Abp Marian Gołębiewski:
„Z czym do Was przychodzę? Z moim biskupim zawołaniem Ad imaginem Tuam - „Na obraz i podobieństwo Twoje” umieszczonym w herbie biskupim. Jest to nawiązanie do słów wyjętych z Księgi Rodzaju (1,27) mówiących o tym, że Bóg stworzył człowieka (Adama) na obraz i podobieństwo swoje. Zdanie to stanowi fundament wszelkiej refleksji na temat człowieka. Tekst biblijny odważnie wysławia nieporównywalną wielkość człowieka, który przedstawiony jest jako namacalna manifestacja Boga na ziemi. Cała historia zbawienia jest aktualizacją dialogu między Bogiem i człowiekiem w poszukiwaniu idealnego obrazu Boga. (...) Dla nas więc chrześcijan najdoskonalszym obrazem Boga, najświętszą Jego ikoną jest Jezus Chrystus.
Ten obraz Boga w mojej posłudze biskupiej chciałbym dostrzec i odkryć w każdym człowieku, w każdym wiernym, w niemowlęciu, w człowieku chorym i zdrowym, niepełnosprawnym, w biednym i bogatym, wątpiącym i agnostyku, w każdym kapłanie pracującym na niwie Bożej powierzonej mi wolą Ojca Świętego diecezji, w siostrach zakonnych, chciałbym go nieustannie odkrywać w sobie samym, abym mógł szybko korygować to, co z tym obrazem jest niezgodne, a co jest wyrazem naszej niewierności. To jest orędzie Biblii o człowieku. Ta Biblia znalazła się również w moim herbie, bo ona stanowi treść mojego życia. Nad nią się pochylałem jako kapłan, jako rektor seminarium, nad nią ślęczałem jako profesor Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.
Przychodzę do Was z drżeniem i poczuciem wielkiej odpowiedzialności, która w tym momencie spada na mnie. Ale przychodzę też z wielką nadzieją i ufnością w pomoc Bożą” - fragmenty homilii wygłoszonej podczas uroczystości konsekracji i ingresu do katedry w Koszalinie 31 sierpnia 1996 r.
Jedenaście lat później, już nie w Koszlinie, ale we wrocławskiej archikatedrze, zgromadzili się biskupi, kapłani, przedstawiciele władz seminaryjnych, siostry zakonne i wierni świeccy, aby w uroczystej Eucharystii dziękować Bogu za dar biskupstwa Mariana Gołębiewskiego, metropolity wrocławskiego.
Jubilat sam przewodniczył Mszy św., a homilię wygłosił ks. Adam Łuźniak, rektor Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego we Wrocławiu. Podkreślił w niej przede wszystkim rolę urzędu biskupa, który ma kierować wspólnotą wiernych lokalnego Kościoła. To ważny głos - z jednej strony pokazuje samą istotę biskupstwa, ale z drugiej przypomina o odwiecznym porządku, hierarchii i posłuszeństwie. W czasach, w których próbuje się głos biskupów zepchnąć na tę samą półkę, na której znajdują się inni mówcy, przypominanie o znaczeniu tego głosu, dawanego przecież przez namaszczonego Duchem Świętym, jest działaniem koniecznym.
Posługa biskupia Mariana Gołębiewskiego jako metropolity wrocławskiego to od ponad trzech lat kalendarz wypełniony wizytacjami, spotkaniami ale przede wszystkim niestrudzonym głoszeniem Ewangelii. Gdyby tego dnia do katedry mogli przyjechać ci, którym głosił Chrystusa i tłumaczył znaczenie Bożego Słowa, Jubilat zobaczyłby rzeszę ludzi, do których został posłany. I, być może, drżenie z koszalińskiej katedry, które jedenaście lat temu towarzyszyło Konsekrowanemu, musiałoby ustąpić miejsca radości i poczuciu dobrze pełnionego obowiązku.