Czy dziewictwo jest stanem doskonalszym od małżeństwa? - na ten temat często dyskutowano w przeszłości. Dzisiaj, kiedy wiadomo, że każdy z obu stanów jest doskonały dla tego, kto jest do niego powołany, bardziej zasadne staje się pytanie jak najlepiej przeżywać każdy z nich.
Czystego serca to książka zatrzymująca się nad darem dziewictwa i celibatu. Jej autor, Raniero Cantalamessa, od 1980 r. jest kaznodzieją Domu Papieskiego. Ten wytrawny rekolekcjonista, opierając się na Biblii próbuje dać odpowiedź czym właściwie jest dziewictwo i celibat. Jego rozważania odbiegają od tuzinkowych haseł zamykających te terminy w definicjach „czystości ducha i ciała”.
Jak pisze autor dziewictwo i celibat eschatologicznie są „stanem bardziej zaawansowanym w tym znaczeniu, że upodobnione są do stanu ostatecznego, ku któremu wszyscy zmierzamy. Bo nie jesteśmy powołani do życia w wiecznej relacji pary małżeńskiej, ale do życia w wiecznej relacji z Bogiem. „Wy zaczęłyście być tym, kim my będziemy” - napisał św. Cyprian do pierwszych dziewic chrześcijańskich. Autor zastrzega jednak, że to proroctwo dalekie jest od tego, by miało być wymierzone przeciwko żonatym i zamężnym.
Cantalamessa przypomina jak dziewictwo rozumieli Ojcowie Kościoła. Niektórzy z nich jak św. Grzegorz z Nyssy, lubili podkreślać aspekt wewnętrznej wolności, a więc stopniowego uwalniania się od namiętności i pragnień w celu zjednoczenia się z Bogiem. Autor zaznacza tu jednak, że są na pewno małżonkowie, którzy tą drogą zaszli dalej od wielu celibatariuszy i dziewic.
Dalsze rozdziały książki wyjaśniają dlaczego potrzebny jest celibat i dziewictwo, co zagraża przeżywaniu wymienionych charyzmatów oraz jak należy je pielęgnować.
Książka adresowana jest nie tylko do sióstr zakonnych czy kapłanów. Dziewictwo i celibat dla niektórych świeckich są wyborem na całe życie, dla innych drogą poprzedzającą wybór powołania.

„Czystego serca”, Raniero Cantalamessa OFMCap., Wydawnictwo Sióstr Loretanek, Warszawa 2003 ss. 102