Wtorek, 27 sierpnia. Wspomnienie św. Moniki
• 2 Tes 2, 1-3a.14-17 • Ps 96 (95) • Mt 23, 23-26
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Jezus przemówił tymi słowami: «Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz pomijacie to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało czynić, a tamtego nie opuszczać. Przewodnicy ślepi, którzy przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda. Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dbacie o czystość zewnętrznej strony kubka i misy, a wewnątrz pełne są zdzierstwa i niepowściągliwości. Faryzeuszu ślepy! Oczyść wpierw wnętrze kubka, żeby i zewnętrzna jego strona stała się czysta».
Reklama
Jeden z proboszczów często powtarzał: „Słuszny gniew się budzi w sercu, które kocha”. Z pewnością w sercu Jezusa była obecna miłość do faryzeuszów, których w dzisiejszym fragmencie Ewangelii surowo upomina. Stąd też i w naszym życiu są takie sytuacje, gdzie jest, a wręcz nawet powinien pojawić się jakiś rodzaj gniewu, który ma zawsze mieć na celu wskazanie, że czyjeś postępowanie jest złe i winien je zmienić. Zawsze musi mi jednak zależeć na zbawieniu tego, kogo upominam. Pewnie i nam, wierzącym i praktykującym, czasem takie mocne słowa są potrzebne, bym pamiętał, że nie jest najważniejsze, czy odmówiłem wszystkie modlitwy, czy słowo w słowo wypowiedziałem teksty pobożnościowe, czy „zaliczyłem” różne praktyki religijne, ale najważniejsze są: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiara. Sprawiedliwość, według św. Tomasza z Akwinu, to cnota, czyli „trwała i niezmienna wola przyznawania każdemu, co mu się słusznie należy”. Miłosierdzie, w kontekście grzechu, jest komentowane tak: „Sam Bóg przez swoje Słowo i przez swojego Ducha odsłania nasze grzechy, obdarowuje nas prawdą sumienia i nadzieją przebaczenia” (Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego, nr 391). Stąd w naszej postawie miłosierdzia wobec bliźniego potrzeba prawdy, której nie wolno unikać, ale zawsze razem z gotowością do przebaczenia. Wiara zaś, to „pełne przylgnięcie człowieka do Boga i poddanie się w sposób wolny usłyszanemu słowu” (Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego, nr 25). Niech te „latarnie” naszego duchowego życia nigdy nie gasną.
J.S.
ROZWAŻANIA NA ROK 2025 SĄ JUŻ DOSTĘPNE! DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!: "Żyć Ewangelią 2025".
