Reklama

Roztoczańskie zamyślenia...

Widziane z miedzy

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Piękno krajobrazu Roztocza tworzą nie tylko lasy, rzeki, wzniesienia, ale także miedze. One przecinają pagórki dodając malowniczości polom. Ich uroda widoczna jest szczególnie jesienią, kiedy z pól znikną uprawy, a zagony ziemi zostaną zaorane tworząc niepowtarzalnej urody szachownicę. Wtedy dostojeństwo miedz widziane jest w całej okazałości. Oprócz trawy rosną na nich krzewy dzikiej róży, tarniny, osty i chwasty oraz zioła. Kiedyś rosły na nich dzikie jabłonie, grusze, czereśnie, jabłka, dęby, lipy. Drzewa dawały cień pracującym na polu rolnikom w czasie odpoczynku. Pod nimi spały albo bawiły się dzieci, zabierane w pole przez rodziców. Drzewa owocowe dawały owoce gaszące pragnienie, a nieraz także głód. Drzewo na miedzy było wielkim dobrodziejstwem. Mechanizacja rolnictwa sprawiła, że drzewa stały się niepożądane. Utrudniały uprawę ziemi i zbiór płodów rolnych. W tej konkurencji między techniką i przyrodą jak zwykle zwycięską okazała się ta pierwsza. Drzewa zaczęły znikać z pejzażu miedz, ale można je jeszcze tu i tam spotkać.

Głód ziemi sprawiał, że każdy chłop bacznie śledził, by sąsiad nie podorywał miedzy. Wystarczy sobie przypomnieć humorystyczną historię Kargula i Pawlaka z filmu Sami swoi. A rzeczywistość nie odbiegała wcale od fikcji. Sporne sprawy trafiały do sądów, zdarzały się też samosądy. Teraz, jak twierdzą pracownicy sądów, tego typu spraw jest mniej. W Starym Testamencie przesuwanie miedzy było bardzo naganne, miało sankcje religijne: "Przeklęty, kto przesuwa miedzę swego bliźniego" (Pwt 27, 17; Por. Pwt 19, 14; Prz 22, 28; 23, 10; Oz 5, 10).

Siedząc na miedzy w jesienne popołudnie w okolicach Bondyrza, Topólczy, Żurawnicy czy Panasówki można nie tylko podziwiać piękno krajobrazu, ale także obserwować ciężką pracę rolnika i jego przywiązanie do ziemi. Na temat przywiązania polskiego chłopa do ziemi napisano wiele. Bolesław Prus pisał: "My - ´inteligencja´ - jemy chleb, nie znając ziarna, z którego jest upieczony, mięso z nieznanego wołu; ubieramy się w len i wełnę, której nie dotknęła nasza ręka. Ale chłop karmi się tym żytem, które sam zasiał i zebrał, kartoflami, które sam wykopał; nosi sukmanę z owiec, które mył i strzygł, koszulę z tego lnu, który wyrwała i zmędliła jego żona. On przy ziemi jest jak dziecko przy matczynej piersi; a prócz tego - on jest sługą ziemi. Orze ją, bronuje, obsiewa, obsadza; usycha z nią podczas suszy, drży z zimna w epokach słoty, odczuwa każde uderzenie gradu w zasiewy, każdy piorun, który zapala stodołę. Chłop nigdy ziemi nie traci z oczu. Nie odsuwa się dalej niż do drugiej wsi, gdzie jest kościół, albo do sąsiedniego miasteczka, gdzie jest targ. A kiedy nawet odchodzi w wieczną podróż, zakopują go między polami, na których pracował, będąc dorosłym, pasł cielęta, będąc wyrostkiem, albo płakał, zawieszony w płachcie, będąc niemowlęciem" (Kroniki). Na przełomie XIX i XX w. chłopi nie chcieli sprzedawać ziemi Niemcom. Kolonistom niemieckim mówili: "Siedzieliśmy tu z dziada, pradziada, jeszcze za czasu pańszczyzny i to się nazywała nasza zagroda". (B. Prus, Placówka).

Podobną postawę zajęli w czasie ostatniej wojny wobec agresorów niemieckich, a po jej zakończeniu wobec sowieckich i rodzimych kolektywistów. Chłop, podobnie jak Ślimak z powieści Placówka, swoje myślał: "Przypatrz ty się - dodał po chwili - jaka to moc dzięciołów siada na jednej drzewinie, a wszyscy w nią kują. I co z tego?... Dzięcioł w końcu odleci, a drzewo zostaje drzewem. Tak i z chłopem. Siada na nim pan i kuje, siada gmina i kuje, siada Żyd i kuje, siada Niemiec i będzie kuł, ale przecież rady nam nie dadzą". I nie dali rady chłopom. Wydawać by się mogło, że wszystko co najgorsze jest za nimi. Tymczasem okazuje się, że nie.

W perspektywie wstąpienia Polski do Unii Europejskiej nie ukrywa się, że największą przeszkodą w urzeczywistnieniu tego celu jest polskie rolnictwo, a szczególnie struktura własności ziemi. Za dużo jest ludzi utrzymujących się z pracy na roli. Grunta są rozdrobnione. Technokratom z Brukseli nie podobają się nasze miedze i chłopi uwijający się na małych zagonach. Nikt nie twierdzi, że polskie rolnictwo nie wymaga reform. Są one konieczne. Niepokoi fakt, że reformy chce się przeprowadzać zza biurek Warszawy pod dyktando Brukseli. Tego za wiele! Polski chłop jest gospodarzem tych ziem i nikt nie ma prawa dyktować mu ile powinien mieć ziemi i zapowiadać, że chłopi posiadający jej za mało będą musieli zmienić swój zawód. Trzeba oczywiście robić wszystko, by gospodarstwa były większe i bardziej opłacalne, ale nie na siłę, bez liczenia się ze zdaniem samych zainteresowanych. Jeśli ktoś chce uprawiać np. tylko 3-4 hektary, płaci podatki i jest mu z tym dobrze, nikt nie ma prawa wtrącać się do jego gospodarki, a zwłaszcza demokraci i liberałowie, często wywodzący się z szeregów komunistycznych, którzy tak chętnie szermują hasłami wolności człowieka.

Wiele problemów tkwi też w samych mieszkańcach: pijaństwo, brak poszanowania do prawa Bożego i kościelnego. Sytuacja wsi jest wielkim wezwaniem dla duszpasterzy, którzy przede wszystkim nie mogą utracić więzi z mieszkańcami wsi. Muszą być wrażliwi na ich problemy. Nie można przyklaskiwać tym, którzy nonszalancko odnoszą się do problemów wsi. Muszą stanąć po stronie jej mieszkańców, jako pasterze, którzy na wzór Dobrego Pasterza, znają owce i troszczą się o nie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2000-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Abp Galbas do kapłanów: biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem

2024-03-28 13:23

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News/Facebook

Biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem. Jeśli ksiądz prowadzi podwójne życie, jakąkolwiek postać miałoby ono mieć, powinien to jak najszybciej przerwać - powiedział abp Adrian Galbas do kapłanów. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. Krzyżma w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Podczas liturgii błogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęca krzyżmo.

W homilii metropolita katowicki zatrzymał się nad znaczeniem namaszczenia, szczególnie namaszczenia krzyżmem, „najszlachetniejszym ze wszystkich dziś poświęcanych olejów, mieszaniną oliwy z oliwek i wonnych balsamów.” Jak zauważył, olej od zawsze, aż do naszych czasów wykorzystywany jest jako produkt spożywczy, kosmetyczny i liturgiczny. W starożytności był także zabezpieczeniem walczących. Namaszczali się nim sportowcy, stający do zapaśniczej walki. Śliski olej wtarty w ciało stanowił ochronę przed uchwytem przeciwnika.

CZYTAJ DALEJ

Msza św. Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek rozpoczyna obchody Triduum Paschalnego

2024-03-28 07:18

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Karol Porwich/Niedziela

Mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek rozpoczynają się w Kościele katolickim obchody Triduum Paschalnego - trzydniowe celebracje obejmujące misterium Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i zmartwychwstałego. Liturgia tego dnia odwołuje się do wydarzeń w Wieczerniku, kiedy Jezus ustanowił dwa sakramenty: kapłaństwa i Eucharystii.

Liturgista, ks. prof. Piotr Kulbacki z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego powiedział PAP, że część pierwsza Triduum - misterium Chrystusa ukrzyżowanego - rozpoczyna się Mszą Wieczerzy Pańskiej (Wielki Czwartek) i trwa do Liturgii na cześć Męki Pańskiej (Wielki Piątek). Po tej liturgii rozpoczyna się dzień drugi - obchód misterium Chrystusa pogrzebanego, trwający przez całą Wielką Sobotę. Nocna Wigilia Paschalna rozpoczyna trzeci dzień - misterium Chrystusa zmartwychwstałego – obchód trwający do nieszporów Niedzieli Zmartwychwstania.

CZYTAJ DALEJ

Prezydent zawetował nowelizację prawa dotyczącą tabletki "dzień po"

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję