Wizyta „Ad limina apostolorum”
1-8 lutego 2014 r. polscy biskupi pielgrzymują do grobów apostolskich na spotkanie z papieżem Franciszkiem
W Liście do Galatów św. Paweł pisze: „…udałem się do Jerozolimy dla poznania Kefasa, zatrzymując się u niego piętnaście dni” (1, 18). W ten sposób dowiadujemy się o pierwszej wizycie św. Pawła u św. Piotra. Ponieważ wyrażenie „poznać się” oznacza tutaj „przyjść z wizytą i hołdem” – słowa Pawła mają podkreślać prymat Piotrowy. Ta wizyta u pierwszego z Apostołów na pewno była okazją do wymiany zdań na temat głoszonej Ewangelii i stanu misji ewangelizacyjnej, dlatego uznawana jest za pierwowzór biskupich wizyt „Ad limina apostolorum” u Piotra naszych czasów. W 743 r. papież Zachariasz oficjalnie zarządził, aby każdy biskup co pewien czas odbył pielgrzymkę do grobów apostolskich w Rzymie. Obowiązek ten potwierdzili już w bliższych nam czasach Sykstus V – w konstytucji „Romanus Pontifex” z 20 grudnia 1585 r. (papież ustanowił, że wizyty miały odbywać się co trzy lata) oraz Benedykt XIV – w konstytucji „Quod sancta” z 23 listopada 1740 r. Częstotliwość wizyt zmieniono w 1909 r. na pięć lat, co znalazło potwierdzenie w dawnym Kodeksie prawa kanonicznego (kan. 341), przy czym do odbycia wizyty „Ad limina apostolorum” byli zobowiązani nie tylko biskupi diecezjalni, ale także prałaci i opaci terytorialni, administratorzy i wikariusze apostolscy, biskupi polowi. W owych czasach, zważywszy na trudności związane z podróżą do Rzymu, biskupi spoza Europy mieli obowiązek wizyty u papieża raz na dziesięć lat – w nowym Kodeksie prawa kanonicznego z 1983 r. nie ma już tej klauzuli i wszyscy powinni odbyć pielgrzymkę „ad limina” raz na pięć lat.
CZYTAJ DALEJ
