Posługę nad przewlekle i obłożnie chorymi siostry ze Zgromadzenia Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi, duchowe córki bł. Honorata Koźmińskiego popularnie nazywane honoratkami, podjęły zgodnie ze swoim charyzmatem zakonnym. Już w roku 1913 nawiązały one współpracę z Towarzystwem Dobroczynności dla Chrześcijan w Częstochowie, jednym z pierwszych stowarzyszeń niosących pomoc osobom najbiedniejszym, podejmując pracę w przytułku dla starców istniejącym przy pl. Wieluńskim. Pięć lat później, w 1918 r., przytułek ten został przeniesiony na ul. Ogrodową 35. Zakupem domu zajął się z ramienia Towarzystwa Józef Górski, on też stał się pierwszym opiekunem przytułku. Po jego śmierci, w 1925 r., opiekę nad przytułkiem przejął ks. Antoni Godziszewski. Sprawował ją przez 29 lat - do 1954 r. Ks. Antoniemu placówka zawdzięcza rozbudowę oficyny i wybudowanie gmachu frontowego. W 1926 r. dobudowano jedno piętro nad parterową oficyną, uzyskując tym samym cztery dodatkowe pokoje dla pensjonariuszy, których liczba wrosła wówczas do 61. W 1928 r. rozpoczęto ze skromnych funduszy nadbudowę drugiego piętra. Nie był to jednak stan docelowy. Stale powiększająca się liczba podopiecznych sióstr, zmusiła zarząd Towarzystwa do rozpoczęcia starań o budowę nowego skrzydła budynku. Nowy dwupiętrowy budynek frontowy oddano w 1938 r. - w zaledwie rok od rozpoczęcia prac. W budynku, poza małymi pokojami dla chorych, znalazły się świetlica i kaplica. Z początkiem 1940 r. kierowniczką przytułku została s. Kinga Salinkiewicz, którą wspomagała w pracy ekonomka - s. Laurenta Walczak. Niezwykle trudną w latach okupacji pracę sióstr Honoratek potrafili docenić nawet Niemcy, okazując szacunek siostrze ekonomce żebrzącej w domach o pożywienie dla starych i biednych ludzi. Co warto podkreślić, podczas okupacji, w przytułku na Ogrodowej siostry z narażeniem własnego życia udzielały również schronienia wielu osobom i rodzinom, które były zmuszone ukrywać się przed okupantem.
W kwietniu 1960 r. Wydział Spraw Wewnętrznych w Katowicach wydał restrykcyjne postanowienie o likwidacji Towarzystwa Dobroczynności dla Chrześcijan w Częstochowie. Instytucje prowadzone dotychczas przez Towarzystwo przejęte zostały przez władze świeckie i przekazane Stowarzyszeniu Katolików „Caritas”. Przytułek przy ul. Ogrodowej od tej chwili aż do czerwca 1990 r. nosił nazwę Domu Pomocy Społecznej dla Dorosłych. Po rozwiązaniu ówczesnego Zrzeszenia „Caritas”, prowadzenie zakładu powierzone zostało siostrom honoratkom na podstawie umowy podpisanej pomiędzy Ministerstwem Zdrowia i Opieki Społecznej a Zgromadzeniem Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi. Od 1 lipca 1990 r. Zgromadzenie prowadzi dom już we własnym imieniu. Od tego też dnia placówka nosi nazwę Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego prowadzonego przez Zgromadzenie Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi „Honoratek”. Na wykonanie zadań państwowych zleconych przez Ministra, zgromadzenie - jako jednostka niepaństwowa - otrzymało dotacje przedmiotowe.
W 1991 r. siostry Honoratki rozpoczęły konieczny kapitalny remont budynku i rozbudowę oficyny, która nie była przystosowana do potrzeb ludzi niepełnosprawnych. Na zakupionej przez Zgromadzenie działce przy ul. Ogrodowej 33, dobudowano skrzydło o szerokości 8 m, co umożliwiło powstanie szerokiego korytarza i zamianę dużych sal w układzie amfiladowym na małe pokoje dla pensjonariuszy. Powstały tam: szatnia, aneksy kuchenne, dyżurki oraz dostosowane do potrzeb niepełnosprawnych łazienki i windy. W 1999 r. wymieniono kotłownię z węglowej na gazową, zazieleniono podwórze i wyłożono je kostką brukową przez co pensjonariusze zyskali teren miłych spacerów. Budynek został ocieplony, częściowo wymieniono okna i instalację centralnego ogrzewania. W kolejnych latach wymieniono wyposażenie pokoi: łóżka, szafki przyłóżkowe, szafy oraz wykładziny podłogowe. Zmodernizowano łazienki i dyżurki pielęgniarek, dobudowano balkony. Urządzono aneksy kuchenne na dwu oddziałach, na których jeszcze ich nie było.
Od 1993 r. Zakład wpisany jest do rejestru zakładów opieki zdrowotnej prowadzonych przez wojewodę. W 2003 r. po utworzeniu Narodowego Funduszu Zdrowia, placówka podpisała Umowę dotyczącą finansowania świadczeń zdrowotnych ze Śląskim Oddziałem Wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia.
Pensjonariuszami Zakładu sióstr Honoratek są osoby nie wymagające hospitalizacji, jednak z racji na stan zdrowia, stopień niepełnosprawności i wiek potrzebujące całodobowej opieki i fachowej pielęgnacji, w tym korzystania ze świadczeń zdrowotnych i rehabilitacji. Zakład przy ul. Ogrodowej zapewnia swym podopiecznym środki farmaceutyczne i materiały medyczne oraz pomieszczenia i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia.
Zakład Opiekuńczo-Leczniczy sióstr Honoratek zatrudnia obecnie 89 osób, w tym 20 sióstr posiadających stosowne kwalifikacje. Te podnoszone są stale przez personel poprzez udział w kursach i konferencjach dokształcających czy też podejmowanie specjalistycznych studiów wyższych. Praca personelu do łatwych nie należy, ale podejmowana jest z ofiarnością i prawdziwą miłością bliźniego. 73% spośród 132 pensjonariuszek nie porusza się samodzielnie, 28% osób nie jest nawet w stanie spożyć samodzielnie posiłku, 70% podopiecznych potrzebuje pomocy drugiej osoby w wykonywaniu najprostszych czynności. 58 osób to osoby leżące. Staraniem personelu Zakładu jest stworzenie pensjonariuszom warunków zbliżonych do domowych. Dlatego dba się nie tylko o ich zdrowie, ale zapewnia różnorodne oferty spędzania czasu. Do dyspozycji pensjonariuszek są znajdujące się w każdym pokoju telewizory (z programami telewizji polskiej), radia oraz zbiór książek. Na każdym piętrze do ich dyspozycji jest kuchenka oraz pokój dziennego pobytu z urządzeniami RTV. Prowadzona jest terapia zajęciowa. Wizyty w domu składają dzieci z pobliskich szkół i przedszkoli, które przygotowują dla jego mieszkanek występy artystyczne z okazji świąt czy Dnia Babci. Dla osób sprawniejszych organizowane są wyjazdy poza miasto oraz pielgrzymki, głównie na Jasną Górę i do Doliny Miłosierdzia. W Zakładzie znajduje się kaplica, w której codziennie kapelan placówki ks. Lucjan Nowakowski odprawia dla pensjonariuszek Mszę św. oraz nabożeństwa związane z okresem roku liturgicznego. Ksiądz Kapelan pełni też swoją posługę odwiedzając osoby, które życzą sobie jego wizyty. Własny obrządek na terenie Zakładu sióstr Honoratek mogą też sprawować wyznawcy innych wyznań - wszystko w trosce o religijne potrzeby przebywających w domu pensjonariuszy.
„Dom sióstr Honoratek”, bo tak popularnie nazywany jest Zakład Opiekuńczo-Leczniczy przy ul. Ogrodowej, cieszy się ogromnym zaufaniem tych, którzy z wielu przyczyn zmuszeni są oddać pod fachową opiekę swych starszych i chorych bliskich. Tu czuje się obecność Boga i Jego wielką miłość do człowieka, realizowaną przez pokorną i ofiarną posługę sióstr Honoratek i ich świeckich współpracowników. Jak podkreśliła podczas sprawowanej w archikatedrze Mszy św. jubileuszowej dyrektor Zakładu s. Joanna Piekarska, nie byłoby tego dzieła, gdyby nie wielu ludzi gotowych nieść pomoc drugiemu człowiekowi - tak personelu, jak i dobrodziejów domu.