Zapraszam serdecznie do Wrocławia i innych miast Dolnego Śląska na 43. już edycję Międzynarodowego Festiwalu „Wratislavia Cantans”.
Choć festiwal od początku swojego istnienia miał na tyle pojemną formułę, iż znajdowało się w niej miejsce dla różnorodnych wykonawców i bardzo zróżnicowanych repertuarów, naczelne miejsce zajmowały w nim zawsze kantaty i dzieła oratoryjne. Utwory te, wychodzące spod pióra licznych kompozytorów i powstające w wielu okresach historycznych, w przeważającej swej części są poświęcone Bogu. Można zatem powiedzieć, że w tym roku, jak zwykle, trzon festiwalu stanowią dzieła o tematyce religijnej.
Wrocław jest miastem spotkań, a „Wratislavia Cantans” daje szansę nie tylko na spotkania wybitnych artystów oraz melomanów z całej Polski, ale z różnych zakątków świata. Dla chrześcijańskiej publiczności festiwalowe koncerty mogą stać się również niezwykłą i jedyną w swoim rodzaju okazją do spotkania ze Stwórcą w muzycznej kontemplacji - takiej, która jest kontynuacją modlitwy.
Program festiwalu, pieczołowicie przygotowany przez dyrektora artystycznego Paula McCreesha, tym razem składa się głównie z dzieł kompozytorów brytyjskich, do których należy inaugurujące festiwal przejmujące oratorium „Sen Gerontiusa” Edwarda Elgara. Muzyczną opowieść o drodze duszy ku zbawieniu, lęku przed śmiercią i trudnych pytaniach o sens przemijania przedstawią znakomici chórzyści z Krakowa i Manchesteru oraz orkiestra i chór Filharmonii Wrocławskiej pod dyrekcją szefa artystycznego tej instytucji Jacka Kaspszyka. W kolejnych festiwalowych prezentacjach wystąpi także wielu innych wybitnych muzyków, dyrygentów i solistów. Usłyszymy też zespoły o światowej renomie, takie jak Gabrieli Consort & Players czy Schola Cantorum of Oxford.
Wśród utworów, jakie przedstawią nasi artyści, znajdą się zarówno dzieła współczesne (np. „Triduum” honorowego gościa Festiwalu Jamesa Mcmillana, który sam wyraźnie wskazuje na religijne inspiracje swojej twórczości), jak i te pochodzące z odległej już przeszłości, m. in. Bachowskie kantaty. Warto pamiętać, że bezpośrednim źródłem całej twórczości sakralnej Bacha był chorał protestancki, który w założeniu zwracał się ku prostocie, miał odsłaniać głębię przeżyć religijnych.
Wydarzenia z kilku ostatnich tygodni stworzyły wyjątkowo bolesny w swojej aktualności kontekst do zaprezentowania wielkiego dzieła Brittena „Requiem dla ofiar wojny” oraz angielskich pieśni wojennych. Należy pamiętać, że na rozgrywającą się na oczach całego świata tragedię Gruzji składają się setki jednostkowych, osobistych dramatów, takich jak te zawarte w wierszach angielskich autorów. Wsłuchiwanie się w ich słowa porusza sumienia i skłania do przemyśleń nad powinnościami chrześcijanina we współczesnym świecie. Przekonuje, że język sztuki jest bardziej wymowny od medialnych doniesień. „Wratislavia Cantans” po raz kolejny stworzy okazję nie tylko podziwiania piękna muzyki, ale i głębszej zadumy nad prawdami wiary.
Jeszcze raz serdecznie zachęcam do udziału w festiwalowych koncertach.