Franciszek przypomniał, że Bracia Sołuńscy pochodzili z Grecji i żyli w IX wieku, a swoją misję prowadzili w Państwie Wielkomorawskim. Ważnym narzędziem ich działalności było pismo i opracowany przez nich alfabet – głagolica. Ich misja nie była wolna od przeszkód jakie stawiali Łacinnicy, utrzymujący że Bóg może być chwalony tylko w trzech językach zapisanych na krzyżu: hebrajskim, greckim i łacińskim. Natomiast Cyryl stwierdził, iż Bóg chce, aby każdy lud chwalił Go w swoim własnym języku. Wyrazem słuszności tego przekonania była decyzja papieża, Hadriana II o zatwierdzeniu tekstów liturgicznych w języku słowiańskim. Dodał, że św. Jan Paweł II ogłosił Cyryla i Metodego współpatronami Europy i napisał o nich encyklikę Slavorum Apostoli.

Ojciec Święty wskazał, że Bracia Sołuńscy wskazują na znaczenie jedności chrześcijan dla skuteczności prowadzonej misji. Następnie zwrócił uwagę na konieczność inkulturacji Ewangelii, aby nie była ona obca ludom, którym jest głoszona. Wreszcie przypomniał, że ewangelizacja domaga się wolności.

Kończąc swoją katechezę papież zachęcił: prośmy świętych Cyryla i Metodego, abyśmy byli dla innych narzędziami „wolności w miłości”, abyśmy byli twórczy, wytrwali, pokorni w modlitwie i służbie.