Zdawałoby się: prosta rzecz, trochę barw uszczknąć z wiosny i jesieni i na białą kartę rzucić wiersz… A przecież wybrać trzeba najpiękniejsze, by była w nich czerwieni moc i zieleń nadnoteckich łąk. Bukiet być winien wielobarwny, jak kolorowe jesteś, Miasto! Gdy nocą błądzę ulicami, zda się, że słyszę wiatr historii powtarzający Twe prastare miano: Drżeń… I chociaż czas zasypał wiele dróg wiecznym milczeniem i białym pyłem niepamięci zasnuł imiona wielu spraw - ten sam stróż wierny - okręt nocy czuwa nad Twoim snem spokojnym, te same gwiazdy w rzece szarej - jak przed wiekami - piszą Twoje imię: Drezdenko! Bo wolne - wczoraj wrócone Macierzy, nowy kształt życia rzeźbisz w trudzie rąk i młodej myśli, co siły mierzy na zamiary. Co dzień piękniejsze malujesz pejzaże oczom łaknącym kolorowych baśni: domów jak kwiaty, ulic jak ogrody, uśmiechu dzieci, rąk spracowanych złotej jesieni. Jest w Tobie, Miasto moje miłe, to romantyczne jakieś zapatrzenie w Jutro - jest siła, która ramiona uskrzydla tęsknotą lotu po nowe wciąż laury. Byliśmy z Tobą u zarania - dębów piastowskich krzepki szc zep - Jesteśmy - urodzeni z krwi biało-czerwonych bohaterów, będziemy, wznosząc wspólny dom Ojczyzny.
Wiersze pochodzą ze zbioru „Drezdenko w grafice i poezji” z 1984 r.
Jest symbolem jedności, solidarności i pokoju. Betlejemskie Światło pokoju rozbłysło na Jasnej Górze. Tradycyjnie przekazali je harcerze ze Związku Harcerstwa Polskiego podczas Eucharystii w Kaplicy Matki Bożej. Płomień z Groty Narodzenia Jezusa rozpocznie swoją „sztafetę” po okolicznych miejscowościach. Wydarzeniu towarzyszy hasło i zachęta „Pielęgnuj dobro w sobie”. Mszę św. poprzedziło spotkanie w Bastionie św. Barbary i przełamanie się jasnogórskim opłatkiem.
W Grocie Narodzenia Pańskiego w Betlejem płonie wieczny ogień. To właśnie od niego, co roku, odpala się świeczkę, której płomień niesiony przez skautów w wielkiej sztafecie obiega świat. Na Jasnej Górze Płomień odebrał o. Jan Poteralski, kapelan Związku Harcerstwa Polskiego w Częstochowie.
"Niepokalane Poczęcie", Francisco de Zurbaran, olej na płótnie, 1630-1635
Mój przyjaciel powtarza, że Kościół co rusz popełnia błędy. Nie powinien np. ogłosić dogmatu o Niepokalanym Poczęciu. „Dogmat – tłumaczy – dotyczy mojego zbawienia, a ta maryjna prawda nie ma nic wspólnego ze mną. Wiąże się tylko ze zbawieniem Maryi”.
Przyjaciel nie zna nauki Kościoła. Nie wie, że zapatrzeć się w Niepokalane Poczęcie to odkryć siłę, która pcha ku niebu, że zapragnąć być jak Niepokalana to stanąć na drodze wypełnienia największej tęsknoty, która mieszka w ludzkim sercu. Nie wie, że ten dogmat jest potrzebny do zbawienia
Być czystym i niewinnym. Mieć oczy, które widzą dobro. Serce, które nie rozumie pokus. Być całym utkanym z myśli Boga i w swej duszy nosić Jego obraz... Każdy z nas tego pragnie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
