Od V w. święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny obchodzone jest w kościele św. Anny w Jerozolimie. Według starej tradycji stał tam dom rodzinny Maryi. W VII w. pojawia się w Rzymie oraz w krajach zachodnich, a następnie słowiańskich. W Polsce potocznie nazwane jest ono świętem Matki Bożej Siewnej, gdyż w tym dniu błogosławi się ziarno siewne. W religijnej symbolice chrześcijańskiej znak ziarna ma szczególnie głęboką wymowę, gdyż wykazuje ścisły związek z Chlebem Życia, czyli Eucharystią. Ciche narodziny Maryi i następujący potem czas czekania na narodzenie Chrystusa są dla ludu znakiem rodzenia się wyczekiwanego plonu.
W naszej diecezji jest kilka kościołów i kaplic pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Ciekawa jest historia zielonogórskiej kaplicy na wzgórzu. Początek parafii na Winnym Wzgórzu w Zielonej Górze datuje się od momentu wybudowania tam kaplicy pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, czyli w 1314 r. Wtedy to miasto zostało wyludnione przez dżumę. Tylko nieliczni (ok. 100 osób) schronili się na zalesionym wzgórzu, a tym samym zostali uratowani. Jako wotum wdzięczności wybudowali z kamienia polnego kapliczkę i poświęcili ją Matce Bożej. Od reformacji aż do 1947 r. kaplica przestała pełnić funkcje sakralne. Właściciele okolicznych winnic używali jej do przechowywania i sprzedaży wina. Po II wojnie światowej Zielona Góra wróciła do Polski, a tym samym na stare piastowskie ziemie wrócili katolicy. Przejęli oni też używane przez protestantów kościoły. W ten sposób została przywrócona sakralna funkcja kaplicy pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny na Winnicy. Po II wojnie światowej kaplica została odbudowana i odnowiona jako wotum wdzięczności za ocalenie byłych więźniów obozów zagłady. Począwszy od 3 maja 1947 r., organizowana była kilka razy w roku ogromna procesja wychodząca z kościoła pw. Matki Bożej Częstochowskiej z obrazem Matki Bożej Nieustającej Pomocy do kaplicy na wzgórzu. Ta jednak publiczna forma wyznawania wiary została zabroniona przez władze państwowe w 1950 r. Na mocy dekretu bp. Wilhelma Pluty z 4 października 1970 r. utworzono przy kaplicy filię parafii św. Jadwigi, natomiast ks. Jerzy Nowaczyk otrzymał zadanie organizowania na tym terenie życia parafialnego. Początkowo Msze św. były odprawiane w kaplicy, przy której od czerwca 1973 r. na każdą niedzielę i święta rozwijano ogromny namiot, mieszczący jednorazowo ok. 500 osób. Dopiero 6 listopada 1980 r. władze miejskie zezwoliły na budowę nowego kościoła. 20 września 1981 r. bp W. Pluta poświęcił rozpoczętą budowę i wmurował kamień węgielny w nowo budujący się kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. 14 września 1987 r. bp Józef Michalik zmienił tytuł parafii z Narodzenia Najświętszej Maryi Panny na Podwyższenia Krzyża Świętego, choć do tej pory nazwa dekanatu - Narodzenia Najświętszej Maryi Panny przypomina o małej kaplicy stojącej w cieniu nowego kościoła.
14 września 1999 r., w święto Podwyższenia Krzyża Świętego i w 25-lecie erekcji parafii, biskup diecezjalny Adam Dyczkowski poświęcił kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Zielonej Górze.