Chłopcy i dziewczęta, którzy dzięki modlitwie i pracy pokonują uzależnienia, przypomną najważniejsze prawdy wiary. – Credo jest to żywa Ewangelia wystawiana na scenie przez naszych braci i siostry ze Wspólnoty. Są to wybrane fragmenty związane z Rokiem Miłosierdzia. My jesteśmy tymi, którzy dostąpili miłosierdzia. Nasze życie to wzloty i upadki, walka dobra i zła – mówi Adam z Poręby Radlnej koło Tarnowa, gdzie znajduje się jeden z domów Cenacolo. To właśnie ci młodzi mężczyźni mają za zadanie pomóc w organizacji „Credo” i przyjąć swoich współbraci z całego świata, którzy wystąpią na scenie. Natomiast dziewczęta zamieszkają w Tarnowie u sióstr urszulanek.

„Credo nella misericordia” opowiada o historii zbawienia, przypomina stworzenie świata, grzech, narodzenie Jezusa, niektóre z Jego cudów, Jego śmierć i zmartwychwstanie, zejście do piekieł, aż wreszcie wypełnienie się misji miłosierdzia Bożego w Jezusie Chrystusie. – Nie jesteśmy zawodowymi aktorami i tancerzami. Nasz recital to nie spektakl ani fikcja. To, co wystawiamy to prawda, nasze życie, świadectwo Bożego Miłosierdzia. Młodzi z całego świata, którzy kiedyś umierali zagubieni w ciemnościach ulicy i uzależnień, dzisiaj uśmiechają się, żyją, modlą. Wspólnoty Cenacolo to świadectwo żywe, że śmierć, grzech i uzależnienie nie mają ostatniego słowa – podkreślają członkowie Wspólnoty.

„Credo” zostanie wystawione w Tarnowie 21 i 22 lipca o godz. 20.30 na tzw. Starej Kapłanówce przy Al. Matki Bożej Fatimskiej. Credo będzie też można zobaczyć w Krakowie podczas Światowych Dni Młodzieży, a potem w Mediolanie, Weronie, Rzymie i w Medziugorie.

Wspólnota Cenacolo założona w 1983 r. przez włoską zakonnicę siostrę Elvire Petrozzi dzisiaj na świecie liczy ponad 60 domów i ponad 2000 młodych ludzi, którzy poszukują wyjścia z różnych problemów.

W Polsce w tym roku Cenacolo właśnie świętuje piętnastolecie obecności. Dom Maryi Niepokalanej w Giezkowie został otwarty w 2001 roku. Rok po otwarciu pierwszego domu w Polsce, w miejscowości Jastrzębie Zdrój na Śląsku został otwarty Dom św. Jana Pawła II, a w 2004 dzięki pomocy bp. Wiktora Skworca powstał Dom bł. Karoliny w Porębie Radlnej koło Tarnowa. Przez te 15 lat przez Wspólnotę Cenacolo pomoc otrzymało ponad tysiąc chłopców i dziewcząt.

Życie w Cenacolo opiera się na kilku podstawowych wartościach, zwanymi filarami Cenacolo, którymi są modlitwa, praca, szczera przyjaźń i życie w zaufaniu do Opatrzności Bożej. W każdym domu Cenacolo centralnym miejscem jest kaplica z Najświętszym Sakramentem. We Wspólnocie codziennie jest odmawiana modlitwa różańcowa i młodzież dzieli się Słowem Bożym, szukając Bożej obecności w codziennych sprawach i trudnościach.

W Cenacolo praca jest ważnym elementem życia codziennego; jest ona przede wszystkim darem, a sama młodzież, po jakimś czasie pobytu utożsamia ją z modlitwą. Wiele razy można usłyszeć słowa: „Twoja praca mówi, kim jesteś” i „ Jak pracujesz, tak i modlisz”.

Młodzież z Cenacolo pracuje nie dla pieniędzy, lecz dla odzyskania własnego życia i właśnie praca jest przede wszystkim darem. Ucząc się różnych obowiązków i prac, młodzi wszystkie czynności w domach wykonują sami, a to dużo pomaga właśnie w odzyskaniu pewności siebie i dowartościowania się. Domy dla chłopaków i dla dziewcząt są oddzielnie, więc prace i obowiązki się różnią.

Już od samego założenia Wspólnoty, Matka Elvira nigdy nie zaakceptowała żadnych dofinansowań z państw, w których znajdują się domy, nigdy nie chciała, aby Wspólnota była zależna od tego, co ludzkie. W Cenacolo trzeba zapracować sobie na życie. Jedzenia nie można kupować, więc to, co sami młodzi zapracują w ogrodzie i przez hodowlę zwierząt razem z pomocą dobrych ludzi musi zawsze wystarczyć. Młodzi ludzie wykonują pamiątki i inne rzeczy, które później ofiarowują na świadectwach, a dzięki ofiarom ludzi można zapłacić rachunki i remontować domy.