Poprzez Modlitwę Pańską jesteśmy wprowadzeni w tajemnicę Objawienia Bożego. Pan Jezus mówi nam, kim jest Bóg. Duch Święty zaś oczyszcza nasze zbyt ludzkie wyobrażenia o Panu Bogu. Modlitewne doświadczenie Boga Ojca ma moc duchowego uzdrowienia. Czujemy się bezpiecznie, wiedząc, że jesteśmy kochani.
Modlitwa ta objawia także podstawową cechę Boga. ON JEST. Mówimy: „Któryś jest...”.
Są ludzie, którzy twierdzą, że Boga nie ma, bo nie zdołali Go jeszcze zobaczyć. Uznają oni tylko to, co po ludzku można zobaczyć, dotknąć, zmierzyć, przeliczyć. Tych przeczących istnieniu Boga nazywa się ateistami.
Możemy spotkać także tych, którzy twierdzą, że nie są w stanie powiedzieć, czy Bóg jest, czy też Go nie ma. Nie znajdują dowodów na Jego istnienie. Tym bardziej nie znajdują argumentów, że Go nie ma. Mówimy o nich, że to agnostycy.
Jezus Chrystus, ucząc modlitwy Ojcze nasz, stwierdza, że Bóg jest. Człowiek ufający Jezusowi nie powinien mieć wątpliwości. Bóg jest. Stanowi to prawdę, pewnik.
W tej modlitwie dzięki Duchowi Świętemu może nastąpić przejście od wiary, która jest błądzeniem, poszukiwaniem, zadawaniem pytań odnośnie do istnienia Boga, do wiary, która zamanifestuje się okrzykiem pewności: „Któryś jest”. W tej kategorii wierzenia chodzi o całkowite zaufanie Temu, KTÓRY JEST.
Wyznanie modlitewne: „Jesteś Boże” wprowadza nas w przestrzeń wieczności. Mówiąc o Bogu, „że jest”, uświadamiamy sobie, że w ludzkim rozumieniu, to Ten, który „był” zawsze i jednocześnie to Ten, który „przychodzi” do nas z przyszłości. Jesteśmy wprowadzeni zatem krokami najbliższej nam modlitwy w transcendencję Boga.
Sformułowanie: „Który jesteś” jest streszczeniem Objawienia zawartego w Piśmie Świętym. Bóg, objawiając się Mojżeszowi, przekazuje prawdę podstawową: „JESTEM, KTÓRY JESTEM” (Wj 3, 14).
Wymowne jest objawienie się Jezusa tym, którzy mają Go pojmać. Jezus do nich mówi: „JA JESTEM” (J 18, 5). Księga wieńcząca Biblię - Apokalipsa potwierdza wieczne „jest” Boga: „Jam Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni, Początek i Koniec” (Ap 22, 13).
Jezus w Modlitwie Pańskiej przekazuje nam najistotniejszą prawdę o istnieniu Boga i Jego istnieniu dla nas. Dzięki Niemu my jesteśmy, czujemy życie, które nas ogarnia, bicie naszego serca, oddech, dotyk, zapach, widzimy ludzi i świat. Nasz organizm funkcjonuje. „Jestem” i moje „jestem” przechodzi w wieczność, bo „On był Jest i Przychodzi” jako dawca życia i miłości, tych wartości, które są wpisane w moje serce i to serce przekraczają, kierując mnie ku niebu.
Niech modlitwa Ojcze nasz będzie nie tyle recytacją, ale kontemplacyjnym doświadczaniem istnienia Boga jako Osoby, istnienia Boga w ludzkim sercu, świecie i całym kosmosie.