Dni poprzedzające spotkanie z Matką wypełnione były modlitwą wiernych w czasie renowacji Misji prowadzonych przez ojców paulinów z Częstochowy. Codzienna obecność parafian w kościele zupełnie zmieniła rytm ich powszednich zajęć. Ten czas przypominał swoją atmosferą okres spontanicznego gromadzenia się wiernych w okresie żałoby po Ojcu Świętym. W sposób szczególny Misje przeżywali małżonkowie, odnawiając swe przyrzeczenia, specjalną intencją ogarnięto rodziny, ludzi cierpiących i chorych. Na każdy wieczorny Apel Jasnogórski parafianie zmierzali ulicami jasnymi od świateł zdobiących obrazy Matki Bożej w wielu domach. Każde Ave Maria przybliżało ich do chwili, gdy Markuszów na jeden dzień stał się „małą Częstochową”.

Jednoczą się wokół Niej i dzięki Niej

Wiosenne, słoneczne popołudnie. Tak jak piękne nowe domy i te, których dotknął już ząb czasu, stoją młodzi, zadowoleni, promienni ludzie i starsi, schorowani, przygarbieni. Stoją naprzeciw siebie i obok siebie. Czekają. Dlaczego wyszli z domów? Czy kiedykolwiek wcześniej się spotkali? Czy usiłują sobie przypomnieć, skąd się znają? O czym myślą? Co przyniesie im to spotkanie? Jest! Jest z nami Matka! Ktoś bliski i ważny. Gdyby był tylko obraz, w tym czasie i o tej porze nie byłoby nas tylu witających Ją. Idą. Niosą Ją na swoich ramionach strażacy, przedstawicielki Legionu Maryi, matki, ojcowie, przedstawiciele Rady Parafialnej, miejscowych władz, młodzież. To nic, że nie każdy Ją teraz widzi. Będzie na pewno chwila osobistej rozmowy z Nią. W tym momencie ważny jest wspólnotowy śpiew jednoczący wszystkich wokół Niej i dzięki Niej. Procesja prowadzi do zabytkowego kościoła. Witaj, Niebios Królowo! Już przekroczyli próg świątyni.

Zawierzenie, podziękowanie, zobowiązanie

Obraz umieszczony w kościele otaczają wierni. Słowa powitania jako pierwszy kieruje proboszcz ks. kan. Marian Goral. Wyraża wielką cześć wobec Matki Bożej, zawierza Jej swoich parafian. Kolejno przedstawiciele miejscowej społeczności składają kwiaty i słowa podziękowania, prośby, swoje troski, ale też i nadzieje związane z peregrynacją. Uroczystej Mszy św. przewodniczy bp Mieczysław Cisło. Jego kazanie w wielu wątkach było pogłębieniem nauk misyjnych, które skłaniały do przewartościowania naszego życia na wzór postępowania Matki Bożej - Jej zawierzenia, pokory, miłosierdzia wobec bliźnich, trwania przy Bogu mimo cierpienia, ciągłej modlitwy. Ksiądz Biskup szczególnie podkreśla historyczny wymiar obecności Maryi w naszym narodzie - w dniach zwycięstw i klęsk. Przypomina, co zawdzięczamy jako naród cudownej opiece Matki - wydarzenia z obrony Jasnej Góry w czasie potopu szwedzkiego, 15 sierpnia 1920 r. - cud nad Wisłą i inne dowody opieki Maryi. Podkreśla, iż kult maryjny jest naszą cechą narodową i oprócz wszelkich łask, które z tego wynikają, jest też druga strona - zobowiązanie do ewangelizacji, świeckiego apostolstwa, szczególnie w obliczu obecnej sytuacji otwarcia się na inne państwa europejskie. Moc do tej nowej misji możemy czerpać z modlitwy skierowanej do Maryi.
Kończy się Msza św. i część ludzi wraca do domu, ale nie na długo. Czuwanie rozpoczynają kolejno: Legion Maryi, Koło Żywego Różańca, młodzież. Trwają do północy, gdy znów odprawiona zostaje Eucharystia - pasterka maryjna. Nocne czuwanie rozpoczynają wierni z poszczególnych miejscowości tworzących parafię: Barłogi, Kłoda, Łąkoć, Zastawie, Bobowiska, Wólka Kątna, Kalef, Kolonia Broniec, Olempin, Olszowiec, Góry, Zabłocie, Łany.

Po owocach ich poznacie

28 kwietnia to szczególny dzień łaski dla najmłodszych parafian. Msze św. odprawione zostały w intencji młodzieży i dzieci. Gimnazjaliści przyjęli sakrament bierzmowania - umocnienia wiary, szczególna pomoc w odważnym dawaniu jej świadectwa. Specjalne błogosławieństwo otrzymały niemowlęta, dzieci przedszkolne i szkolne. Była to wielka łaska od Boga, gdyż otrzymali te dary duchowe w wyjątkowych dla miejscowej społeczności dniach nawiedzenia przez Jasnogórską Ikonę. Znalazł się czas na osobistą, indywidualną modlitwę przez obrazem, która na pewno przyniesie owoce w życiu tych młodych ludzi. Kościół dla wielu parafian w tych dniach, szczególnie dla młodych ludzi, stał się miejscem bliskim, bezpiecznym, pozwalającym na refleksję, przynoszącym wytchnienie i nadzieję, przywracającym w życiu właściwe proporcje między codziennością a wymiarem nadprzyrodzonym.