Społeczność miasta pamięta o jednej z najbardziej bestialskich zbrodni dokonanej na mieszkańcach Częstochowy przez niemieckich żołnierzy podczas kampanii wrześniowej 4 września 1939 r. Weszła ona do historii pod nazwą „krwawy poniedziałek”. Szacuje się, że w masowych egzekucjach przeprowadzonych wówczas w Częstochowie (m.in. na placu przed katedrą, przy ul. Strażackiej, na pl. Biegańskiego oraz pl. Daszyńskiego) śmierć poniosło ok. 700 mieszkańców miasta. Pomordowanych pochowano na cmentarzu Kule.

W 82. rocznicę tych wydarzeń w archikatedrze Świętej Rodziny w Częstochowie Mszy św. przewodniczył bp Antoni Długosz. W homilii mówił, że wrzesień jest szczególnym czasem refleksji i zadumy nad bólem narodowym i przypomniał dwie daty: 1 września 1939 r. i 17 września 1939 r. – Dla naszego miasta szczególnie ważny jest 4 września, kiedy przypada kolejna rocznica „krwawego poniedziałku”, jednego z najbardziej tragicznych wydarzeń w historii Częstochowy – mówił kaznodzieja. Zwrócił uwagę na to, że tragedia wojny pokazuje jasno znaczenie zgody społecznej, solidarności i odpowiedzialności za każde ludzkie życie, na którego straży stoi Boże przykazanie: „Nie zabijaj”. – Niech 82. rocznica „krwawego poniedziałku” w naszym mieście będzie okazją, by prosić Boga o pokój na świecie i zatroskanie ludzi o każde poczęte życie. Niech wrzesień będzie czasem modlitwy do Boga o pokój, o męstwo i o mądrość serc, co pozwoli nam skutecznie głosić Ewangelię w laicyzowanym świecie – podkreślił bp Długosz.

Beata Pieczykura/Niedziela

4 września przypada wspomnienie błogosławionych dziewic i męczennic Marii Kanuty (Józefy Chrobot) i Towarzyszek z Nowogródka. Bł. Maria Kanuta Chrobot wraz ze współsiostrami oddała życie za ojców rodzin w czasie II wojny światowej. Jest ona jedną z trojga męczenników ziemi częstochowskiej.

Beata Pieczykura/Niedziela

W tym kontekście bp Długosz powiedział, że „wzajemny szacunek względem siebie mężczyzny i kobiety stoi na straży każdego poczętego dziecka”. Zachęcił także rodziny, aby na początku roku szkolnego pamiętały o swoich zobowiązaniach wynikających z sakramentu małżeństwa, a wszystkich do podjęcia starań, aby nasza archidiecezja była autentyczną rodziną Jezusa Chrystusa.