Otwarcia sesji naukowej dokonał rektor KUL, ks. prof. Andrzej Szostek. Odwołał się do inspirujących działań Ojca Świętego w budzeniu wrażliwości umysłu, dotyczących sensu i wartości ludzkiego życia oraz
wskazał na konieczność budowania nowej kultury życia - rozwiązywania problemów związanych z ludzkim życiem na fundamencie misji ewangelizacyjnej Kościoła. Słowo wstępne wygłosił także abp Józef
Życiński. Wobec dzisiejszej batalii o życie, zachęcił do świadomej troski o jakość życia i rozwój człowieka. Widząc zagrożenia dzisiejszej pogardy dla człowieka, każdy chrześcijanin ma obowiązek troski
o intymność i godność człowieka.
Wykład pt. Ewangelia życia wygłosił ks. dr Alfred Wierzbicki. Oscylując wobec sformułowania „pozwólcie życiu żyć!” wygłoszone zostały tezy głoszące afirmację życia: życie jako wartość
absolutna, życie jako akt istnienia nadający realność i godność osoby, świadomość daru od Stwórcy, życie jako optimum realizowania się osoby. Idąc za pouczeniem Ojca Świętego potrzeba wiele troski o moralny
fundament dzisiejszej demokracji, przeciwstawiając się opcji na rzecz siły, kultury śmierci, brakowi koherencji w dziedzinie praw człowieka. Chrześcijaństwo jako „religia życia” nie może nigdy
odejść od misji bycia rzecznikiem moralności ogólnoludzkiej i strażnikiem dziedzictwa ludzkości.
Kolejną konferencję wygłosił prof. Wojciech Łączkowski. Ukazując wieloznaczność pojęcia prawa, przedstawił relacje prawa do kultury nowego życia. Współczesna cywilizacja, charakteryzująca się osłabioną
wrażliwością, tworzy niesprawiedliwe i niegodne przepisy prawne, promujące często skrajny egoizm. Taka sytuacja powiązana jest z poziomem intelektualnym i etycznym osób decydujących o prawie. Żaden prawodawca
nie może zapominać o prawie naturalnym i godności człowieka oraz o mądrym posługiwaniu się regułą większości w tworzeniu dobra wspólnego. Troska o życie wzmaga konieczność działań w celu weryfikacji kandydatów
do służby społecznej na każdym poziomie władzy.
Wystąpienia Katarzyny Skubisz i Katarzyny Zagraby dotyczyły działań międzynarodowej organizacji World Youth Alliance, praktykującej obronę życia i troskę o nową kulturę życia. Programowa prezentacja
piękna i wartości ludzkiego życia ma na celu zachwycić „człowieka człowiekiem” - wyzwala konieczność postaw bycia „rzecznikiem braterstwa, solidarności międzyludzkiej i miłości
Boga” w świecie polityki.
Wszystkie materiały z sesji są dostępne w Centrum Duszpasterstwa Młodzieży w pozycji pt. O nową kulturę życia, wydanej przez „Gaudium”. Po zakończeniu sesji kilkaset osób przemaszerowało
głównymi ulicami Lublina, promując słowem, pieśnią i transparentami prawo każdego człowieka do godnego i szczęśliwego życia.
Punktem kulminacyjnym tego dnia była Eucharystia w archikatedrze lubelskiej, jednocząca uczestników sesji naukowej, młodzież, alumnów Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Lublinie oraz zgromadzonych
przy odbiornikach słuchaczy Radia Plus. Wprowadzenia do Liturgii dokonali przedstawiciele młodzieży, podsumowujący dotychczasowe spotkania i zapraszający do eucharystycznego dziękczynienia za dar otrzymanego
od Boga życia, miłości każdego człowieka oraz budowania cywilizacji miłości.
Metropolita na wstępie podziękował za przeżywane refleksję, wspólnotę i modlitwę. Wobec obecnych prób zalegalizowania ustaw „przeciw życiu” potrzeba nam siły ducha, doświadczenia towarzyszenia
Boga naszym działaniom i zjednoczenia w modlitwie przebłagalnej „za istniejący pod polskim niebem fanatyzm, ideologię, pogardę dla człowieka i brak wyczucia na świętość życia”. Homilia osnuta
na motywach Ewangelii i liturgii o Zwiastowaniu wskazywała, na przykładzie postawy Maryi, umiejętność przyjmowaniu Boga wchodzącego w historię ludzkości. Pomimo częstej samotnej misji wobec świata i doświadczenia
wielkości zadań stawianych nam przez Boga, prawdziwego chrześcijanina powinna charakteryzować radość z głoszenia kultury życia, troska o humanizm chrześcijański i osobiste przesłanie życia przedłużające
wartości Zwiastowania. Coraz częściej doświadczamy działań zachodnich środowisk oferujących „europejską” pomoc w zabijaniu życia i innych postaw wyrażających brak taktu, tolerancji i fanatyzm
w dowodzeniu swoich domniemanych racji oraz pseudopostępowość. Trzeba koniecznie wyzwalać się od pokus konformizmu, bezmyślności, regresu kulturowego, mentalności tabloidalnej („równanie do poziomu
sloganu z prasy bulwarowej”), tworzenia „klik o mentalności plemiennej” („naszość” dominuje nad braterstwem). Wobec konfliktu między żyjącymi filozofią „mieć”
a „być” trzeba promować wartości płynące z Ewangelii błogosławieństw i „chrześcijańskie zadziwienie nad pięknem życia niezauważanym w codziennym wyścigu z czasem”. Bycie razem
z wszystkimi, których życie jest zagrożone, tworzy wspólnotę stylu Maryi. Bycie wiernym sługą Boga realizującego Jego słowo wyzwala z pesymizmu i poczucia katastroficznych zagrożeń. Zmęczony świat potrzebuje
„śpiewu dusz świadków nadziei”, objawiających Boże piękno życia.
Podczas dziękczynienia słowami Ojca Świętego włączono w solidarną modlitwę: zabijane dzieci, ubogich, ofiary ludzkiej przemocy, osoby starsze i chorych. Podziękowanie za przeżyty Dzień Świętości Życia
wypowiedział Metropolita wszystkim obecnym i zachęcił do uczestniczenia w dziele Adopcji Dziecka Poczętego.
Pomóż w rozwoju naszego portalu