17 czerwca 2002 roku w budynku Liceum Ogólnokształcącego im. Józefa Chełmońskiego w Łowiczu odbyło się Sympozjum Szkolne poświęcone dziejom łowickich Żydów.

Zebranych gości przywitał dyrektor szkoły Henryk Zasępa. Wśród przybyłych na spotkanie obecna była Karolina Dworczyk - "Sprawiedliwa wśród narodów świata", oraz państwo Szrembscy, córka i wnuk Janiny Kutkowskiej, zmarłej kilka miesięcy temu, również uhonorowanej zaszczytnym tytułem "Sprawiedliwej...". Sala gimnastyczna liceum wypełniona była słuchaczami: nauczycielami i uczniami łowickich szkół a także przybyłymi gośćmi. Sponsorami sympozjum byli starosta Powiatu Łowickiego i Burmistrz Miasta Łowicza.

historia łowickich Żydów liczy prawie półtora wieku. Mieli tutaj swoją synagogę, rzeźnię, mykwę, chedery i cmentarz, a na ulicy Zduńskiej warsztaty i sklepy. Mieszkali przy ulicy Browarnej, Bielawskiej, Zduńskiej i na Nowym Mieście. W 1941 roku zostali wywiezieni do getta w Warszawie, a stamtąd w 1942 r. do obozu w Treblince, ,gdzie większość poniosła śmierć. Celem przygotowanego sympozjum było przedstawienie historii łowickich Żydów, wspomnień ludzi, którzy ich jeszcze pamiętają. Rozpoczęto od krótkiej części artystycznej, w której uczniowie liceum prezentowali wspomnienia żydowskich dzieci z okresu II wojny światowej. Dzieci te - autorzy wspomnień choć w przerażających warunkach, ale przeżyły ciężkie lato okupacji. Opisy te były wstrząsające i mogły poruszyć nawet najbardziej nieczułe serca i umysły, bo jak przejść obojętnie nad tragedią małych dzieci.

Następnie absolwent szkoły, Kamil Bończak przedstawił krótko historię wojenną Karoliny Dworczyk, a Wojciech Szrembski wspominał swoją babcię Janinę Kutkowską. Po tych wystąpieniach, uczniowie uhonorowali K. Dworczyk pięknym bukietem róż, a na grobie J. Kutkowskiej zapalono znicze.

W dalszej części uczniowie prezentowali swoje prace napisane na konkurs "Historia i kultura Żydów polskich" Z referatów tych złożona została książka "Z dziejów łowickich Żydów", którą można było zakupić podczas uroczystości. Książka ta, jak mówili autorzy nie jest pracą naukową, jest natomiast spisanym wspomnieniem o Żydach, wspomnieniem, które należałoby zachować, gdyż wielowiekowe współzamieszkiwanie narodu polskiego i żydowskiego jest dziedzictwem historycznym i kulturowym Polski.

Po odczytaniu ciekawych fragmentów referatów przedstawione zostały krótkie refleksje o Tręblince - obozie zagłady dla 650 tysięcy Żydów. W przerwie można było oglądać ciekawą wystawę zdjęć przedstawiających życie Żydów w Łowiczu i okolicy, ,szczególnie w Kiernozi, Łyszkowicach, Bielawach i Bolimowie. Na uwagę zasługuje fakt, że młodzi ludzie, którym oferuje się różne, często bardzo płytkie rozrywki, tak głęboko zainteresowali się tematem Żydów w Polsce i Łowiczu. Inicjatywa organizatorów o tyle ważna, że w mieście, gdzie przez 5 pokoleń mieszkali obok siebie Polacy i Żydzi, tak naprawdę mało kto już pamięta tamte lata. Po Żydach w Łowiczu pozostał zaledwie cmentarz przy ul. Łęczyckiej, na który rzadko ktoś zagląda. Winniśmy pamięć tym, którzy żyli wśród nas w tym mieście przez wiele lat i tworzyli z nami wspólne dzieje.