Wadowice
27 maja 2006 r.

Benedykt XVI w Wadowicach wpisuje się w historię Karola Wojtyły

„Tu, w tym mieście, w Wadowicach, wszystko się zaczęło”.
Ojcze Święty, to słowa Twojego Poprzednika, Jana Pawła II.
Tu 18 maja 1920 roku zaczęła się historia, która trwa.
Ta historia ma imię, nazwisko i twarz.
To historia Karola Wojtyły.
W tę historię wpisuje się dzisiaj Twój pobyt w rodzinnym domu i mieście sługi Bożego Jana Pawła II.
Dziękujemy za wspaniały dar Twojej obecności w Wadowicach i w Polsce.
Witamy Cię równie serdecznie, jak witany był zawsze tu, w tym mieście, wielki wadowiczanin.
Witamy Cię jako Pasterza Kościoła powszechnego.
Twoja obecność umacnia naszą wiarę.
Umacnia nasze poczucie przynależności do wspólnoty ludu Bożego.
Umacnia nas w drodze do domu Ojca.
Zapożyczając Twoich słów, Ojcze Święty, mówimy:
„Możemy być pewni, że nasz ukochany Papież stoi teraz w oknie domu Ojca, widzi nas i nam błogosławi” (8 kwietnia 2005 r.).
Prosimy również o Twoje błogosławieństwo, by to, co się zaczęło w życiu każdego z nas, dopełniło się w blasku Bożej miłości.

Kalwaria Zebrzydowska
27 maja 2006 r.

Modlitwa za Papieża

Umiłowany Ojcze Święty, sługa Boży Jan Paweł II dwa razy prosił w tym świętym miejscu o modlitwę za siebie. Mówił: „i o to proszę, proszę, abyście się za mnie tu modlili za życia mojego i po mojej śmierci”. Dziękujemy Bożej Opatrzności, że również Wasza Świątobliwość, niezmordowany apostoł modlitwy, dołącza dziś do rzeszy ludzi wierzących, którzy w tym sanktuarium modlą się codziennie za Papieża Polaka, zwłaszcza o dar jego rychłej beatyfikacji i kanonizacji.
Ufamy gorąco, że Matka Boża Kalwaryjska, która tylekroć wspomagała w rozwiązywaniu trudnych spraw Biskupa Krakowskiego, otoczy płaszczem swej macierzyńskiej opieki również Waszą Świątobliwość Ojca Świętego Benedykta XVI.
Niech Ta, przed którą modlił się biskup, kardynał i papież Karol Wojtyła będzie także dla Waszej Świątobliwości Orędowniczką i Wspomożycielką w kierowaniu Kościołem Chrystusowym.

Kraków Łagiewniki
27 maja 2006 r.

Pobłogosław z tego miejsca...

Umiłowany Ojcze Święty, pragniemy Cię powitać również tutaj, w Łagiewnikach, gdzie Twój Poprzednik 4 lata temu zawierzył świat Bożemu miłosierdziu. Radują się nasze serca Twoją obecnością w miejscu tak szczególnym dla Kościoła krakowskiego, Ojczyzny naszej, całego świata i Kościoła. To rozwijające się ciągle centrum kultu Bożego miłosierdzia jest nie tylko znakiem Bożego błogosławieństwa, ale również drogowskazem na teraźniejsze i przyszłe drogi Kościoła. Ludzie chorzy i cierpiący zebrani dzisiaj w tym sanktuarium są jakże wymownym obrazem człowieka, który potrzebuje miłosierdzia, miłosierdzia samego Boga i miłosiernego serca drugiego człowieka. Prosimy Cię, Ojcze Święty, pobłogosław z tego miejsca wszystkim dźwigającym krzyż, pobłogosław wszystkim cyrenejczykom i proś z nami po trzykroć Świętego Boga, byśmy nie ustawali w przekazywaniu światu ognia Bożego miłosierdzia.

Błonia Krakowskie
27 maja 2006 r.

Benedykcie XVI, błogosław młodym!

Ojcze Święty, dziś witają Cię młodzi z całej Polski.
Przyszli tu, by spotkać się z Piotrem naszych czasów.
Przyszli tu, gdyż chcą budować swoją przyszłość na Piotrze - na Skale.
Przynieśli ze sobą kamienie, podpisane imieniem i nazwiskiem.
To znak, że dokonali osobistego wyboru.
To znak ich chrześcijańskiej tożsamości.
Opowiedzieli się za Jezusem.
Opowiedzieli się za Ewangelią.
Opowiedzieli się za Miłością.
Przyszli z pieśnią na ustach.
Tytuł tej pieśni brzmi: Nie lękajcie się!
Otwórzcie drzwi Chrystusowi!
Śpiewają tę pieśń Tobie.
Śpiewają tę pieśń sobie.
Śpiewają tę pieśń wszystkim młodym na całym świecie.
W słowach tej pieśni zawarty jest program życia.
Ojcze Święty,
błogosław wszystkim młodym i nam - młodym młodością ducha.
A teraz pragną Cię pozdrowić ich przedstawiciele.

Błonia Krakowskie
28 maja 2006 r.

Wita Cię ziemia Jana Pawła II

Benedictus qui venit in nomine Domini!
Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie!
Umiłowany nasz Ojcze Święty,
młodzież polska dziękuje Ci za wczorajsze niezwykłe spotkanie, które napełniło nas wszystkich entuzjazmem pójścia z Tobą za Chrystusem.
Dziś wita Cię Kraków.
Wita Cię ziemia Jana Pawła II.
Wita Cię z wysoka On sam.
Jan Paweł II dziś cieszy się, że stąpasz po tej ziemi jego śladami.
Raduje się, że umacniasz to, co On siał hojnie i cierpliwie.
Wezwał Cię przed laty do Rzymu jako najbliższego Współpracownika.
Teraz Ty podjąłeś jego posłannictwo i zastępujesz nam Chrystusa na ziemi.
Ojcze Święty,
witają Cię wszyscy święci krakowskiej ziemi ze świętym Stanisławem, Biskupem i Męczennikiem.
Wita Cię cała Polska dzisiaj tu zebrana.
Gaude Mater Polonia!
Witamy Cię wszyscy żarem naszych serc.
Cieszymy się, że z nami witają Cię kardynałowie i biskupi z Polski, z Europy i spoza Europy.
Witają Cię rektorzy wyższych polskich uczelni.
Wita Cię Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej z najwyższymi władzami.
Witają Cię władze Małopolski i Krakowa.
Dziękujemy Ci, że zechciałeś być z nami.
Dziękujemy, że towarzyszysz nam w drodze.
Dziękujemy, że umacniasz naszą wiarę i nadzieję, i miłość.
Dziękujemy, że prowadzisz nas do Jezusa.
Masz prawo do naszych serc.
Masz prawo do naszej wdzięcznej modlitwy.
Nasz dom jest Twoim domem.
Nasz Kościół jest Twoim Kościołem.
Błogosław nam i prowadź nas.
Życzymy Ci i modlimy się dzisiaj w sposób szczególny w 29. rocznicę Twojej konsekracji biskupiej. Życzymy Ci, żeby Pan był z Tobą, darzył Cię dobrym zdrowiem i potrzebnymi mocami w służbie Kościołowi i ludzkości, abyś niósł dzisiejszemu człowiekowi nadzieję i pokój.
Benedictus qui venit in nomine Domini!
Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie!
Bóg zapłać!

Oświęcim
Centrum Dialogu i Modlitwy
28 maja 2006 r.

Nienawiść dosięgła zenitu, ale zwyciężyła miłość

Ojcze Święty, na tej ziemi rozegrała się tragedia ludzkości.
Na tej ziemi nienawiść dosięgła zenitu.
Na tej ziemi został znieważony człowiek.
Na tej ziemi został znieważony Bóg, który stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo.
Ale na tej ziemi zwyciężyła również miłość.
Wystarczy jedno imię: święty Maksymilian Maria Kolbe.
I jeszcze jedno imię: święta Teresa Benedykta od Krzyża - Edyta Stein.

Na tej ziemi, zroszonej krwią niewinnych ofiar obłąkanej ideologii, staramy się budować nową cywilizację miłości.
Staramy się uczyć dialogu z każdym człowiekiem.
Staramy się uczyć dialogu z Bogiem.
Tutaj rozmawiamy z Wszechmogącym
o losie człowieka,
o jego godności i przeznaczeniu.
Święty Boże, święty mocny, święty a nieśmiertelny!