We wspomnienie beatyfikowanej ponad dwa lata temu założycielki zgromadzenia sióstr sercanek bp Muskus podkreślał, że przesłanie jej życia pozostaje wciąż aktualne. „Dziś staje się dla nas szczególną patronką cichych i pokornych sercem, patronką ludzi, którzy dyskretnie i bez rozgłosu pracują, by innym dawać dobro i nie oczekują z tego powodu poklasku i popularności” – mówił hierarcha.

Jak zauważył, szkoła Matki Klary diametralnie różni się od lekcji, które daje świat, wymagający wyjątkowości i wywierający presję, by poświęcać się dla osiągania spektakularnych sukcesów. W takim świecie nawet dobre czyny wykorzystywane bywają do autopromocji. Tymczasem, zdaniem kaznodziei, świat przemieniają po cichu ludzie, którzy „z miłością mają odwagę iść zwyczajnie przez życie”.

Według krakowskiego biskupa pomocniczego, Matka Klara jest wzorem łagodności i pokory serca, które są owocem przylgnięcia ludzkiego serca do Serca Bożego. „Tylko bowiem ten, kto pozwala się kochać i odpowiada miłością na Miłość, jest zdolny do tego, by nie szukać siebie i swojej chwały. Tylko taki człowiek potrafi zaufać Bogu do końca, bo wie, że żaden życiowy balast nie jest ciężki, jeśli zważy się go miarą miłości” – wyjaśniał hierarcha.

Przypomniał, że bł. Klara Szczęsna szła przez życie drogą codziennej wierności i bliskości z Bogiem. Wszystko, nawet najdrobniejsze prace i obowiązki, czyniła z miłości, dla Jego chwały, z gorliwością i prostotą. „Ta miłość otwierała jej oczy na coraz pilniejsze potrzeby i wyzwania świata, na które odpowiadała, idąc do robotników i służących, do chorych w domach i do szpitali, zakładając szkoły i ochronki” – mówił, podkreślając, że dzieło jej życia wciąż wzrasta dzięki posłudze sióstr sercanek, które „prawdę o nieskończonej miłości Boga niosą współczesnym prostaczkom, ludziom utrudzonym, chorym i ubogim”.

Hierarcha modlił się, by bł. Matka Klara stawała się nauczycielką życia prostego i pokornego, zjednoczonego z Bożym Sercem. „Wstawiaj się za nami u Ojca, byśmy potrafili tak, jak Ty, spalać się w codziennej miłości do Niego i do drugiego człowieka” – prosił na zakończenie.

Bł. Klara Ludwika Szczęsna urodziła się w ubogiej i licznej rodzinie w 1863 roku. W dzieciństwie nie otrzymała żadnego wykształcenia. Jako dwunastolatka straciła matkę i to doświadczenie zbliżyło ją do Boga, przyspieszając proces jej duchowego dojrzewania. Pięć lat później opuściła rodzinny dom i usamodzielniła się podejmując pracę krawcowej. Szukając pogłębienia swej wiary, spotkała bł. Honorata Koźmińskiego, który pomógł jej odkryć piękno życia zakonnego. Wstąpiła do Zgromadzeniu Sług Jezusa, dzięki któremu przez Warszawę i Lublin dotarła do Krakowa.

Drugim ważnym spotkanym człowiekiem okazał się ks. Józef Sebastian Pelczar, późniejszy biskup i święty. Razem założyli Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, którego Siostra Klara została pierwszą przełożoną generalną i pełniła ten urząd aż do swej śmierci. Zmarła w wieku 53 lat. Beatyfikacja bł. Klary Szczęsnej odbyła się 27 września 2015 w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie.