Przyszły kapłan urodził się w 1929 w Barcelonie i tam, po wstąpieniu do zakonu w 1946, ukończył studia w zakresie literatury klasycznej i filozofii. Oddelegowany do Japonii był najpierw związany z Uniwersytetem Sophia w Tokio, gdzie był kierownikiem domu akademickiego dla studentów.

W 1963 rozpoczął działalność we Wspólnotach Życia Chrześcijańskiego – międzynarodowego stowarzyszenia katolickiego i ruchu świeckich na prawie papieskim, czerpiącego natchnienie z duchowości św. Ignacego Loyoli. Zakładając Wspólnoty w całym kraju stał się znaną postacią. Jednocześnie prowadził wykłady na Sophia University. Głosił też często rekolekcje ignacjańskie.

Napisał kilka książek z dziedziny duchowości chrześcijańskiej, z których najbardziej znana jest "Dwóch ja” (Futari no Jibun). Korzysta się z niej m.in. na wykładach na uniwersytetach katolickich, jak również w celu poznania relacji Bóg-człowiek w kontekście japońskiej kultury i codziennego życia, zwłaszcza w odniesieniu do młodych ludzi. Dzieło to wskazuje m.in. na dobre strony miejscowej kultury, a zarazem na jej pewne ukryte „zniewolenia”.

Wielu katolików w Japonii „przeszło" przez rekolekcje ignacjańskie, prowadzone przez ks. Ribasa i do których on sam często nawiązywał w swoich publikacjach.