Hierarcha zza wschodniej granicy przyjechał na zaproszenie ojców karmelitów z sanktuarium loretańskiego w Piotrkowicach, a zatrzymał się w parafii Morawica, aby - jak sam powiedział - nawiedzić Świętokrzyską Kalwarię. Pobyt na Kielecczyźnie był krótki (6-7 października), ale wypełniony spotkaniami i wyjazdami. Bp Dziemianko nawiedził sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Piotrkowicach k. Chmielnika, gdzie spotkał się z ojcami karmelitami. To właśnie bp Dziemianko sprowadził karmelitów na Białoruś, gdyż sam jest blisko związany Karmelem, z jego posługą i duchowością.
Bp Dziemianko udał się także z prywatną wizytą do bp. Kazimierza Ryczana, zwiedził bazylikę kielecką i katedralne wzgórze z jego pomnikami, był również w sanktuarium na Świętym Krzyżu. W jego diecezji w parafii Kopciówka pracuje od lat ks. Leszek Domagała z diecezji kieleckiej, który - zdaniem Biskupa - ożywił kult Matki Bożej na niespotykaną skalę. - Byłbym szczęśliwy, mając więcej takich księży z Kielecczyzny - mówi bp Dziemianko. Dodaje, że jego osobiste związki z diecezją kielecką to także osoba nieżyjącego już proboszcza w jego rodzinnej parafii z czasów dzieciństwa i postać Jana Piwnika „Ponurego”, który zginął na Grodzieńszczyźnie.
W parafii Morawica gość z Białorusi spotkał się z wiernymi na Mszy św. i na modlitwie różańcowej. Sporo mówił - szczególnie do dzieci - o ogromnej czci katolików w jego diecezji dla różańca i szczególnym miejscu modlitwy różańcowej w jego osobistej historii. - Gdy tata po ciężkim dniu pracy wracał do domu, wszyscy - pięcioro rodzeństwa i mama - klękaliśmy do pacierza. Gdy na kolanach regularnie modliliśmy się na różańcu, pojawiały się donosy, że ojciec „maltretuje swoją rodzinę”, ale dzięki modlitwie nie dałem się - nie uległem ateizacji w sowieckiej szkole - opowiadał, przytaczając m.in. fakty obrony krzyży przydrożnych przez ludzi klęczących z różańcami w rękach. Wspominał Jagiellonów, Mickiewicza, Moniuszkę i św. Kazimierza oraz męczeństwo księży na Białorusi. A wierni z Morawicy słuchali jak zaczarowani... Mszę św. z Biskupem mińsko-mohylewskim celebrowali ks. Jan Ciszek i o. Józef Balcerowiak.

A.D.

Antoni Dziemianko
ur. w 1960 r. w archidiecezji mińsko-mohylewskiej. W 1980 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Do 1985 r. nie miał oficjalnego zezwolenia od władz państwowych na wykonywanie posługi kapłańskiej - pracował jako zakrystianin i organista. W latach 1982-1984 odbywał służbę wojskową za Kołem Podbiegunowym (w obwodzie murmańskim). Od 1984 do 1998 r. pracował jako proboszcz w parafii w Nowogródku. Po odbyciu studiów na ATK w Warszawie Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go w 1998 biskupem pomocniczym diecezji grodzieńskiej. W latach 1998-2004 pełnił funkcję Wikariusza Generalnego Diecezji Grodzieńskiej, proboszcza parafii katedralnej i rektora Seminarium duchownego w Grodnie. Został także wybrany na Sekretarza Generalnego Konferencji Biskupów Katolickich na Białorusi, Przewodniczącego Rady ds. Liturgii, Rodziny i Działalności Charytatywnej. W 2004 r. Jan Paweł II mianował bp. Antoniego Dziemianko biskupem pomocniczym archidiecezji mińsko-mohylewskiej, zaś w 2006 r. Benedykt XVI wyznaczył Antoniego Dziemiankę Administratorem Apostolskim sede vacante i ad nutum Sanctae Sedis Archidiecezji Mińsko-Mohylewskiej.