Reklama

Domy rekolekcyjne archidiecezji warszawskiej

Gdzie na odpoczynek i rekolekcje

Domy rekolekcyjne przeznaczone są dla formacji duchowej i religijnej przybywających ludzi, najczęściej wspólnot i grup. W przeszłości formacja religijna była prowadzona właśnie w oparciu o domy lub wydzielone pomieszczenia rekolekcyjne przy zakonach. W drugiej połowie XX wieku zaczęto organizować domy rekolekcyjne i domy pielgrzyma pod duszpasterską opieką kurii biskupich.

Niedziela warszawska 31/2006

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dopiero od połowy XX wieku istnieją diecezjalne domy rekolekcyjne, wcześniej dni skupienia organizowały jedynie zakony

Domy rekolekcyjne w Magdalence

Ośrodek Rekolekcyjny w Magdalence pod Warszawą był jednym z pierwszych domów rekolekcyjnych utworzonych przez kurię. Inicjatywę jego utworzenia wysunął w 1973 r. Prymas Wyszyński. Rozpoczęto dostosowywanie baraków od dawna stojących w okolicy Magdalenki. W latach okupacji hitlerowskiej przeznaczone one były na magazyny zbożowe, okresowo również na areszt dla ludzi z okolic Okęcia, Raszyna, Piaseczna i Lesznowoli. W 1945 r. zostały przeniesione z okolicy szosy krakowskiej na nowe miejsce, opodal kościoła w Magdalence.
Początkowo znalazły w nich schronienie żołnierki, kobiety z II Armii WP, które wracały spod Berlina, w latach następnych były w nich pomieszczenia dla osób, które korzystały z pomocy słynnego zielarza - ks. Henryka Słojewskiego, proboszcza w Magdalence. Na polecenie kard. Wyszyńskiego, a następnie Prymasa Józefa Glempa, dokonano przebudowy i generalnego remontu tych baraków. Prace wykonywano pomimo niezadowolenia ówczesnych władz. Remont przeprowadzili górale z Krzeptówek. W efekcie powstał nowy Ośrodek Rekolekcyjny, składający się z domów rekolekcyjnych „Emaus” i „Betania”, które są przeznaczone dla młodzieżowych wspólnot i grup związanych z działalnością Wydziału Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej Warszawskiej oraz dom „Wieczernik”, przeznaczony dla wspólnot Ruchu Odnowy w Duchu Świętym. W domu „Emaus” znajduje się kaplica, we wszystkich są sale konferencyjne i stołówki. Domy rozmieszczone są w pobliżu kościoła pw. św. Marii Magdaleny. Budowali je i organizowali: ks. Bogusław Bijak, dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej Warszawskiej, oraz kolejni proboszczowie: ks. Ludwik Antolak, ks. Mieczysław Nowak i ks. Andrzej Grefkowicz.
Na przestrzeni ponad 30 lat z domów rekolekcyjnych korzystały różne wspólnoty i grupy duszpasterskie, przede wszystkim księża, klerycy, lektorzy liturgiczni, grupy oazowe i neokatechumenalne, duszpasterskie wspólnoty rolników, lekarze i pielęgniarki, organiści oraz młodzież studencka. Ośrodek gościł także grupy duszpasterskie z zagranicy: Anglików, Francuzów, Belgów, Holendrów, Szwedów, Norwegów, a także ze Wschodu - Białorusinów, Rosjan i Ukraińców. Często przyjeżdżali tu biskupi oraz obaj prymasi - Wyszyński i Glemp. W 1977 r. był w nim nawet ówczesny arcybiskup krakowski kard. Karol Wojtyła, który rok później został papieżem.
Obecnie Ośrodek służy archidiecezji, przyjmuje również młodzież z innych diecezji, a nawet świata.

Reklama

Dom Rekolekcyjno-Formacyjny na Bielanach

Dom Rekolekcyjno-Formacyjny na Bielanach został utworzony z części pomieszczeń seminarium duchownego, przy ul. Dewajtis 3 w Warszawie, po przeniesieniu uczelni na Krakowskie Przedmieście. Erygował go kard. Józef Glemp 5 października 2001 r. Dom otrzymał osobowość prawną. Jego pierwszym dyrektorem i jednocześnie dyrektorem administracyjnym całego gmachu poseminaryjnego został ks. Bohdan Leszczewicz. Przeprowadził on remont budynku i przystosował pomieszczenia do potrzeb grup rekolekcyjnych oraz innych instytucji mających w nim swoją siedzibę.
Obecnie ośrodek przyjmuje grupy zarówno z Polski, jak i z zagranicy. Dysponując bazą noclegową na ponad 170 łóżek, oferuje kompleksową obsługę rekolekcji, wycieczek, konferencji i zjazdów naukowych. W Domu znajdują się: kaplica, w której ołtarz i rzeźby pochodzą z ambony katedry warszawskiej, oratorium, refektarz dla ok. 300 osób, sala widowiskowa dla 350 osób, sale wykładowe i hala sportowa.

Ośrodek przy Łazienkowskiej

Budowę kościoła pw. Matki Bożej Jasnogórskiej, przy ul. Łazienkowskiej 14 w Warszawie, rozpoczęto w 1907 r. wg projektu inż. Hugo Kudery, nawiązującego do stylistyki rzymskich bazylik. Do 1939 r. budowę świątyni ukończono, trwało jedynie wyposażanie wnętrza kościoła. Dramatyczne wydarzenia wojenne, a zwłaszcza okres powstania warszawskiego, zamieniły kościół w ruinę. Po II wojnie światowej władze państwowe nigdy nie wydały zgody na odbudowę kościoła, bowiem zmierzały do całkowitej jego likwidacji. Jednak nieugięta postawa warszawskiego duchowieństwa pozwoliła zachować szczątki zburzonej świątyni. W 1980 r. kard. Stefan Wyszyński powierzył kościół przy ul. Łazienkowskiej Ruchowi Apostolskiemu „Rodzina Rodzin” w celu prowadzenia duszpasterstwa rodzin. Opiekę nad kościołem objęli pallotyni.
W latach 1980-93 nastąpił okres intensywnej odbudowy zrujnowanego kościoła oraz rozbudowy duszpasterskiego ośrodka „Rodziny Rodzin”. Dzieło, prowadzone pod kierownictwem ks. Ryszarda Marciniaka, od początku zyskało dużą życzliwość i pomoc ze strony Prymasa Józefa Glempa. Dzięki wsparciu finansowemu archidiecezji warszawskiej oraz ogromnemu poświęceniu i pracy członków Ruchu Apostolskiego „Rodzina Rodzin”, kościół pw. Matki Bożej Jasnogórskiej został odbudowany, zaś wokół świątyni usytuowano kompleks budynków, mających służyć życiu liturgicznemu i działalności duszpasterskiej. Jednak ze względu na zmieniającą się w Polsce sytuację społeczną oraz z powodu trudności finansowych rozbudowa została zahamowana w 1993 r., zaś kościół pozostawiono w stanie surowym.
W 2000 r. kard. Glemp zdecydował o usytuowaniu w budynku przy ul. Łazienkowskiej Katolickiego Radia „Józef”, natomiast w 2004 r. wystosował zaproszenie do Monastycznych Wspólnot Jerozolimskich z propozycją zorganizowania w tym obiekcie fundacji monastycznej. Ksiądz Prymas pragnie, aby przy pomocy Wspólnot Jerozolimskich kościół pw. Matki Bożej Jasnogórskiej został przygotowany do sprawowania liturgii i udostępniony wiernym. Aktualnie obiekt przy ul. Łazienkowskiej 14 stanowi siedzibę duszpasterskiego ośrodka „Rodziny Rodzin” i Katolickiego Radia „Józef”, jest też miejscem spotkań i dni rekolekcyjnych, organizowanych przez poszczególne wspólnoty religijne.

Artykuł stanowi fragment Księgi Jubileuszowej Archidiecezji Warszawskiej 1981-2006. 25 lat posługi pasterskiej Księdza Kardynała Józefa Glempa, która wkrótce ukaże się w księgarniach.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jezus kochał Judasza do końca

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

pl.wikipedia.org

Rozważania do Ewangelii Mt 26, 14-25.

Środa, 27 marca. Wielki Tydzień

CZYTAJ DALEJ

Ks. Piotr Pawlukiewicz: Bóg nie może się na Ciebie doczekać!

2024-03-27 07:20

[ TEMATY ]

ks. Piotr Pawlukiewicz

B.M. Sztajner/Niedziela

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

Pomyślałem sobie: „Boże, ta babcia nawet jeszcze Komunii Świętej nie przyjęła, a już się w niej wyzwalają czyny miłości. Jaka ta miłość jest niecierpliwa! Jak się nie może doczekać!”. Tak samo nie może się doczekać Bóg. Na ciebie.

Jeszcze jeden fragment Ewangelii. Pozornie też wam znany, ale czy na pewno? „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada». Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem». Lecz ojciec rzekł do swoich sług: «Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się bawić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: «Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego ». Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: «Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę». Lecz on mu odpowiedział: «Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się»”*.

CZYTAJ DALEJ

8 lat temu zmarł ks. Jan Kaczkowski

2024-03-27 22:11

[ TEMATY ]

Ks. Jan Kaczkowski

Piotr Drzewiecki

Ks. dr Jan Kaczkowski

 Ks. dr Jan Kaczkowski

28 marca 2016 r. w wieku 38 lat zmarł ks. Jan Kaczkowski, charyzmatyczny duszpasterz, twórca Hospicjum św. o. Pio w Pucku, autor i współautor popularnych książek. Chorował na glejaka - nowotwór ośrodka układu nerwowego. Sam będąc chory, pokazywał, jak przeżywać chorobę i cierpienie - uczył pogody, humory i dystansu.

Ks. Jan Kaczkowski urodził się 19 lipca 1977 r. w Gdyni. Był bioetykiem, organizatorem i dyrektorem Puckiego Hospicjum pw. św. Ojca Pio. W ciągu dwóch lat wykryto u niego dwa nowotwory – najpierw nerki, którego udało się zaleczyć, a później glejaka mózgu czwartego stopnia. Po operacjach poddawany kolejnym chemioterapiom, nadal pracował na rzecz hospicjum i służy jego pacjentom. W BoskiejTV prowadził swój vlog „Smak Życia”.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję