Wyszedł stamtąd i przyszedł do swego rodzinnego miasta. A towarzyszyli Mu Jego uczniowie. Gdy nadszedł szabat, zaczął nauczać w synagodze; a wielu, przysłuchując się, pytało ze zdziwieniem: «Skąd On to ma? I co za mądrość, która Mu jest dana? I takie cuda dzieją się przez Jego ręce. Czy nie jest to cieśla, syn Maryi, a brat Jakuba, Józefa, Judy i Szymona? Czyż nie żyją tu u nas także Jego siostry?». I powątpiewali o Nim. A Jezus mówił im: «Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony». I nie mógł tam zdziałać żadnego cudu, jedynie na kilku chorych położył ręce i uzdrowił ich. Dziwił się też ich niedowiarstwu. Potem obchodził okoliczne wsie i nauczał. Mk 6,1-6
Krajanie Jezusa, choć zdumiewają się Jego mądrością i mocą czynienia cudów, nie mogą pojąć, w jaki sposób dysponuje nimi ktoś, kogo tak dobrze znają. Ktoś tak zwykły, kto wychowywał się wśród nich w Nazarecie. Ich „argumentem” przeciw Jezusowi i uznaniu Jego nadzwyczajności jest właśnie ta doskonała znajomość tego, kim On jest, jakiej są pewni. To pomniejsza Go w ich oczach. Nie ma prawa być nikim więcej, niż oni skłonni są w Nim widzieć. W tym kontekście pada pytanie: „Czy nie jest to syn Maryi?”. Na pierwszy rzut oka jedynie referuje ono ich całkiem poprawny stan wiedzy na temat pochodzenia Jezusa i Jego koneksji rodzinnych. Ale tak naprawdę w tym pytaniu-stwierdzeniu zawarta jest ocena – i to nie tylko Jezusa, ale także Maryi. „Czy nie jest to syn Maryi?” znaczy przecież tyle, co: „To t y l k o syn Maryi”. Mamy tu wyraźną sugestię, że Maryja nie jest właściwie nikim godnym uwagi i szacunku, skoro bycie „tylko” Jej dzieckiem jest jakoś dyskwalifikujące.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Problem nie polega na tym, że Maryja jest (a przecież jest) kimś ze wszech miar godnym szacunku i podziwu, a mieszkańcy Nazaretu nie zdołali, czy nie chcieli tego dostrzec. Prawdziwy problem, okrucieństwo i podłość tego pozornie niewinnego pytania polegają na tym, że żaden człowiek nie ma prawa w taki sposób mówić o drugim – jakkolwiek mały i nieznaczący (a nawet grzeszny) tamten by mu się nie wydawał. Nikt nie ma prawa odmawiać elementarnego szacunku drugiemu, bo to jest w gruncie rzeczy wystawianie na próbę jego ludzkiej – czyli danej mu przez samego Boga – godności.
Reklama
W całej historii Biblijnej raz po raz wraca motyw błagania Boga, by „nie wystawiał nas na próbę”, nie doświadczał ponad nasze siły. My sami codziennie mówimy: „i nie wódź nas na pokuszenie”. Jakim prawem mielibyśmy więc wystawiać na próbę drugiego człowieka – mówiąc do niego lub o nim – i to w tak fundamentalnej kwestii, jak jego osobista, człowiecza godność?
Reklama
Jesteśmy dziś w Nazarecie, w którym Jezus zostaje zlekceważony i wzgardzony. Zlekceważona i wzgardzona zostaje też Maryja. Stańmy koło Niej w tym momencie, kiedy słyszy, że Jej Syn zostaje zdyskredytowany między innymi za to właśnie, że jest Jej – nikogo wartego szacunku, zdaniem ludzi – dzieckiem. Stańmy obok Niej także po to, by pomogła nam przezwyciężyć nasze oburzenie. Bo najgorsze, co mogłoby się nam przytrafić, to pogarda wobec nieuprzejmych nazaretańczyków. W Niej jej z pewnością nie było. Pokazuje nam przecież, że przy całym swoim okrucieństwie, małości i niewybredności słów, na jakie się ważą – to oni są tu najbiedniejszymi biedakami, którym doprawdy należy się głęboko serdeczne współczucie. Wszak to ludzie, którzy „związali ręce” Bogu i „wymknęli się” Jego miłosierdziu – na własne życzenie i w przekonaniu o własnej słuszności, które szalenie trudno będzie im przezwyciężyć. Stańmy blisko Maryi ze wszystkimi niedobrymi, podłymi, okrutnymi, raniącymi i upokarzającymi słowami, które przyszło nam usłyszeć na swój temat. Pozwólmy Jej otwierać nam oczy na prawdziwą biedę tych, którzy je wypowiedzieli, wykrzyczeli, wypluli. Pozwólmy, by pomogła nam zanurzyć te wszystkie doświadczenia i zadane nam przez nie rany w Dobrej Nowinie o miłosierdziu pełnym szacunku do człowieka – kimkolwiek i jakikolwiek by nie był.
Reklama
Red.
Reklama
Tekst pochodzi z książki „Nocą szukałam. Rekolekcje maryjne – zrób to (nie) sam”, ks. Michał Lubowicki
Reklama
[zdjecie id="127073"][/zdjecie]
Promuj akcję na swojej stronie internetowej
Wklej kod na swojej stronie internetowej (750px x 200px)
<a href="https://www.niedziela.pl/trzymajsiemaryi"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-trzymajsiemaryi-750x200.jpg" alt="niedziela.pl - #TrzymajsieMaryi" /></a>
Wklej kod na swojej stronie internetowej (300px x 300px)
<a href="https://www.niedziela.pl/trzymajsiemaryi"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-trzymajsiemaryi-300x300.jpg" alt="niedziela.pl - #TrzymajsieMaryi" /></a>
Jeżeli potrzebujesz banera o innym rozmiarze lub umieściłeś baner, napisz do nas: internet@niedziela.pl
