W przekonaniu Wenezuelczyków jest on świętym już od kilkudziesięciu lat. Jego kult rozpoczął się natychmiast po jego tragicznej śmierci w czerwcu 1919 roku, kiedy wracając od chorego zginął pod kołami jednego z pierwszych jeżdżących po Caracas samochodów.

Podziel się cytatem

Za wstawiennictwem dr. Józefa Grzegorza Hernandeza dokonało się wielu cudów. Jednak pomimo przedstawienia Watykanowi ponad 2 tys. takich przypadków dopiero trzy lata temu, w 2017 roku, lekarze ze szpitala w mieście San Fernando de Apure, zdołali udowodnić, że powodzenie operacji i całkowity powrót do zdrowia 10 letniej dziewczynki postrzelonej z pistoletu i podziurawionej kulami, nie było ich dziełem, operowali bowiem nie mając żadnej nadziei na to, że dziecko przeżyje, a tym bardziej w kilka dni powróci do zdrowia bez śladu jakiegokolwiek inwalidztwa, lecz cudownego wstawiennictwa dra. Hernandeza.

Rodzina z konającą dziewczynką chcąc dotrzeć do szpitala z odległej wioski musiała przeprawić się przez rzekę, a potem jechać kilka godzin do szpitala w San Fernando de Apure bardzo złą drogą. Matka cały czas modliła się do dra. Józefa Grzegorza Hernandeza, a przed operacją, która rozpoczęła się dwa dni potem, prosiła doktora ubogich, aby wyjednał cud. Operację przeprowadzono. Jednak wszyscy myśleli, że postrzelona dziewczynka, pozostanie w stanie wegetatywnym. Lekarze diagnozowali, że nigdy nie będzie chodzić, mówić, widzieć. Okazało się, że w kilka dni pacjentka wyzdrowiała w sposób, który nie można było wytłumaczyć naukowo. Po dwudziestu dniach pobytu w szpitalu wyszła z niego na własnych nogach.

Ekshumację doktora śledził cały kraj poprzez relację na żywo przeprowadzoną przez największe wenezuelskie media. Przerwano nawet lekcje w szkołach. Był to nie tylko akt sanitarny, ale uroczystość liturgiczna. Ekshumacja odbywała się w kościele Matki Boskiej Gromnicznej , w stołecznym Caracas, w którym znajduje się grób ze szczątkami przyszłego błogosławionego. Rozpoczęła się o godzinie 10 rano i trwała ponad godzinę. Ze względów na Covid i potrzebę spełnienia warunków bezpieczeństwa sanitarnego, uczestniczyło w niej 100 wybranych osób. Oprócz naukowców, lekarzy oraz specjalistów medycyny sądowej, w uroczystości uczestniczyła sama uzdrowiona, dziś już 13 letnia Yaxuri Solorzano wraz z matką i młodszą siostrą, przedstawiciele episkopatu Wenezueli oraz Nuncjusz Apostolski w Caracas, abp Aldo Giordano. Stwierdził on:: „Miałem okazję osobiście obserwować miłość jaką darzą Wenezuelczycy dra Józefa Grzegorza Hernándeza. Dziękujemy papieżowi Franciszkowi, za jego beatyfikację, której oczekujemy w przyszłym, 2021 roku. Przekazuję wszystkim wam, wyrazy miłości i błogosławieństwo papieża Franciszka”.

Należy przypomnieć, że przed beatyfikacją, Kościół katolicki wymaga rozpoznania szczątków przyszłego błogosławionego w celu sprawdzenia, czy rzeczywiście należą one do danej osoby. W tym przypadku, wydobyte relikwie zostaną przesłane do Watykanu, ale też zostaną rozdane we wszystkich diecezjach Wenezueli.

Obecna ekshumacja doktora ubogich, Józefa Grzegorza Hernándeza przypadła w 156 rocznicę jego urodzin. Nie miał on szczęścia w procesie beatyfikacyjnym. Watykan badał jego sprawę przez 70 lat. Prośba o beatyfikację została przedstawiona w 1949 r. przez ówczesnego arcybiskupa Caracas, Lucasa Guillerma Castilla, ale dopiero w kwietniu 1964 r. ogłoszono, że nie ma przeszkód, aby kontynuować postępowanie w potwierdzeniu świętości tego, który w życiu oddał się nauce i wierze oraz posłudze ubogim. W dniu 4 maja 1972 roku jego sprawa stała się oficjalna, a w 1985 św. Jan Paweł II polecił ogłosić dekret o heroiczności jego cnót i przyznał mu tytuł Czcigodnego Sługi Bożego.

Beatyfikacja doktora ubogich nastąpi w pierwszym kwartale 2021 roku.