"Józef Mehoffer: twórca znany i nieznany"

Tomasz Tomaszewski

W piątkowy wieczór 28 września w Muzeum Rzemiosła Tkackiego w Turku otwarto pierwszą w dziejach miasta wystawę projektów i witraży, polichromii, płócien malarskich i szkiców Józefa Mehoffera, który jest autorem polichromii i witraży w miejscowym kościele parafialnym pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na wystawie pn. Józef Mehoffer: twórca znany i nieznany znajduje się ponad 30 prac pochodzących z Muzeum Narodowego w Krakowie. Honorowym gościem wystawy była wybitna aktorka scen polskich - Anna Nehrebecka.

Publiczność ma okazję zobaczyć m.in. dotąd nie zrealizowane projekty autorstwa J. Mehoffera. Wśród eksponowanych prac znajduje się karton do polichromii skarbca na Wawelu - Anioł z gwiazdami z 1901 r., projekt witraża do kościoła Mariackiego w Krakowie - Psalm o Miłosierdziu Bożym, miniatury witraży z katedry św. Mikołaja we Fryburgu, projekt witraża do kaplicy zamkowej w Baranowie - Św. Michał Archanioł oraz Św. Jadwiga.

Otwarcia wystawy dokonał Bartosz Stachowiak, dyrektor Muzeum. Postać Artysty przedstawiła Joanna Kosowicz, dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie, która powiedziała m.in.: "Józef Mehoffer był uczniem Jana Matejki i przyjacielem Stanisława Wyspiańskiego. Jest współtwórcą europejskiego modernizmu. Jako artysta najbardziej został uznany we Fryburgu. W 1939 r. miasto Turek nadało mu tytuł Honorowego Mieszkańca Turku. Witraże i polichromia tutejszego kościoła to perła w twórczości Artysty".

Proboszcz parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa - ks. prał. Kazimierz Tartanus przybliżył zebranym okoliczności, w jakich doszło do tego, że dzieła Mehoffera znalazły się w turkowskim kościele. Było to zasługą ówczesnego proboszcza parafii, ks. prał. Józefa Florczaka, który studiował w Rzymie, Petersburgu i Padwie. Podczas swoich podróży poznał J. Mehoffera, z którym się zaprzyjaźnił. Ks. Florczak zaproponował Artyście, aby wykonał malowidła i witraże dla kościoła w Turku, i uzyskał jego zgodę. Prace rozpoczęto w 1936 r. Niestety, wybuch II wojny światowej uniemożliwił dokończenie dzieła. Pracownikom krakowskiego Muzeum udało się odnaleźć kolejny projekt witraża przedstawiający postać św. Andrzeja Boboli. Prawdopodobnie istnieje też trzeci.

Podczas otwarcia wystawy zabrał też głos starosta turecki Mirosław Broniszewski, który podkreślił, że twórczość J. Mehoffera, artysty wielkiej miary, jest jednym z łączników między kulturą polską a kulturą europejską. Jako że w archiwach znajdują się projekty niezrealizowanych prac Artysty, starosta Broniszewski zaapelował do społeczności turkowskiej o dokończenie jego dzieła w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Wiele wskazuje na to, że dojdzie do realizacji dokończenia wizji artystycznych Józefa Mehoffera: w najbliższym czasie ma powstać komitet, na czele którego stanie być może wnuk twórcy - Ryszard Mehoffer. Wykonawcą witraży byłby najstarszy w Polsce, krakowski Zakład Witraży S. G. Żeleński (rok założenia 1902).

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rzecznik Episkopatu: abp Lenga nie reprezentuje Kościoła w Polsce

2020-01-22 13:53

BPKEP
/Warszawa (KAI)

[ TEMATY ]

episkopat

Episkopat.pl

Ks. Paweł Rytel-Andrianik

Abp Jan Paweł Lenga nie reprezentuje Kościoła katolickiego w Polsce – poinformował rzecznik Episkopatu, ks. Paweł Rytel-Andrianik. Zaznaczył też, że abp Lenga nie jest członkiem Konferencji Episkopatu Polski.

Ks. Rytel-Andrianik w komunikacie wydanym w środę podkreślił: „W związku z dyskusją nt. wypowiedzi abp. Jana Pawła Lengi, przypominam, że abp Lenga nigdy nie był i nie jest członkiem Konferencji Episkopatu Polski. Informowałem o tym w kwartalniku "Więź" (Jesień 2019, 3 [677]). Wypowiedzi abp. Lengi nie można więc w żaden sposób utożsamiać z Konferencją Episkopatu Polski. Nie można ich też traktować jako stanowiska polskich biskupów”.

Rzecznik Episkopatu wyraził ubolewanie, że abp Lenga „występuje w środkach społecznego przekazu i wprowadza wiernych w błąd”.

Abp Lenga, biskup senior diecezji Karaganda wziął udział w programie TVP "Warto rozmawiać", w którym w rozmowie z Janem Pospieszalskim próbował odpowiedzieć na pytanie: gdzie szukać nadziei w czasach zamętu w Kościele?

Jego wypowiedzi wzbudziły bardzo dużo kontrowersji. Zobacz

CZYTAJ DALEJ

Franciszek na dzień mediów: potrzebujemy opowiadań dobrych, prawdziwych i pięknych

2020-01-24 11:31

st (KAI
/vatican.va)
/Watykan

Synod2018/facebook

Nosi ono tytuł „Obyś mógł opowiadać i utrwalić w pamięci” (por. Wj 10, 20). Życie staje się historią”. Tradycyjnie papież ogłasza je 24 stycznia – we wspomnienie patrona dziennikarzy – św. Franciszka Salezego. W Polsce dzień ten jest obchodzony w trzecią niedzielę września, która w roku bieżącym przypadnie 20 września.

Na wstępie Ojciec Święty wyjaśnia, że wybierając temat tegorocznego Światowego Dnia Środków Społecznego Przekazu kierował się przekonaniem, że „aby się nie zagubić, powinniśmy oddychać prawdą dobrych historii, takich, które budują, a nie niszczą; historii, które pomagają odnaleźć korzenie i siłę, aby iść razem naprzód”.

Franciszek zaznacza, że człowiek jest bytem opowiadającym. Często decydujemy, co jest właściwe albo co jest błędne, w oparciu o osoby lub historie, które sobie przyswoiliśmy. „Opowiadania mają na nas wpływ, utrwalają nasze przekonania i nasze postawy, mogą pomóc nam zrozumieć siebie i powiedzieć kim jesteśmy” – stwierdza papież. Dodaje, że człowiek potrzebuje też wypowiedzenia siebie, by utrwalić swoje życie. Ponadto potrzebuje też wzorców, by zrealizować swe marzenia mierzyć się z trudnościami, podejmować walkę ze złem. „Zanurzając się w tych historiach, możemy odnaleźć heroiczne motywacje, aby zmierzyć się z życiowymi wyzwaniami” – stwierdza Ojciec Święty.

Następnie Franciszek zauważa, w historii wije się również zło, jesteśmy zachęcani do posiadania i konsumpcji, często w sieci komunikacyjnej powstają historie destrukcyjne i prowokacyjne, „które niszczą i rwą delikatne nici współistnienia. Zestawiają one razem niesprawdzone informacje, powtarzając wypowiedzi banalne i fałszywie przekonujące, uderzając hasłami nienawiści. Nie tworzy się wtedy ludzkiej historii, ale odziera się człowieka z jego godności” – pisze Ojciec Święty. Zwraca zarazem uwagę, że w zestawieniu z nimi dobre historie trwają, ponieważ dają życiu pokarm.

„W epoce, w której fałszerstwo ukazuje się jako coraz bardziej wyrafinowane i osiąga zastraszający poziom (deepfake), potrzebujemy mądrości, aby zebrać i stworzyć opowiadania piękne, prawdziwe, i dobre. Potrzebujemy odwagi, aby odrzucić te fałszywe i złowrogie. Potrzebujemy cierpliwości i rozeznania, aby odkryć historie, które pomogą nam nie zagubić się pośród tylu dzisiejszych utrapień; historii, które postawią w świetle prawdę o tym, kim jesteśmy, także w niedostrzeganym, codziennym heroizmie” – stwierdza papież.

Franciszek przypomina znaczenie narracji biblijnej jako wielkie historii miłości między Bogiem a człowiekiem. Podkreśla, że „znajomość Boga jest przekazywana przede wszystkim przez opowiadanie, z pokolenia na pokolenie, o tym, jak On nieustannie pozostaje obecny” a dla słuchacza historia staje się życiem: to opowiadanie wchodzi w życie tego, który słucha i je przekształca. Papież zaznacza, że nie istnieją historie ludzkie nieznaczące i małe, a po tym jak Bóg stał się człowiekiem każda ludzka historia posiada niepodważalną godność. „Dlatego ludzkość zasługuje na opowieści, które sięgają jej poziomu, tego oszałamiającego i fascynującego poziomu, do jakiego wyniósł ją Jezus” – pisze Ojciec Święty wskazując dzieła, które mogą stać się jakby „dodatkiem do Ewangelii”, teksty które potrafiły odczytać duszę człowieka i wydobyć na światło jej piękno.

Franciszek zaznacza, że każdy człowiek może stać się twórcą takiej dobrej historii, „kiedy przypominamy sobie o miłości, która nas stworzyła i zbawiła, kiedy wsączamy miłość w nasze codzienne historie, kiedy tkamy miłosierdziem ramy naszych dni”.

Zachęca, aby pomimo dramatycznych wydarzeń codzienności opowiadać Bogu o sobie. „Jemu możemy opowiedzieć historie, które przeżywamy, zanieść Mu osoby, powierzyć różne sytuacje. Z Nim możemy ponownie połączyć tkankę życia, zszyć pęknięcia i wyrwy” – pisze Ojciec Święty. Dodaje, że „także, kiedy opowiadamy o złych rzeczach, możemy nauczyć się pozostawiania przestrzeni dla odkupienia, możemy rozpoznać pośród zła także dynamizm dobra, aby pozwolić mu zaistnieć”.

Papież podkreśla, że chodzi o „przypominanie o tym, kim jesteśmy w oczach Boga, oraz o świadczenie o tym, co Duch Święty pisze w sercach, o objawianie każdemu, że jego historia zawiera rzeczy wspaniałe”. Kończy swe orędzie modlitwą do Matki Bożej, by wysłuchała naszych opowiadań, nauczyła nas rozpoznawania dobrego wątku, który kieruje historią, rozwiązała węzły paraliżujące nasze życie i pomagała nam tworzyć historie pokoju, historie przyszłości, wskazując drogę wspólnego podążania.

CZYTAJ DALEJ

Reklama