Z historii Zakonu

Pod koniec dziewiętnastego wieku tysiące katolików z wielu krajów Europy, w tym również z Polski, emigrowało do Ameryki „za chlebem”. W swoich ojczyznach cierpieli głód i prześladowania religijne. Na nowej ziemi katolicy także nie zaznali szczęścia. Traktowano ich jak obywateli drugiej kategorii. W pracy spotykali się z wyzyskiem i wrogością. Niebezpieczne warunki panujące w fabrykach, zwłaszcza na stanowiskach jakie zajmowali emigranci, sprawiły iż wiele rodzin pozbawionych zostało jedynych żywicieli. Postrzegając te uwarunkowania 29-letni ksiądz Michael J. McGivney z parafii Najświętszej Marii Panny w New Haven w stanie Connecticut grupie mężczyzn ze swojej parafii zaproponował założenie świeckiej katolickiej organizacji samopomocowej.

W 1882 r. powstało stowarzyszenie przyjmując za patrona Krzysztofa Kolumba, któremu Ameryka zawdzięcza odkrycie i ewangelizację. W organizacji tej katoliccy emigranci znaleźli poczucie bezpieczeństwa i przyjęli nazwę Zakonu Rycerzy Kolumba. Głównymi zasadami jakimi kierowali się to miłosierdzie, jedność, braterstwo i patriotyzm.

W 2004 r. św. Jan Paweł II, widząc postępującą laicyzacje w Europie, poprosił Rycerzy Kolumba, aby rozpoczęli działalność na Starym Kontynencie. Zakon do Polski przybył na zaproszenie kardynałów Józefa Glempa, Franciszka Macharskiego i Stanisława Dziwisza. W 2006 r. powstała pierwsza Rada Rycerzy Kolumba w Krakowie (nr 1400). Zasady działalności tak jak i pod koniec XIX wieku, tak i dzisiaj są takie same. Katoliccy mężczyźni służą własnemu kościołowi, wspólnocie oraz rodzinie. W Polsce w 54 Radach działa ponad 2600 członków.

Zakon Rycerzy Kolumba w Łodzi

Łódzka Rada Rycerzy Kolumba (nr 15279) została założona 15 kwietnia 2011 r. przy kościele p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła, dzięki inicjatywie ks. prał. Edwarda Wieczorka i za aprobatą abp Władysława Ziółka metropolity łódzkiego. Rada lokalna to najmniejsza jednostka organizacyjna Rycerzy, którą tworzy co najmniej 30 członków, pełnoletnich mężczyzn, praktykujących katolików. W łódzkiej Radzie lokalnej co roku są wybierani funkcjonariusze rady. Radzie przewodniczy Wielki Rycerz. Obecnie w Łodzi Wielkim Rycerzem jest Grzegorz Stuleblak, a Kapelanem, który dba o rozwój duchowy Rycerzy, ks. kan. Wiesław Kamiński proboszcz parafii p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła.

Rycerzem Zakonu Kolumba może zostać mężczyzna, który ukończył 18 lat i jest wierzącym i praktykującym katolikiem Kościoła Rzymskokatolickiego, o czym może zaświadczyć inny Rycerz albo proboszcz parafii kandydata. Rycerze w trakcie swojego duchowego rozwoju zdobywają stopnie: Miłosierdzie, Jedność, Braterstwo. Pierwszy stopień otrzymują członkowie podczas przyjmowania ich do Zakonu. Pełnoprawny Rycerz musi posiadać trzeci stopień co upoważnia go do uczestnictwa w konwencji stanowej. Dodatkowy stopień zwany Patriotycznym, uprawnia Rycerza do noszenia od święta wyróżniającego stroju. Rycerze zwracają się do siebie słowami „zacny bracie”, a pozdrawiają okrzykiem „wiwat Jezus”. W Polsce działalność Zakonu skupia się przede wszystkim w parafiach, przy których działają. Na comiesięcznych zebraniach Rycerzy podejmowane są inicjatywy, które starają się zrealizować.