Zapisana w murach świątyni, w sercach ludzkich, na kartach parafialnych kronik historia - niczym październikowy różaniec - notuje najprzeróżniejsze wydarzenia, w każdym z nich podkreśla hart ducha, ofiarność, pobożność, przywiązanie do Ojczyzny i Kościoła mieszkańców parafii Spie, przynależącej do raniżowskiego dekanatu. Nie wiadomo, myśląc ludzkimi kategoriami, ile w tym zasługi Patrona ich kościoła i całej parafii, rozległej, malowniczo położonej pośród lasów, któremu nie tylko podczas podniosłych uroczystości, ale i w powszednim czasie tak pięknie śpiewają. „Chętnie tutaj przyjeżdżam, żeby posłuchać waszego śpiewu” - podkreślał obecny na odpustowej uroczystości bp Edward Frankowski, a kto w Spiach nigdy nie był, pewnie nie bardzo zrozumie to proste zdanie biskupiej wypowiedzi.
Odpust ku czci św. Michała Archanioła w tym roku w Spiach przeżywano niezwykle podniośle, razem z bp. Edwardem Frankowskim, który tutaj, w licznie wypełnionej wiernymi świątyni, dokonał poświęcenia odnowionego ołtarza głównego, dedykowanego św. Archaniołowi.
Prawie już trzydzieści lat, od 1981 r., w śpiew, w prace, w radości, w wielkie i nieraz czasami trudne momenty codziennego życia włączył się ks. kan. Stanisław Półchłopek - proboszcz tutejszy, który parafialną świątynię w Spiach, wraz z wszystkimi, chce nieustannie piękniejszą czynić. To nie jest jedyna troska proboszczowskiego serca, bo o innych, ważniejszych dla niego publicznie głośno opowiada, ot, choćby jak 2 października, kiedy główna uroczystość odpustowa stała się też miejscem zwieńczenia prac związanych z odnowieniem głównego ołtarza. „Jeszcze bardziej niż pięknem naszego kościoła chcemy zachwycać wewnętrznym pięknem naszych dusz, troszcząc się nieustannie, by szata łaski uświęcającej nie przybrudziła się w nas za często i za bardzo”. Tymi samymi akcentami wypełniały się słowa powitania Biskupa Edwarda, w których młodzież, dorośli zawierzali pasterskiej modlitwie pragnienie dorastania do świętości pod skrzydłami ich świętego Patrona.
Radosne przeżycia odpustowego dnia połączonego z obrzędem poświęcenia ołtarza dzielili mieszkańcy Spiów razem ze wszystkimi kapłanami raniżowskiego dekanatu i obecnym na odpuście gościem z Kamerunu, ks. Alexandrem Audi Golike, który na zakończenie Sumy odpustowej zaprosił wszystkich obecnych do modlitwy w intencjach misji i misjonarzy, dzieląc się świadectwem swoich doświadczeń Kościoła afrykańskiego. Ks. Marian Zaręba, poprzedzając wystąpienie niecodziennego gościa, zachęcał też, aby poświęcić chwilę uwagi wystawie poświęconej pamięci kard. Adama Kozłowieckiego, jaka została przygotowana w ramach Dni Kardynała i która prezentowana była w poszczególnych parafiach raniżowskiego dekanatu.
Dziękując Księdzu Biskupowi, kapłanom obecnym na uroczystościach, wszystkim zgromadzonym, Ksiądz Proboszcz podziękował przedstawicielom władz wojewódzkich i samorządowych za pomoc w finalizowaniu prac renowacyjnych, podkreślając spory wkład i pomoc ze strony Marszałka podkarpackiego i wójta Gminy Dzikowiec Krzysztofa Klechy. Zakończony etap odnowienia głównego ołtarza otwiera dalsze prace, jakie parafia podjęła, związane z renowacją i upiększeniem ołtarzy bocznych. I jak wierzy ks. kan. Stanisław Półchłopek, także i w tych dziełach św. Michał Archanioł będzie nadal swoją opieką i wstawiennictwem Spiom towarzyszył.

Z historii parafii Spie

Pod względem przynależności kościelnej wieś Spie wchodziła w skład dekanatu w Miechocinie, a dalej należała do archidiakonatu sandomierskiego i biskupstwa w Krakowie. Nazwa wsi Spie pochodzi od daniny w zbożu (osep, spie). Po pierwszym rozbiorze Polski nastąpiło wcielenie tych ziem do biskupstwa przemyskiego. 25 stycznia 1773 r. nastąpiła erekcja parafii Spie i uposażenie jej przez krakowskiego biskupa Kajetana Ignacego Sołtyka. W tym samym roku wybudowano drewniany, modrzewiowy kościół, oddając go pod patronat św. Michała Archanioła. W 1775 r. została poświęcona nowo wybudowana świątynia. W latach 1782-83 na mocy porozumienia z lokalnymi władzami cesarskimi w Nisku przyłączono do parafii nowe osady: Gwoździec, Wola Rusinowska, Cisów, Korabina, Laski. W roku 1823 parafia liczyła 4908 mieszkańców. W 1844 r. do parafii należało 9 wsi: Wilcza Wola, Nowy Rusinów, Stary Rusinów, Cisów Las, Stary Nart, Gwoździec, Bojanów, Laski, Korabina. Rok 1847 to wielka tragedia dla tutejszych wiernych. Pożar zniszczył doszczętnie drewniany kościół z 1773 r. Eucharystia i nabożeństwa były czasowo celebrowane w domu księży wikariuszy. W tym samym czasie zaczęto przygotowywać plan budowy nowego kościoła z cegły. Nowo wybudowany kościół został poświęcony przez bp. Jakuba Glazera 13 lipca 1880 r. w czasie kanonicznej wizytacji. Następna tragedia w parafii miała miejsce w roku 1899, kiedy to pożar spowodowany uderzeniem pioruna zniszczył w znacznej części niedawno zbudowaną świątynię. Niedługo potem przystąpiono do odbudowy kościoła, który zasadniczo nie różnił się od obecnego. Jest to więc już kolejno trzecia świątynia z rzędu. Poświęcenia jej dokonał bp Józef Fiszer z Przemyśla 3 lipca 1905 r. W 1980 r. został podjęty gruntowny remont kościoła parafialnego: wykonano nowe okna, dach, zewnętrzną elewację, wzmocniono fundamenty, odwodniono i osuszono teren przykościelny. Odnowiono polichromię i ołtarze.