Zbiór patriotycznych tekstów modlitewnych spisany starannym kaligraficznym pismem stworzyła, niemal w całości, ta sama, nieznana z nazwiska, osoba. Jak przypuszcza po przeanalizowaniu rękopisu prof. Joanna Sobczykowa prawdopodobnie była to kobieta, świadek manifestacji i nabożeństwa w intencji uczestników lub poległych, które miało miejsce w kościele PP. Wizytek w Warszawie. Nie można wykluczyć, że rękopiśmienny zbiorek, zawierający ponad 30 tekstów, stanowi kopię innego modlitewnika o charakterze osobistym lub rodzinnym. Jest prawdopodobne, że tego rodzaju zbiorki często powstawały w czasach niewoli narodowej i krążyły w odpisach w kręgach patriotycznych.

Modlitwy kierowane są bezpośrednio do Boga, a równie często do Matki Bożej z prośbą o wstawiennictwo i opiekę, a także do świętych: św. Cecylii, św. Stanisława - opiekuna Polski, św. Kazimierza i św. Józefa. Większość tekstów ma formę poetycką, wszystkie są wyrazem głębokiej wiary, nadziei i ufności.

Dobór tekstów i trud włożony w ich staranne przepisanie świadczy, że wiara i utracona Ojczyzna były dla autorki najważniejszymi wartościami. Lektura modlitewnika, czy to indywidualna, czy zbiorowa służyła w czasach zaborów budzeniu narodowego ducha i poczucia wspólnoty.

Ks. prof. Janusz Królikowski zauważa we wstępie, że teksty z liczącego 160 lat modlitewnika niosą treści, których potrzebujemy także dzisiaj, jest to poezja ponadczasowa. Podkreśla, że poezja wzbudza w nas światło, którego odkrycie jest pełnią duchowych możliwości człowieka.

Wydanie modlitewnika wraz z reprodukcjami wszystkich stron XIX-wiecznego rękopisu oraz rozdziałem zawierającym ilustracje nawiązujące do historii walki niepodległościowych jest inicjatywą ks. Zbigniewa Jacuńskiego. Tytuł „ Poszli w bój bez broni” został zaczerpnięty z pieśni „W krwawym polu srebrne ptaszę”. Lektura XIX–wiecznego zbiorku to dla czytelnika niezwykłe rekolekcje.