środki potrzebne do wykończenia i utrzymania Zakładu Wychowawczego dla chłopców, urządzał rekolekcje i nabożeństwa saletyńskie, animował działalność Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej. Po kilkunastu miesiącach bardzo aktywnej pracy na tej placówce przeniesiono go na probostwo do Stanisławowa. Drugi jego pobyt w Rzeszowie był znacznie dłuższy, trwał 15 lat. Tym razem pracował tam jako proboszcz, utworzonej w 1949 r., parafii saletyńskiej oraz jako przełożony domu zakonnego.

Czas jego proboszczowania w Rzeszowie przypadł na ciężki okres w dziejach Kościoła polskiego. Władze komunistyczne utrudniały bowiem prowadzenie posługi duszpasterskiej, stosując wobec kapłanów i wiernych różnorakie szykany i represje. Nie ominęło to oczywiście parafii saletyńskiej. 3 lipca 1952 r. funkcjonariusze Urzędu Bezpieczeństwa siłą zajęli dom parafialny, umieszczając w nim Dom Starców. Na potrzeby 9-tysięcznej parafii pozostawiono jedynie niewielką kaplicę, dwa pokoje i kuchnię. W tej sytuacji najważniejszym zadaniem nowego proboszcza stała się walka z władzami komunistycznymi o byt parafii, a więc troska o stworzenie warunków do pracy duszpasterskiej, zapewnienie właściwego sprawowania nabożeństw i prowadzenie katechizacji.

Ksiądz Ptak w swej działalności skoncentrował się zasadniczo na dwóch płaszczyznach – życiu religijnym wiernych oraz trosce o obiekty parafialne. Pierwsza obejmowała różnorodne formy duszpasterskiego oddziaływania. Dbał więc o odpowiedni poziom nabożeństw i kaznodziejstwa, ożywiał życie sakramentalne, uaktywnił działalność różnych grup parafialnych, zorganizował akcję charytatywną i rozwinął duszpasterstwo chorych. Natomiast druga, koncentrująca się na potrzebach materialnych parafii, uwidoczniła się w przeprowadzeniu remontu budynku parafialnego, wyposażeniu kaplicy. Z jego inicjatywy rozpoczęto też w roku 1957 starania o uzyskanie pozwolenia na budowę kościoła parafialnego. Były one długie i pełne dramatycznych zwrotów, komuniści bowiem, kierując się względami ideologicznymi odrzucali kolejne projekty budowy świątyni, a nawet przejęli część placu przeznaczonego pod planowany obiekt. Wymagane pozwolenie otrzymano dopiero w roku 1979, już za czasów kolejnego następcy Księdza Ptaka na probostwie w Rzeszowie.

W całym swoim życiu i posługiwaniu Ksiądz Ptak niestrudzenie szerzył kult Matki Bożej z La Salette i propagował Jej orędzie. Z tego też względu współbracia zakonni nazwali go Apostołem Pięknej Pani.