W czasie Mszy św. w archikatedrze św. Jana Chrzciciela bp Michał Janocha włączył do stanu dziewic konsekrowanych archidiecezji warszawskiej cztery panie.
Swoje postanowienia oddania się Jezusowi złożyły: Maria Krystyniak, Urszula Misiun, Barbara Zgrodzka i Joanna Zięba. Obrzęd konsekracji rozpoczął się po Ewangelii. Składał się z kilku elementów: wezwania dziewicy, homilii biskupa, pytania zadanego kandydatce, potwierdzającego chęć trwania w czystości i przyjęcia konsekracji, litanii błagalnej do Wszystkich Świętych, odnowienia postanowienia życia w czystości, uroczystej konsekracji oraz przekazania znaków konsekracji: obrączki i brewiarza.
W homilii bp Janocha zwrócił uwagę, że każda z nowo konsekrowanych dziewic usłyszała na swojej drodze życia wezwanie Jezusa, na które odpowiedziała: „Oto jestem!”. – Tu jest najgłębsza więź z Jezusem. Im głębiej uświadamiamy sobie niepojętość Boga, tym bardziej odkrywamy naszą słabość. W naszej więzi z Jezusem najważniejsze jest Jego Miłosierdzie – podkreślił warszawski biskup pomocniczy i dodał, że im więcej ludzi odnajdzie swoje miejsce w Kościele i świecie, tym więcej będzie dobra i piękna.
Bp Janocha stwierdził, że żyjemy w czasach zamętu, w których trzeba odróżniać Kościół medialny od realnego, który objawia się w liturgii. Wskazał, że każdy powołany jest do tego samego – głębokiej więzi z Bogiem i ludźmi. – Jesteśmy wszyscy połączeni ze sobą niewidzialnymi nićmi, także z tymi, którzy są już w wieczności – powiedział biskup. Zaznaczy, że najgłębszy wymiar Kościoła jest w więzi z Jezusem i zachęcał nowo konsekrowane do bycia w światłem świata i solą ziemi oraz do naśladowania św. Franciszka, który siał miłość tam, gdzie panuje nienawiść, wybaczenie, tam gdzie jest krzywda, jedność, tam gdzie panuje zwątpienie, a nadzieję - gdzie dręczy rozpacz.
Odnosząc się do czasu pandemii, bp Janocha wskazał, że o wiele groźniejsza od pandemii koronawirusa jest pandemia grzechu. – Czy potrafimy mieć w sobie filtry, które nas zabezpieczą przed nienawiścią, cynizmem i szukaniem siebie? – pytał hierarcha. Dodał, że Jezus chce nas wyzwolić z tego, co niszczy naszą więź z Bogiem i ludźmi. – Bądźcie świadkami Jezusa – Jego wolności, pokoju, Królestwa, które nie są z tego świata – powiedział hierarcha do nowo konsekrowanych.
Konsekracja dziewic istniała już w początkach Kościoła. Dziewica mieszkały ze swoimi rodzinami albo we własnych domach, a przez modlitwę i pełnienie dzieł miłosierdzia były do dyspozycji Kościoła.
Wraz z rozwojem życia monastycznego Kościół powiązał to powołanie z uroczystą profesją trzech rad ewangelicznych, życiem we wspólnocie i wspólną regułą. W 1139 roku zaprzestano udzielania konsekracji dziewicom żyjącym w świecie. Ta forma życia powróciła po Soborze Watykańskim II. Św. Paweł VI zaaprobował odnowiony ryt konsekracji dziewic.
Dziewice poświęcone Bogu z natchnienia Ducha Świętego składają zobowiązanie do życia w czystości, aby bardziej kochać Chrystusa i lepiej służyć bliźnim. Zgodnie ze swym stanem i otrzymanymi charyzmatami oddają się pokucie, dziełom miłosierdzia, apostolstwu i gorliwej modlitwie. Codziennie odmawiają Liturgię Godzin, zwłaszcza Jutrznię i Nieszpory. Są w świecie znakiem Królestwa Bożego, w duchu Ewangelii naśladują Chrystusa.
_1604670265.jpg)
