Panorama, której już nie ma
Przyglądając się dawnym fotografiom, kartom pocztowym czy rycinom przedstawiającym panoramę Głogowa, wyraźnie widać charakterystyczne bryły starych, wielowiekowych świątyń. Na wyspie góruje monumentalna
kolegiata Najświętszej Maryi Panny, na drugim brzegu wspaniała fara św. Mikołaja - duma mieszczan, w obrębach dawnych murów miejskich rozpoznajemy też m.in. kościoły zakonne. Byli tu wszak franciszkanie,
dominikanie, klaryski... I później jeszcze - jezuici. Dziś większości dawnych głogowskich świątyń już nie ma. Niektóre - jak kościół pw. Bożego Ciała czy kolegiata - są odbudowane lub
w trakcie podnoszenia z ruin. Fara - niczym wyrzut sumienia stoi pośrodku Starego Miasta, przypominając o tragedii II wojny światowej. Pozbawionymi witraży oknami zdaje się spoglądać ze smutkiem
na potężny, podniesiony z gruzów ratusz. To wciąż „miasto ruin” - jak gorzko skonstatował swego czasu prof. Norman Davies.
Współczesny Głogów to siedem ośrodków parafialnych, z czego z dawnych odtworzone zostały dwa: parafia św. Mikołaja i parafia kolegiacka. W obrębie miasta po II wojnie światowej znalazła się też dawna
wieś - Brzostów wraz z kościołem św. Wawrzyńca, który od końca lat 70. ubiegłego wieku jest świątynią parafialną.
Od XIV wieku
Trudno określić precyzyjnie datę powstania pierwszej brzostowskiej świątyni. Najbezpieczniejsze i oczywiście zgodne z prawdą jest ogólne stwierdzenie, że było to czternaste stulecie. Kolejną pewną informacją
jest, że ów pierwszy obiekt spłonął w 1448 r., a 54 lata później istniał już nowy, odbudowany kościół. Ta jednonawowa, niewielka gotycka świątynia zbudowana głównie z cegły, posiadała charakterystyczną
wieżę zakończoną miedzianą kopułą. W czasie minionych stuleci obniżono dach, dobudowano też kaplice i zakrystię. Na szczególną uwagę zasługuje znajdujące się wewnątrz kościoła wyposażenie. Chodzi nie
tylko o walory zabytkowe czy estetyczne, ale również o jego pochodzenie. Ołtarz główny trafił do tej świątyni z innego głogowskiego kościoła pw. św. Piotra, który należał do dominikanów. W wyniku sekularyzacji
w 1810 r. przeniesiony został z kaplicy różańcowej do brzostowskiej świątyni. Taki sam los spotkał boczne ołtarze, które sprowadzone zostały z kościoła miejscowych franciszkanów. Obie świątynie już
nie istnieją... Wśród innych zabytków można w Brzostowie zobaczyć m.in.: piękny gotycki fresk przedstawiający Najświętszą Maryję Pannę, chrzcielnicę z piaskowca czy wykonaną z drewna pietę.
Obecna parafia pw. św. Wawrzyńca jako jednostka administracyjna istnieje od 1978 r. Kierowali nią w minionych latach: ks. Zygmunt Zając, ks. Ryszard Dobrołowicz oraz śp. ks. Ryszard Liszkiewicz.
Obecnie proboszczem jest ks. Paweł Tokarczyk, który przybył do Głogowa z parafii pw. św. Antoniego w Strzegowie w sierpniu 2002 r.
Remonty, remonty...
Wraz z przybyciem ks. Tokarczyka otworzył się nowy rozdział w dziejach wspólnoty w Brzostowie, naznaczony nade wszystko licznymi inicjatywami gospodarczymi. Dzięki energicznym działaniom Księdza Proboszcza
i życzliwości, a także hojności parafian, udało się już m.in. wzbogacić wyposażenie kościoła oraz wymienić instalację elektryczną. Największą dotychczasową inwestycją był zakończony niedawno remont wieży,
polegający na przykryciu kopuły miedzianą blachą, jak również przeprowadzeniu podstawowych prac renowacyjnych. Zrealizowanie tego kosztownego przedsięwzięcia możliwe było dzięki wsparciu Urzędu Miejskiego.
Następnym poważnym wyzwaniem, jakie czeka tę wspólnotę parafialną, jest zmiana pokrycia dachu. Warto podkreślić, że zadbano też o piękno otoczenia kościoła, jak również wykonano konieczny, gruntowny remont
plebanii. Na plebanii oprócz kancelarii funkcjonuje też społeczne biuro porad prawnych.
Życie religijne parafii, które oparte jest w sposób naturalny o rytm roku liturgicznego, oraz zadania duszpasterskie posiadają pewien charakterystyczny element, warty w tym miejscu podkreślenia. Otóż
w każdy trzeci piątek miesiąca w sposób szczególny ożywia się tu kult eucharystyczny. Wówczas to oprócz specjalnie odprawianej Mszy św. o godz. 21.00 do północy trwa adoracja Najświętszego Sakramentu.
Ksiądz Proboszcz, mając na uwadze potrzeby duszpasterskie wynikające nie tylko z życia parafii, ale i związane ze znajdującym się obok cmentarzem, udostępnił do publicznej informacji swój numer telefonu
komórkowego. Jest on dostępny praktycznie dla każdego, gdyż numer umieszczono na przydrożnej tablicy. Pomysł okazał się trafny. I jak zapewnia ks. Tokarczyk, nie zdarzył się jeszcze żaden głupi kawał...
Pomóż w rozwoju naszego portalu