Festiwale artystyczne mają to do siebie, że gromadzą miłośników sztuki. To najlepsza forma kontaktu z prawdziwym artyzmem i utalentowanymi mistrzami. Nie inaczej było w Jarosławiu podczas odbywającego się w dniach 19-26 sierpnia IX Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Dawnej " Pieśń Naszych Korzeni". Nie będzie przesadą, jeżeli stwierdzę, że każdego dnia wykonawcy z kraju i z zagranicy gromadzili pół tysiąca melomanów zafascynowanych brzmieniem średniowiecza.

We wnętrzach świątyń prezentacje liturgiczne i parateatralne odbierano jako rzeczywisty powrót do korzeni. Anielskie głosy wykonawczyń, tubalne akcenty mężczyzn znakomicie współbrzmiały z akordami delikatnie wydobywanymi z dzwonów, lutni, fideli, fletów, harf i organów.

To, że Festiwal żyje w Jarosławiu, a Jarosław żyje Festiwalem jest zasługą wszystkich ludzi i instytucji, którzy przed paroma laty w mieście Kostków, Tarnowskich, Sobieskich i Ostrogskich ulokowali imprezę odpowiadającą dawnym jarmarkom muzycznym. To cenna i niezwykła inicjatywa kulturotwórcza władz miasta, a personalnie w tworzeniu jej podstaw uczestniczyli m.in. Janusz Kołakowski i młody dominikanin o. Wojciech Gołaski. Inicjatywę organizatorską szybko przekazano w ręce młodych występujących pod szyldem Stowarzyszenia "Muzyka Dawna w Jarosławiu". Od paru lat prezesuje mu Paweł Czerkas.

Dzięki klimatom muzycznym i śpiewaczym średnich wieków Jarosław znany jest w całej Europie. W gronie miłośników muzyki dawnej, którzy na sierpniowe koncerty przybyli do Jarosławia znaleźli się Czesi, Słowacy, Rosjanie, Niemcy, Francuzi, Anglicy i Włosi.

Każdy kolejny Festiwal ma swoje przesłanie. Ostatni ukazywał przemianę sztuki między Bizancjum a Rzymem a tegoroczny wyraźnie unaocznił interferencje kultur, ich jedność oraz historyczność epok. Islam w chrześcijaństwie, Bizancjum w Rzymie, wpływy greckie w Santiago de Compostela i archaiczność we współczesności - tak najkrócej specjaliści, badacze i interpretatorzy muzyki dawnej przedstawili profil IX Festiwalu " Pieśń Naszych Korzeni".

Trzykrotnie koncerty odbyły się w bazylice Matki Bożej Bolesnej, dwukrotnie w kolegiacie, a ponadto, zgodnie z programem, artyści wystąpili w konkatedrze pw. Przemienienia Pańskiego (cerkiew) w Jarosławiu, w cerkwi prawosławnej w Zapałowie, kościele Świętej Trójcy Ojców Franciszkanów - Reformatorów w Jarosławiu.

Muzyka średniowiecza i towarzyszące jej pieśni, a niekiedy pieśni bez towarzyszenia muzyki, przenoszą słuchaczy do odległej epoki, w której poważna część twórczości artystycznej miała charakter religijny. Dzięki badaczom i żmudnej pracy rekonstrukcyjnej i transkrypcyjnej udało się stworzyć kompozycje bliskie oryginałom. Niektóre pieśni zachowały się do dzisiaj i - zgodnie z duchem tamtej epoki - wykonywane są w paru zakątkach Europy.

Cieszy fakt, że muzyka, która integruje nas z korzeniami Europy i innych regionów świata zdobywa uznanie wśród młodych słuchaczy. Podczas Festiwalu prowadził działalność klub, w ramach którego słuchacze spotykali się z artystami. Można też było przyjrzeć się warsztatom muzycznym lub uczestniczyć w specjalnych wieczornych nabożeństwach. Można nie znać twórczości wieków średnich. Można mieć zróżnicowane podejście do idei kultywowania starych zapisów tekstowych i nutowych. Kto jednak wysłucha choćby paru koncertów zrozumie, że konieczny jest w kulturze Polski i Europy ciąg dalszy opierający się na sięganiu do tradycji.

Człowiek współczesny potrzebuje choćby na parę dni, a tyle trwa Festiwal w Jarosławiu, uwolnienia od zgiełku. Bo gdzież jeśli nie w świątynnych murach można słuchać psalmów, estamplid, motetów i chorałów rozpamiętując zarazem współczesne problemy i niepokoje.

Dyrektorem artystycznym Festiwalu jest od chwili jego powstania znakomity muzyk, śpiewak i organizator życia muzycznego Marcin Bornus-Szczyciński. Jemu to w dużej mierze zawdzięczać należy profil ideowy każdej edycji dorocznego muzycznego świętowania w mieście nad Sanem.

W tym roku Festiwal zainaugurował Ludus Danielis - dramat liturgiczny według manuskryptu z katedry w Beauvais (XIII w.). Całość zawierająca szeroki wątek liturgiczny i artystyczno-dramatyczny wykonali artyści z kraju i z zagranicy, ojcowie dominikanie oraz znana z parokrotnych występów w Jarosławiu Schola Teatru "Węgajły". Była to znakomita wizytówka tego, co miało się wydarzyć w dniach następnych

Wykonawców przyjmowano w Jarosławiu serdecznie. Bisom, oklaskom, wyrazom zachwytu nie było końca.

Jarosław dzięki muzyce dawnej umocnił swoje miejsce w Europie, podobnie jak to miało miejsce przed 3 i 4 wiekami. W mieście tym wystąpili w tym roku: "Ansamble Al Assala" z Casablanki, wenecki zespół muzyczno-śpiewaczy "La Reverdie", organista Robert Hugo z Pragi, hiszpański zespół "Mudejar", Schola św. Jakuba z Chórem Chłopięcym Filharmonii Krakowskiej i Chórem Męskim Festiwalu w Jarosławiu, Chór z Klasztoru Stavropoleos w Rumunii.

Całość duchowych i artystycznych przeżyć zamknęła w niedzielę, 26 sierpnia, Msza św. dominikańska w kolegiacie Bożego Ciała, z udziałem chórów z Krakowa, Jarosławia i Scholi św. Jakuba, złożonej z artystów greckich i polskich.