Najmilsi! Zawsze "ziemia jest pełna miłosierdzia Pańskiego" . Już sam świat skłania człowieka wierzącego do czci należnej Bogu, bo przecież niebo i ziemia, morze i wszystko, co w nich się zawiera, świadczy o dobroci i wszechmocy swego Stwórcy; a przedziwne piękno oddanej na nasze usługi przyrody wprost zmusza każdą myślącą istotę do należnej wdzięczności. Ale teraz dni tak pamiętne tajemnicami odkupienia ludzi, a bezpośrednio poprzedzające święto Zmartwychwstania, każą nam przygotować się na Jego spotkanie ze szczególną pilnością, oczyścić się i uświęcić. Jakkolwiek i w każdym innym czasie można wieść życie niewinne i rzeczywiście wielu ludzi zaskarbia sobie wtedy miłość u Boga - jednak nie upoważnia to nikogo do takiego zaufania sobie i swojej prawości charakteru, aby myślał, że zgorszenia i pokusy tego świata nie mogą mu już zaszkodzić, ponieważ jesteśmy tylko ludźmi. Wielki prorok powiada: "Któż może się pochwalić, że ma czyste serce, albo że wolny jest od winy?" (por. Prz 20, 9), a w innym miejscu: " Od skrytych grzechów moich oczyść mnie, Panie, i z powodu cudzych nie każ sługi swego" (Ps 18, 13).