Obrzęk błony śluzowej nosa i towarzysząca mu wydzielina powodują, że oddychanie nosem staje się utrudnione. Łzawią wtedy oczy, boli głowa, wysycha i drapie w gardle, pogarsza się węch i smak, zmienia się mowa. Usunięcie zalegającej w nosie wydzieliny, nawilżenie miejsc wysuszonych oraz schłodzenie przegrzanych wyraźnie poprawia komfort oddychania, połykania i mowy oraz umożliwia lepsze funkcjonowanie w codziennych obowiązkach. Wstępem do wszelkich działań leczniczych jest tu oczyszczenie nosa. „Siąkanie” nie jest rozwiązaniem najlepszym, bowiem powstające w jamie nosowej przy wydmuchiwaniu dodatnie ciśnienie sprzyja wtłaczaniu wydzieliny zapalnej do zatok (bardziej fizjologiczne byłoby wciąganie śluzu i wiele dzieci odruchowo tak robi, choć jest to odbierane jako zachowanie niekulturalne). Skuteczniejsze jest płukanie nosa przy użyciu soli fizjologicznej (0,9% natrium chloratum) albo przez wciąganie jej ze strumieniem wdychanego powietrza lub z pomocą wkraplania do nosa. Dopiero po oczyszczeniu nosa można przystąpić do podawania leków donosowych. Obecnie zalecane są 2 pozycje: 1 - dla leków w kroplach - pacjent leży poziomo na plecach, z głową odchyloną ku tyłowi; po podaniu leku należy zwrócić głowę w prawo, potem w lewo i następnie powrócić do pozycji wyjściowej (każdą z pozycji utrzymać przez ok. 30 s) i 2 - dla leków w kroplach lub w aerozolu - pacjent leży poziomo na boku, z głową tak obniżoną, by skroń była na poziomie barku od strony podłoża; głowa lekko skręcona, a nos skierowany w stronę ramienia położonego wyżej; również tu po podaniu leku należy leżeć ok. 30 s (na jednym i na drugim boku). Aplikator z lekiem bierzemy do przeciwnej ręki (prawa ręka do lewej dziurki i odwrotnie) i umieszczamy płytko w obrębie nozdrza, kierując końcówkę na boczną ścianę nosa (nigdy nie na przegrodę!). Następnie uwalniamy zaleconą dawkę leku, wykonując powolny wdech przez nos.