W statystyki włącza się księży diecezjalnych, kapłanów i braci zakonnych, siostry zakonne oraz świeckich misjonarzy i misjonarki.
Najwięcej polskich misjonarzy pracuje w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach – 756 misjonarzy i misjonarek z Polski. Krajami, w których jest najwięcej polskich misjonarzy, są: Brazylia – 236, Boliwia – 120, Argentyna – 116, Peru – 57 i Paragwaj – 39. W Ameryce Łacińskiej i na Karaibach przebywa 165 księży diecezjalnych, 395 zakonników, 177 siostry zakonne i 19 osób świeckich.
Reklama
W Afryce i na Madagaskarze – 726 Kraje, w których już od wielu lat znajduje się najwięcej polskich misjonarzy, to: Kamerun – 113, Zambia – 66, Tanzania – 56, Madagaskar – 47, Republika Południowej Afryki – 37, Republika Centralnej Afryki – 39 i Rwanda – 29. W Afryce i na Madagaskarze przebywa 77 księży diecezjalnych, 288 zakonników, 347 sióstr zakonnych i 14 osób świeckich.
W Azji jest 323 polskich misjonarzy. Już od wielu lat najwięcej polskich misjonarzy pracuje w Kazachstanie – 115, na Filipinach – 29, w Japonii - 28, Uzbekistanie 13 osób i w Tajwanie – 15. W Azji przebywa 46 księży diecezjalnych, 142 zakonników, 131 sióstr zakonnych i 4 osób świeckich.
W Oceanii pracuje 62 misjonarzy. Wszystkie osoby pracują w Papui Nowej Gwinei – 62. W Oceanii przebywa 11 księży diecezjalnych, 43 zakonników, 7 sióstr zakonnych i 1 osoba świecka.
Reklama
W Ameryce Północnej pracuje 16 misjonarzy. Większość osób pracuje
w Kanadzie – 10, na Alasce – 4 i Bermudy – 2. W Ameryce Północnej przebywa 4 księży diecezjalnych, 11 zakonników i 1 osoba świecka.
W szeregach polskich misjonarzy jest 24 biskupów misyjnych: w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach – 11, w Afryce i na Madagaskarze – 6, w Azji – 2, w Oceanii – 3i 2 w Ameryce Północnej.
Według danych z 1 października 2020 r. na misjach pracuje 1883 polskich misjonarzy. Według danych z ubiegłego roku były to 1903 osoby. Spadek jest zatem o 20 osób.
Spowodowane to jest tym, że kolejni misjonarze kończą swoją posługę, natomiast nowych wyjeżdża coraz mniej. W tym roku dodatkowo przeszkodziła jeszcze w tym ogólnoświatowa pandemia. Niektórzy misjonarze przechodzą na zasłużoną emeryturę, niektórzy chorują i muszą wrócić do Polski, niektórym kończy się kilkuletnia umowa misyjna, są przenoszeni przez biskupów ordynariuszy lub przełożonych zakonnych, podejmują pracę w Polsce lub w jakimś innym kraju europejskim, ale już nie na misjach, niektórzy umierają.
Warto dodać, że polscy misjonarze coraz częściej zostają biskupami i pełnią odpowiedzialne funkcje w Apostolacie Biblijnym, w mediach, posługują w seminariach duchownych, w formacji laikatu i innych apostolatach itp.
Centrum Formacji Misyjnej przygotowywało do wyjazdu, jeszcze przed kilkoma laty i to każdego roku grupę ok. 35 osób. W zeszłym roku było to 10 osób, w tym roku nastąpił wzrost i jest ich – 17. Zgromadzenia typowo misyjne, które same prowadziły formację kandydatów i wysyłały misjonarzy bezpośrednio na misje, teraz nie wysyłają ich wcale, albo wysyłają tylko pojedyncze osoby.
Nie jest natomiast w tych statystykach uwzględniona znaczna liczba wolontariuszy i wolontariuszek, którzy wyjeżdżają na misje do konkretnych posług na krótki czas. Cieszy nas różnorodność posługi wolontariackiej misjom, wielość charyzmatów i wypracowanych sposobów działań. Zaangażowani są w tę formę misjonowania przedstawiciele zgromadzeń zakonnych (m. innymi klawerianek, salezjanów, pallotynów, kombonianów, werbistów, orionistów), a także organizacji i misyjnych wspólnot świeckich. Mamy nadzieję, że niektórzy z nich wybiorą życie zakonne, czy seminarium diecezjalne i będą chcieli posługiwać na misjach lub zostaną posłani jako misjonarze świeccy.
