Obserwacje i przeżycia pokazują, że każdy człowiek tęskni i marzy o miłości idealnej... aż do śmierci. Współczesny, medialny świat wtłacza nam zgoła inny model. Wolność, niezależność, brak zobowiązań, słowem - miłość odwoływalna „dzisiaj cię kocham, a jutro... zobaczymy”.
Nie jestem przeciwnikiem mediów - sama też czasem włączam telewizor, ale znam prawdę, że jeśli trzecia napotkana w drodze osoba powie mi, że wyglądam jak osioł - spojrzę w lustro czy czasem spod czapki nie wystają mi długie uszy.
Przy 125. odcinku serialu dziewczyna uwierzy w końcu, że jej rolą jest „leżeć i pachnieć”, a chłopak, że największym sukcesem jest znaleźć sposób, aby tę dziewczynę zdobyć.
Jakim więc zderzeniem będzie codzienna rzeczywistość: kuchnia, sprzątanie, pieluchy, wstawanie świtem do pracy, dorabianie popołudniami..., bo ciągle brakuje na życie?
Im szybciej zdamy sobie sprawę, że łatwe rozrywkowe życie to tylko iluzja - tym lepiej.
Te słowa kieruję do was - zakochani chłopcy i dziewczęta!
Narzeczeństwo - to jeden z najcudowniejszych i niepowtarzalnych okresów waszego życia. To czas, kiedy przygotowujecie się do małżeństwa. Będzie to egzamin z dojrzałości, odpowiedzialności, miłości... Są tacy, którzy mają dużo szczęścia i mogą zdać egzamin „z marszu”, ale jak bardzo wzrastają szanse na pozytywną ocenę po solidnym przygotowaniu?
Czy w tym przypadku będziecie mieli możliwość poprawki?
Kilkanaście lat temu, pewien kapłan zapytał mojego chłopaka: „Czy chcesz się z tą dziewczyną zestarzeć?”
I cóż? Może warto przemyśleć takie pytanie? Aby na nie odpowiedzieć trzeba poznać wnętrze ukochanej/ ukochanego, jego osobowość, hierarchię wartości, relacje w rodzinie. Trzeba pokochać wnętrze. A więc należy je poznać!!!
Jak wybrać na całe życie i nie pomylić się?! Jak z całego świata wybrać tę jedyną, jedynego i oddać mu samego siebie?
Wybierzcie świadomie i z rozwagą. Niech Wasza decyzja będzie całkowicie wolna! Zanim zdecydujecie się wypowiedzieć sakramentalne „tak” pomyślcie czy zrobiliście już wszystko, co możliwe, żeby nie popełnić błędu.
Kiedy kończyłam szkołę średnią, w ramach katechezy prowadzony był kurs przedmałżeński. Razem ze świadectwem maturalnym uzyskałam zaświadczenie o jego ukończeniu. Miałam wtedy 19 lat, i nie myślałam jeszcze o zakładaniu rodziny. Decyzję o małżeństwie podejmowałam dopiero po kilku latach. Niewiele już pamiętałam z przekazywanych wówczas treści. Zgodnie jednak z dokumentem, jaki miałam w ręku posiadałam pełne kwalifikacje, aby być żoną i matką... Ale czy dobrą? Wtedy uświadomiłam sobie ile mam wątpliwości, ile niewiadomych, jak wiele pytań czeka na odpowiedź. Wspólnie z narzeczonym znaleźliśmy formę kursu, w którym uczestniczyliśmy. Odbywał się on przy kościele akademickim św. Anny w Warszawie (tam studiowaliśmy). Usłyszeliśmy wiele ciekawych rzeczy, o niektórych nie mieliśmy nawet zielonego pojęcia. Kurs prowadziło małżeństwo z kilkunastoletnim stażem. Mówili o różnych sprawach i problemach, czasami nie zgadzałam się z ich teorią, wręcz buntowałam się wewnętrznie, pisałam własną receptę na nasze małżeństwo, ale byłam tam - byliśmy razem. Później rozmawialiśmy ogromnie dużo o tym, co usłyszeliśmy, przystosowywaliśmy poruszane problemy do konkretnych sytuacji i osób z naszego życia, wymienialiśmy się swoimi spostrzeżeniami, czasem szukaliśmy na jakiś temat książek, pytaliśmy innych o zdanie. Chociaż decyzję o ślubie mieliśmy już wówczas podjętą, to pamiętam, że dowiedzieliśmy się jeszcze bardzo wiele o sobie nawzajem.
Dziś możemy powiedzieć: nie pomyliliśmy się!!!
Jestem przekonana, że domyślacie się już, iż chcę w tym miejscu namówić Was na wspólne przygotowanie do sakramentu małżeństwa. Zareklamuję jedną z form tego przygotowania, (choć naprawdę jest ich wiele, o wszystkich możecie uzyskać informacje w swoich parafiach).
„Wieczory dla Zakochanych” - to dziewięć cotygodniowych spotkań z samym sobą i ukochanym. To spotkania z parami małżeńskimi i kapłanem - przy kawie, w miłej atmosferze. Prowadzone są dwa razy do roku - jesienią i wiosną.
„Rekolekcje dla Narzeczonych” (15-17 października br.) - to weekendowa forma przygotowania do małżeństwa, przeznaczona dla tych, którzy z bardzo ważnych powodów (najczęściej związanych z pracą zawodową) nie mogą uczestniczyć w „Wieczorach dla Zakochanych”.
Choć nikt nie ma recepty na szczęście, warto zrobić wszystko, aby przynajmniej poznać błędy popełnione przez innych.
Życzę Wam z całego serca, aby rzeczywistość była bajką... aż do śmierci.
Małżonkowie żyjący w związkach niesakramentalnych zaproszeni są do wspólnego przeżycia (22-24 października) br. rekolekcji w Centrum Służby Rodzinie w Łodzi przy ul. Broniewskiego 1a. Rekolekcje prowadzone są przez kapłana i małżeństwa - animatorów Stowarzyszenia „Spotkania Małżeńskie”. Zakwaterowanie i wyżywienie na miejscu. Każde małżeństwo ma oddzielny pokój.
Celem takiego weekendowego przeżycia jest pełniejsze poznanie tego co naprawdę łączy partnerów poprzez stanięcie w prawdzie przed sobą samym, sobą nawzajem w małżeństwie i przed Bogiem. Ponadto wspólnota ułatwi przeżycie przynależności do Kościoła na mocy sakramentu chrztu św. i bierzmowania. Małżonkowie poznają też różne możliwości uregulowania ich sytuacji zgodnie z nauką Kościoła. Nade wszystko odnajdą pomoc w dobrym życiu w rodzinie, doświadczą i nauczą się dialogu. Celem weekendu nie jest uśpienie sumienia, ale jego obudzenie i ukazanie drogi zbawienia.

„Wieczory dla Zakochanych” i „Rekolekcje dla Narzeczonych” prowadzone są przez Stowarzyszenie „Spotkania Małżeńskie”. Wszelkich informacji udzielają:
Elżbieta i Jerzy Marcinkiewiczowie, tel. (0-42) 681-32-25, e-mail: eijspotmal@wp.pl